ZBISŁAW MICHNIEWICZ
o pierwotności tej polichromii, mielibyśmy je- wym, że po śląskich książętach-jednoczycie-
szcze jeden dowód, iż późniejsze opinie XIV lach, pretendentach do Regnum Poloniae, Hen-
lub nawet XV w. na Śląsku dostrzegały ryku IV z Wrocławia i jego imienniku z Gło-
wszelkie projekty zjednoczeniowe z doby Hen- gowa, nie pozostały w ich spuściźnie ślady orła
n. 4. Zwornik z podobizną Henryka IV i wyobrażeniami heraldycznymi z kościoła św. Krzyża
ryka IV w perspektywie przodownictwa i ośrod-
kowości macierzystej dzielnicy oraz w pewnym
powiązaniu z Wielkopolską. Trudno też przy-
puścić, by sami Piastowie śląscy XIII—XIV
wieku, czołowi przedstawiciele feudalizmu swo-
jej doby, zatracić mieli świadomość seniorstwa
swej linii i z tego tytułu nie wysuwali dla swo-
ich dzielnic w sposobnych okolicznościach kie-
rowniczych roszczeń. Faktem jest niewątpli-
metryki Krakowskiej, to jest orła bez pół-
księżyca na piersi, którym natomiast posługi-
wali się wszyscy inni Piastowie w walce o Ma-
łopolskę czy późniejsze królestwo polskie. Na-
leży to oceniać jako jeszcze jeden przejaw kon-
kurencyjnych starć dzielnicowych ośrodków
zjednoczenia o prymat w odnawiającym się pań-
stwie.
WYKAZ LITERATURY
Baszkiewicz I Baszkiewicz J., Powstanie zjed- Bretschneider Bretshneider P., Schlesische
noczonego państwa polskiego (na Wappen in mittelalterlichen Hand-
przelomie XIII i XIV w.), Warszawa schriften, „Zeitschrift des Vereins
1954- fur Geschichte Schlesiens", Breslau
Baszkiewicz II Baszkiewicz J., Kilka uwag 72: 1938, s. 1—24.
w kwestii polskiego procesu zjedno-
czeniowego na przełomie XIII i XIV Burgermeister Burgemeister L., Die Kunst-
w., „Kwartalnik Historyczny", Kra- denkmaler der Stadt Breslau, Bd 1,
ków R. 62: 1955, nr 6, s. 52—67. Breslau 1930.
den z herbów, tzw. przez siebie Roli Marszałkowskiej
(w rzeczy samej — rkp. Biblioteki Arsenalskiej nr 4790,
znany powszechnie jako ,,Ancien armorial eąuestre..."
w wyd. Loredan Larchey), orła białego bez korony
w polu czerwonym uważa za herb ziemi poznańskiej
(Piekosiński I, s. 381). Partia herbów polskich zawarta
w pomienionym herbarzu powstała ok. 1434—5 (Polacz-
kówna), a nie jak przyjmował Piekosiński w 1461 r.
o pierwotności tej polichromii, mielibyśmy je- wym, że po śląskich książętach-jednoczycie-
szcze jeden dowód, iż późniejsze opinie XIV lach, pretendentach do Regnum Poloniae, Hen-
lub nawet XV w. na Śląsku dostrzegały ryku IV z Wrocławia i jego imienniku z Gło-
wszelkie projekty zjednoczeniowe z doby Hen- gowa, nie pozostały w ich spuściźnie ślady orła
n. 4. Zwornik z podobizną Henryka IV i wyobrażeniami heraldycznymi z kościoła św. Krzyża
ryka IV w perspektywie przodownictwa i ośrod-
kowości macierzystej dzielnicy oraz w pewnym
powiązaniu z Wielkopolską. Trudno też przy-
puścić, by sami Piastowie śląscy XIII—XIV
wieku, czołowi przedstawiciele feudalizmu swo-
jej doby, zatracić mieli świadomość seniorstwa
swej linii i z tego tytułu nie wysuwali dla swo-
ich dzielnic w sposobnych okolicznościach kie-
rowniczych roszczeń. Faktem jest niewątpli-
metryki Krakowskiej, to jest orła bez pół-
księżyca na piersi, którym natomiast posługi-
wali się wszyscy inni Piastowie w walce o Ma-
łopolskę czy późniejsze królestwo polskie. Na-
leży to oceniać jako jeszcze jeden przejaw kon-
kurencyjnych starć dzielnicowych ośrodków
zjednoczenia o prymat w odnawiającym się pań-
stwie.
WYKAZ LITERATURY
Baszkiewicz I Baszkiewicz J., Powstanie zjed- Bretschneider Bretshneider P., Schlesische
noczonego państwa polskiego (na Wappen in mittelalterlichen Hand-
przelomie XIII i XIV w.), Warszawa schriften, „Zeitschrift des Vereins
1954- fur Geschichte Schlesiens", Breslau
Baszkiewicz II Baszkiewicz J., Kilka uwag 72: 1938, s. 1—24.
w kwestii polskiego procesu zjedno-
czeniowego na przełomie XIII i XIV Burgermeister Burgemeister L., Die Kunst-
w., „Kwartalnik Historyczny", Kra- denkmaler der Stadt Breslau, Bd 1,
ków R. 62: 1955, nr 6, s. 52—67. Breslau 1930.
den z herbów, tzw. przez siebie Roli Marszałkowskiej
(w rzeczy samej — rkp. Biblioteki Arsenalskiej nr 4790,
znany powszechnie jako ,,Ancien armorial eąuestre..."
w wyd. Loredan Larchey), orła białego bez korony
w polu czerwonym uważa za herb ziemi poznańskiej
(Piekosiński I, s. 381). Partia herbów polskich zawarta
w pomienionym herbarzu powstała ok. 1434—5 (Polacz-
kówna), a nie jak przyjmował Piekosiński w 1461 r.