DOI Artikel:
Bernatowicz, Tadeusz: Kosćiół nieświeski z 1581 roku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27408#0192
TADEUSZ BERNATOWICZ
Uzasadnienie swojej działalności najpełniej wyraził książę w akcie funda-
cyjnym kościoła w Swierżniu (1588): „Przypatrując się ojczyźnie naszej miłej,
która niedawnych nazbyt czasów od grzesznego i bezbożnego bałwochwalstwa
[...] nawrócona a jeszcze nie do końca statecznie w wierze świętej Powszechnej
wyćwiczona [...], tedy nie tylko będąc wzruszon wnętrznością miłości przeciw-
ko bliźnim naszym, że tak wiele dusz częścią przez chytrość szatańską zwie-
dzeni, częścią przez tych, którzy się od nich zbawienia starać mieli zaniedbanie
na wieczne zatracenie idą, ale też i czyniąc dosyć memu powołaniu i powin-
ności którem na siebie wziął będąc na pielgrzymowaniu w kościele Jerozo-
limskim u grobu Pańskiego bronić i rozmnażać chwałę miłego Boga w Kościele
jego Świętym powszechnym, tam statecznie za sprawą łaski Bożej przed siebie
wziął abym w tych imionach moich, które mi Pan Bóg Wszechmocny z hojnej
łaski swej użyczyć raczył, służbę Bożą jakoby mię najwięcej stawać mogło,
rozmnażać”30. Również fundując kościół w Mirze (1599) Radziwiłł podkreślał,
że właśnie podczas pielgrzymki do Ziemi Świętej „myśl była to najwiętsze
staranie abyśmy rozmnożenie wiary Powszechnej, prawdziwej, katholickiej
popierali. Za tym budować kościoły i nadawać według przemnożenia naszego
usiłowali i usiłujemy”31. Ślubowaniu swemu książę Radziwiłł był wiemy do
końca życia, a efektem było powstanie kilkunastu katolickich świątyń. Swoją
postawą gorliwego katolika stworzył w Wielkim Księstwie Litewskim nowy
model potrydenckiego magnata. W jego ślady poszli kanclerz litewski Lew
Sapieha, hetman litewski Jan Karol Chodkiewicz czy książę Konstantyn
Ostrogski.
30 AGAD AR, dz. VIII, nr 566, s. 12.
31 AGAD AR, dz. VIII, nr 254, s. 27.
Uzasadnienie swojej działalności najpełniej wyraził książę w akcie funda-
cyjnym kościoła w Swierżniu (1588): „Przypatrując się ojczyźnie naszej miłej,
która niedawnych nazbyt czasów od grzesznego i bezbożnego bałwochwalstwa
[...] nawrócona a jeszcze nie do końca statecznie w wierze świętej Powszechnej
wyćwiczona [...], tedy nie tylko będąc wzruszon wnętrznością miłości przeciw-
ko bliźnim naszym, że tak wiele dusz częścią przez chytrość szatańską zwie-
dzeni, częścią przez tych, którzy się od nich zbawienia starać mieli zaniedbanie
na wieczne zatracenie idą, ale też i czyniąc dosyć memu powołaniu i powin-
ności którem na siebie wziął będąc na pielgrzymowaniu w kościele Jerozo-
limskim u grobu Pańskiego bronić i rozmnażać chwałę miłego Boga w Kościele
jego Świętym powszechnym, tam statecznie za sprawą łaski Bożej przed siebie
wziął abym w tych imionach moich, które mi Pan Bóg Wszechmocny z hojnej
łaski swej użyczyć raczył, służbę Bożą jakoby mię najwięcej stawać mogło,
rozmnażać”30. Również fundując kościół w Mirze (1599) Radziwiłł podkreślał,
że właśnie podczas pielgrzymki do Ziemi Świętej „myśl była to najwiętsze
staranie abyśmy rozmnożenie wiary Powszechnej, prawdziwej, katholickiej
popierali. Za tym budować kościoły i nadawać według przemnożenia naszego
usiłowali i usiłujemy”31. Ślubowaniu swemu książę Radziwiłł był wiemy do
końca życia, a efektem było powstanie kilkunastu katolickich świątyń. Swoją
postawą gorliwego katolika stworzył w Wielkim Księstwie Litewskim nowy
model potrydenckiego magnata. W jego ślady poszli kanclerz litewski Lew
Sapieha, hetman litewski Jan Karol Chodkiewicz czy książę Konstantyn
Ostrogski.
30 AGAD AR, dz. VIII, nr 566, s. 12.
31 AGAD AR, dz. VIII, nr 254, s. 27.