DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.9539#0300
Befchryving des Keizer rijks
Wijders (volgens Bontius), riede-
len op het eiland Java, in de bosschen,
gemeine vleer-muizen , zoo groot
als duiven, die de Javanen eeten voor
238
houden inde dichtste bosschaedjen,
en met deze vliezen, gelijk met een
zak bedekt , hangen sich |des daegs
aen de holle stammenen takken der .
bomen, of aen de daken der hutten, een grote lekkernye. Zy komen by
by deklaeuwen op; zulx dacr.genc \ wijle des nachts inde huizen, zoo,
dieren, maerzakjesschijnen te han- omdehitte desdaegs, devenstersof
gen: waerdoorzy vanhetóngedier- j luchtgaten open gelaten zijn, enzui-
te, hunjvyandt, bevrijd blijven. Zy gen, met bijten aen de blote voeten
plagen geweldig kudde en vee, met j derssapers, een grote meenigtebloet
het uitzuigen van melk en bloet, tot uit; meer tot schrik, dan met eenig
hunvoedsel. | gevaer vermengt.
ViJJcht
; Oör de meenighte van stro-
mert, meiren en poelen is het
•-gewed van Sina rijk van ve-
lerlei visichen: inzonderheit
het Landschap van Xantung, welk
door zijne nabyheit aen zee, behal-
ve de visch in dromen, meiren en poe-
len , ook veel zee-visch heeft : ja is
aldaer, voor de waerde van eene Hui-
ver, tien pont visch te bekomen. Een
ongelofelijke meenighte van allerlei
visch is in het Landschap van Hu-
quang ; desgelijx in dat van Kiangsi,
insonderheid van salm, voorn, en
deur.
In den stroom Kiang, ontrent'de
Stadt Kieukyang, wordt, schoon eeni-
ge mijlen van zee af, veel zee-visch
gevangen, alssteur, dolfijn en salm.
In den vliet Lofeu, by de Stadt Xeu,
desLandschaps van Huquang,zijn me-
nigtevan treffelijke lampreien.
Onder meenigerlei slagh van vis-
schen , heeft de geele stroom zeke-
re visfchen Xehoa , dat 's Jleen des
hloems, alzoo genoemt na de steen-
achtige plekjes op haeren huit. Zy
word nergens gevonden dan ontrent
de stad Paote des Landschaps van
Xanfi, en is by de slempers en drinke-
broers in groote waerde. De beste
bleien worden in het Landschap van
Fokien,by de stad Hunghoa, gevangen.
De vliet Tan, die dicht voorby de
Opper-stadtNanyang desLandschaps
van Honan vloeit, heeft volkomen
rode visschen , die alleenlijk in den
begin van den zomer gezien en ge-
vangen worden , wijl zy op andere
tijden des jaers verborgen blijven.
De Sinesen schrijven en beuselen,
zoo iemand zijn voeten met het
bloet van deze visschen bestreken
heeft, lichtelijk op het water zal
kunnen wandelen. Zy voegen daer
by, dat zoo het water dan geroert
wort, aenstonds al die visschen bo-
ven water komen, en zelf al het wa-
ter des vliets rootachtigh en vuurigh
maken : waerom hy den naem Tan
voert, dat 's root gezeit.
De landstreke Nïng^osu des Land-
schaps van Chekiang heeft, door hare
nabyheid aen zee, de volheid van
zee-visch , versch en in de zon ge-
drooght : allerlei oesters, krabben,
en kreeften, daer zy geheel Sina in
grote meenighte van verzorcht.
Het geheel jaer door wort'er herder
gevangen, en in den aenvang des zo-
mers zekere visch Hoang geheten, visch
dat 's geel, om haer geelheit van kleu- Hoan£-
; re. Geen uur kan deze visch buiten
i het water onbederfTelijk blijven, zoo
1 week en tenger isse. Maer wijl zy,
i om hare aengenaemheit en lekker-
; heit van smaek, zeer by de Sinesen
! begeert is , wort zy in zakken met
| ys gesteken, en alzoo gewonelijkte
koop gebraght. Hierom wort ook
des winters ys bewaert en tegen de
zomer opgedaen.
