ARCHITEKTURA PAŁACU BISKUPIEGO W KIELCACH
Ryc. 2. Pałac biskupi w Kielcach, elewacja ogrodowa. (Wg pomiaru inwentaryzacyjnego w zb. P. I. S.)
kowany w ostatnim Pamiętniku Kieleckim*. Nie-
co materiałów dotyczących przeprowadzonych
prac restauracyjno-konserwatorskich zamieści-
ły czasopisma polskie okresu międzywojenne-
go0. Podstawowe publikacje z zakresu historii
sztuki polskiej uwzględniały zabytek jako sty-
lowo przynależny do okresu późnego renesansu
polskiego10, a Wł. Tatarkiewicz wskazał na jego
związek z Pałacem Ujazdowskim11. W ostatnich
czasach Wł. Tomkiewicz wysunął hipotezę, że
autorem pałacu mógł być Jan Trevano12. Archi-
8 Pazdur J., Dzieje Kielc od XVI do XVIII w.,
Pamiętnik Kielecki, Kielce 1947, s. 102-107.
0 Lauterbach A., Restauracja pałacu pobisku-
piego w Kielcach, Sztuka i Artvsta, Warszawa
1924, z. 1, s. 23-24.
10 Walicki M. i Starzyński J., Dzieje Sztuki
Polskiej, Warszawa 1936, s. 1053.
11 Tatarkiewicz Wł., Ujazdów i początki Ła-
zienek Stanisławowskich, Warszawa 1934, s. 5-6.
12 Tomkiewicz W., jw., s. 74.
tekturą pałacu interesował się również francu-
ski historyk sztuki, Pierre Francastell13.
Odnalezione ostatnio materiały archiwalne
pozwalają rozszerzyć zakres wiadomości o dzie-
jach pałacu oraz wysunąć nazwisko przypusz-
czalnego twórcy jego architektury i współpra-
cujących z nim kamieniarzy. Pozwalają też roz-
szerzyć zakres wiadomości o fundatorze pałacu,
którego ożywiona działalność jako wybitnego
mecenasa sztuki nie była dotychczas dostatecz-
nie znana.
Biskup krakowski Jakub Zadzik należał do
czołowych przedstawicieli ówczesnego społe-
czeństwa reprezentowanego przez warstwę mag-
naterii. Stanowisko kariclerza Zygmunta III,
liczne misje dyplomatyczne oraz wysokie god-
ności duchowne sprawiły, że był cn jedną z bar-
dziej znanych postaci występujących na arenie
1:1 La France et la Pologne, Annuaire Histo-
rique edite par la Bibliotheque Polonaise de
Paris, Paris 1938, Vol. 1, Nr 4, s. 300.
153
Ryc. 2. Pałac biskupi w Kielcach, elewacja ogrodowa. (Wg pomiaru inwentaryzacyjnego w zb. P. I. S.)
kowany w ostatnim Pamiętniku Kieleckim*. Nie-
co materiałów dotyczących przeprowadzonych
prac restauracyjno-konserwatorskich zamieści-
ły czasopisma polskie okresu międzywojenne-
go0. Podstawowe publikacje z zakresu historii
sztuki polskiej uwzględniały zabytek jako sty-
lowo przynależny do okresu późnego renesansu
polskiego10, a Wł. Tatarkiewicz wskazał na jego
związek z Pałacem Ujazdowskim11. W ostatnich
czasach Wł. Tomkiewicz wysunął hipotezę, że
autorem pałacu mógł być Jan Trevano12. Archi-
8 Pazdur J., Dzieje Kielc od XVI do XVIII w.,
Pamiętnik Kielecki, Kielce 1947, s. 102-107.
0 Lauterbach A., Restauracja pałacu pobisku-
piego w Kielcach, Sztuka i Artvsta, Warszawa
1924, z. 1, s. 23-24.
10 Walicki M. i Starzyński J., Dzieje Sztuki
Polskiej, Warszawa 1936, s. 1053.
11 Tatarkiewicz Wł., Ujazdów i początki Ła-
zienek Stanisławowskich, Warszawa 1934, s. 5-6.
12 Tomkiewicz W., jw., s. 74.
tekturą pałacu interesował się również francu-
ski historyk sztuki, Pierre Francastell13.
Odnalezione ostatnio materiały archiwalne
pozwalają rozszerzyć zakres wiadomości o dzie-
jach pałacu oraz wysunąć nazwisko przypusz-
czalnego twórcy jego architektury i współpra-
cujących z nim kamieniarzy. Pozwalają też roz-
szerzyć zakres wiadomości o fundatorze pałacu,
którego ożywiona działalność jako wybitnego
mecenasa sztuki nie była dotychczas dostatecz-
nie znana.
Biskup krakowski Jakub Zadzik należał do
czołowych przedstawicieli ówczesnego społe-
czeństwa reprezentowanego przez warstwę mag-
naterii. Stanowisko kariclerza Zygmunta III,
liczne misje dyplomatyczne oraz wysokie god-
ności duchowne sprawiły, że był cn jedną z bar-
dziej znanych postaci występujących na arenie
1:1 La France et la Pologne, Annuaire Histo-
rique edite par la Bibliotheque Polonaise de
Paris, Paris 1938, Vol. 1, Nr 4, s. 300.
153