1. Michał Rouba, Widok Wilna z Pohulanki, 1935, drzeworyt barwny, Muzeum Narodowe w Warszawie
leńskich grafików w technice drzeworytu, został omówiony przez Marię Grońską2. Kilku zmar-
łych artystów doczekało się skąpej dokumentacji w postaci skromnych katalogów wystaw po-
śmiertnych3. Zamkniętą twórczość Jerzego Hoppena podsumowało, prócz katalogu wystawy po-
śmiertnej, jaka miała miejsce w Toruniu i Warszawie, kilka szkiców omawiających twórczość
seniora wileńskiej grafiki i zasłużonego pedagoga kilku pokoleń grafików w Wilnie i Toruniu4.
W opiacowaniu niniejszego szkicu pomocne były przede wszystkim zespoły grafiki artystów wi-
leńskich w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu, a zwłaszcza Muzeum Narodowego
w Warszawie, gdzie znalazły się również prace wykonane przez ówczesnych studentów Wydziału
Sztuk Pięknych.
2 M. Grońska, Nowoczesny drzeworyt polski (do 1945 roku). Wrocław—Warszawa—Gdańsk 1971,
s. 288—298,
3 Lew Dobrzyński. Katalog wystawy pośmiertnej. Rysunek, malarstwo, grafika. Wilno 1938 [wstęp J. Hop-
pen]; Katalog pośmiertnej wystawy obrazów, rysunków i grafiki Koźmy Czuryły (1908—1951). Toruń X 1951
[wstęp J. Hoppen]; Wystawa grafiki Walentego Romanowicza 1911—1945. Muzeum w Toruniu, Toruń I—III
1958 [teksty: J. Hoppen, L. Śleńdziński, M. Reicher]; Wystawa pośmiertna prac Edwarda Kuczyńskiego 1905—
—1958. Toruń XII 1958, Bydgoszcz I 1959 [wstęp J. Hoppen].
4 Wystawa. Grafika Jerzego Hoppena, Muzeum Okręgowe w Toruniu. [Toruń 1966, Muzeum Narodowe
w Warszawie 1967, wstęp H. Makowiecka]; B. Jakubowska, Jerzy Hoppen. Przegląd Artystyczny, 1967,
nr 2, s. 39—40; W. Jakubowski, Jerzy Hoppen. Epitafium. Rocznik Toruński, 1971, nr 5, s. 163—190.
253
leńskich grafików w technice drzeworytu, został omówiony przez Marię Grońską2. Kilku zmar-
łych artystów doczekało się skąpej dokumentacji w postaci skromnych katalogów wystaw po-
śmiertnych3. Zamkniętą twórczość Jerzego Hoppena podsumowało, prócz katalogu wystawy po-
śmiertnej, jaka miała miejsce w Toruniu i Warszawie, kilka szkiców omawiających twórczość
seniora wileńskiej grafiki i zasłużonego pedagoga kilku pokoleń grafików w Wilnie i Toruniu4.
W opiacowaniu niniejszego szkicu pomocne były przede wszystkim zespoły grafiki artystów wi-
leńskich w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu, a zwłaszcza Muzeum Narodowego
w Warszawie, gdzie znalazły się również prace wykonane przez ówczesnych studentów Wydziału
Sztuk Pięknych.
2 M. Grońska, Nowoczesny drzeworyt polski (do 1945 roku). Wrocław—Warszawa—Gdańsk 1971,
s. 288—298,
3 Lew Dobrzyński. Katalog wystawy pośmiertnej. Rysunek, malarstwo, grafika. Wilno 1938 [wstęp J. Hop-
pen]; Katalog pośmiertnej wystawy obrazów, rysunków i grafiki Koźmy Czuryły (1908—1951). Toruń X 1951
[wstęp J. Hoppen]; Wystawa grafiki Walentego Romanowicza 1911—1945. Muzeum w Toruniu, Toruń I—III
1958 [teksty: J. Hoppen, L. Śleńdziński, M. Reicher]; Wystawa pośmiertna prac Edwarda Kuczyńskiego 1905—
—1958. Toruń XII 1958, Bydgoszcz I 1959 [wstęp J. Hoppen].
4 Wystawa. Grafika Jerzego Hoppena, Muzeum Okręgowe w Toruniu. [Toruń 1966, Muzeum Narodowe
w Warszawie 1967, wstęp H. Makowiecka]; B. Jakubowska, Jerzy Hoppen. Przegląd Artystyczny, 1967,
nr 2, s. 39—40; W. Jakubowski, Jerzy Hoppen. Epitafium. Rocznik Toruński, 1971, nr 5, s. 163—190.
253