Studia Waweliana (5.1996)

4. Lampa z roku 1684 w kaplicy Batorego,
stan po konserwacji
(fot. S. Michta)

Nastawa ołtarzowa powstała później dzięki zapisowi
testamentowemu sufragana krakowskiego biskupa Mi-
kołaja Oborskiego (zm. 1689), zrealizowanemu przez
egzekutorów jego ostatniej woli11.

W czasie okupacji szwedzkiej Krakowa w roku 1702
Kapituła oddała pewną część sreber kościelnych w zastaw,
aby móc zapłacić kontrybucję12. W zastawie u Arcybractwa
Miłosierdzia znalazły się wówczas detale dekoracji taber-
nakulum (pelikan, Baranek Bozy i dwa aniołki)13.

W roku 1880 brązownik krakowski Sztorc wyłożył
jego wnętrze płytami z mosiądzu złoconego (na blasze

5. Lampa z roku 1893 w kaplicy Batorego,
stan po konserwacji
(fot. S. Michta)

umieszczonej na drzwiczkach znajdowała się punktowana
sygnatura oraz data).

Z kolei w latach 1902-1903 dokonano generalnej
konserwacji, w trakcie której tabernakulum i nastawę
ołtarzową z powodu zniszczenia drewna wykonano w ca-
łości od nowa, kopiując kształt oryginału (prace stolarskie
przeprowadził Wojciech Malinowski pod kierunkiem Fer-
dynanda Majerskiego z Przemyśla). Zachowano natomiast
i przeniesiono do nowego tabernakulum srebrną deko-
rację i relikwie14.

Mar. 1. łotow 7 1/5 z robotą 31 fl. Item w różnych sztuczkach
dorobił złotnik z swojego srebra grzywien 1 1/2 31, 15 fl."

11 KZSP, 4, cz. 1, s. 93; Rożek, Katedra..., s. 182 (dat.
po 1689 r.).

12 M. R o ż e k, Zniszczenia kulturalne Krakowa w czasie drugiego
najazdu szwedzkiego (1702-1709) [w:] Z przeszłości Krakowa, red.

J. M. Małecki, Warszawa-Kraków 1989, s. 123-124.

13

AKK - luźna kartka dołączona do inwentarza skarbca
katedralnego z r. 1761 (sygn. 1-69), bez tytułu i daty (na podstawie
treści wnioskować można, że jest to fragment spisu argenteriów
oddanych w zastaw w związku z kontrybucją 1702 r.): „4— Nie
dostaje Pastorału ś.p. JMci X. Trzebickiego. Item dwóch

lichtarzyków stołowych, i z cyboryum Pelikana. Baranka i dwóch
Aniołków, bo to wszytko jest w zastawie u Brastwa Miełosierdzia".

14 Świadczy o tym znaleziony podczas obecnej konseiwacji
wewnątrz tabernakulum dokument, pisany na papierze czerpanym
(ze znakiem wodnym: A SCHMIDT), o następującej treści: „Na
większą cześć i chwałę P. Jezusowi utajonemu w Najśw.
Sakramencie Tabernakulum to Zrobiono około roku 1648.
Staraniem i kosztem X. Kanonika Wojciecha Serebryskiego, zaś
w roku 1903 podczas wielkiej restauracji Katedry na nowo
przerobione. Z dawniejszego pozostały tylko srebra i relikwie a
drzewo zupełnie spmchniałe usunięto i zrobiono na wzór starego
nowe, dębowe, do którego wszystkie ozdoby srebrne i relikwie

201