In zeker Meir van twee honderd Pt/ehKm
bunderen groot, gelegen op den berg y-
Cienking, in delandstreks Hangchenfu
des Landschaps van Chekiang, worden
visschen gevangen, goutgeel van kleu-
re , waerom zy K 'wyu genoemt zijn,
(want
Wijders (volgens Bontius), riede-
len op het eiland Java, in de bosschen,
gemeine vleer-muizen , zoo groot
als duiven, die de Javanen eeten voor
238
houden inde dichtste bosschaedjen,
en met deze vliezen, gelijk met een
zak bedekt , hangen sich |des daegs
aen de holle stammenen takken der .
bomen, of aen de daken der hutten, een grote lekkernye. Zy komen by
by deklaeuwen op; zulx dacr.genc \ wijle des nachts inde huizen, zoo,
dieren, maerzakjesschijnen te han- omdehitte desdaegs, devenstersof
gen: waerdoorzy vanhetóngedier- j luchtgaten open gelaten zijn, enzui-
te, hunjvyandt, bevrijd blijven. Zy gen, met bijten aen de blote voeten
plagen geweldig kudde en vee, met j derssapers, een grote meenigtebloet
het uitzuigen van melk en bloet, tot uit; meer tot schrik, dan met eenig
hunvoedsel. | gevaer vermengt.
ViJJcht
; Oör de meenighte van stro-
mert, meiren en poelen is het
•-gewed van Sina rijk van ve-
lerlei visichen: inzonderheit
het Landschap van Xantung, welk
door zijne nabyheit aen zee, behal-
ve de visch in dromen, meiren en poe-
len , ook veel zee-visch heeft : ja is
aldaer, voor de waerde van eene Hui-
ver, tien pont visch te bekomen. Een
ongelofelijke meenighte van allerlei
visch is in het Landschap van Hu-
quang ; desgelijx in dat van Kiangsi,
insonderheid van salm, voorn, en
deur.
In den stroom Kiang, ontrent'de
Stadt Kieukyang, wordt, schoon eeni-
ge mijlen van zee af, veel zee-visch
gevangen, alssteur, dolfijn en salm.
In den vliet Lofeu, by de Stadt Xeu,
desLandschaps van Huquang,zijn me-
nigtevan treffelijke lampreien.
Onder meenigerlei slagh van vis-
schen , heeft de geele stroom zeke-
re visfchen Xehoa , dat 's Jleen des
hloems, alzoo genoemt na de steen-
achtige plekjes op haeren huit. Zy
word nergens gevonden dan ontrent
de stad Paote des Landschaps van
Xanfi, en is by de slempers en drinke-
broers in groote waerde. De beste
bleien worden in het Landschap van
Fokien,by de stad Hunghoa, gevangen.
De vliet Tan, die dicht voorby de
Opper-stadtNanyang desLandschaps
van Honan vloeit, heeft volkomen
rode visschen , die alleenlijk in den
begin van den zomer gezien en ge-
vangen worden , wijl zy op andere
tijden des jaers verborgen blijven.
De Sinesen schrijven en beuselen,
zoo iemand zijn voeten met het
bloet van deze visschen bestreken
heeft, lichtelijk op het water zal
kunnen wandelen. Zy voegen daer
by, dat zoo het water dan geroert
wort, aenstonds al die visschen bo-
ven water komen, en zelf al het wa-
ter des vliets rootachtigh en vuurigh
maken : waerom hy den naem Tan
voert, dat 's root gezeit.
De landstreke Nïng^osu des Land-
schaps van Chekiang heeft, door hare
nabyheid aen zee, de volheid van
zee-visch , versch en in de zon ge-
drooght : allerlei oesters, krabben,
en kreeften, daer zy geheel Sina in
grote meenighte van verzorcht.
Het geheel jaer door wort'er herder
gevangen, en in den aenvang des zo-
mers zekere visch Hoang geheten, visch
dat 's geel, om haer geelheit van kleu- Hoan£-
; re. Geen uur kan deze visch buiten
i het water onbederfTelijk blijven, zoo
1 week en tenger isse. Maer wijl zy,
i om hare aengenaemheit en lekker-
; heit van smaek, zeer by de Sinesen
! begeert is , wort zy in zakken met
| ys gesteken, en alzoo gewonelijkte
koop gebraght. Hierom wort ook
des winters ys bewaert en tegen de
zomer opgedaen.
In zeker Meir van twee honderd Pt/ehKm
bunderen groot, gelegen op den berg y-
Cienking, in delandstreks Hangchenfu
des Landschaps van Chekiang, worden
visschen gevangen, goutgeel van kleu-
re , waerom zy K 'wyu genoemt zijn,
(want