Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (14.1952)

STEFAN KOZAKIEWICZ

cie wzrastającego lojalizmu rządu wobec caratu. Szkolnictwo artystyczne
i wystawy publiczne, oparte zresztą o ustawy państwowe, cieszą się nadal
opieką rządową. Państwo nie może nie doceniać znaczenia Szkoły Sztuk
Pięknych choćby jako instytucji kształcącej kadry nauczycieli rysunków,
tak potrzebne dla przygotowywania młodzieży szkół średnich do zawodów
technicznych. I w wystawach widzi niewątpliwie pożyteczną instytucję,
której kierunek może regulować w myśl swoich potrzeb. Wzrastająca obo-
jętność czynników oficjalnych w stosunku do malarstwa i chęć użycia go
dla wyrażenia własnych tendencji lojalistycznych wyraża się przede
wszystkim na odcinku zakupów państwowych.
Zamówienia państwowe w zakresie malarstwa monumentalnego były
stosunkowo niewielkie, mimo dużego i cieszącego się pełnym poparciem
rządu rozmachu budownictwa monumentalnego w stolicy. Tego faktu nie
należało by jednak uważać za ujemną stronę mecenatu rządowego w sto-
sunku do malarstwa; w tendencji stylu pseudoklasycznego leżała skromna


Ryc. 10. A. Oborski, Chłopiec z koszem z butelkami, Muzeum Narodowe w Warszawie.
(Fot. M. N. w Warsz.)

42