Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (14.1952)

KRONIKA


Rye. 3. Kurozwęki, przejście z kościoła do
klasztoru. (Fot. J. Łoziński)

ła przez jego fundatora, wypadki rzucające cie-
kawe światło na naszą wiedzę o samym procesie
powstania dzieła sztuki w dość specyficznych
polskich warunkach (Zygmunt Swiechowski).
Trzeci referat o charakterze ogólnym doty-
czył spraw teorii sztuki — tak nikłej w okresie
polskiego Odrodzenia. W. Tomkiewicz omówił
w nim Poglądy pisarzy polskich epoki humaniz-
mu na sztukę, akcentując słabe zainteresowanie
współczesnej literatury sprawami plastyki,
zwłaszcza w okresie do ok. 1580 r. Wymownym
tego dowodem był fakt całkowitego opuszczenia
rozdziału o sztuce w Dworzaninie Górnickiego.
Omawiając następnie zagadnienie artystyczne-
go widzenia i stosunku do sztuk plastycznych
u Kochanowskiego, przeszedł autor do okresu
drugiego, w którym zainteresowania te wyraź-


Ryc. 4. Sancygniów, brama obronna.
(Fot. J. Łoziński)

nie wzrastają. Centralnym osiągnięciem refera-
tu było omówienie działalności Sebastiana Pe-
trycego z Pilzna, filozofa wywodzącego się
z mieszczaństwa, który poświęca w swym ko-
mentarzu do przekładu Arystotelesowskiej Eko-
nomiki dużo miejsca zagadnieniom budownic-
twa, głównie z praktycznego punktu widzenia.
Normatywne, surowe nakazy kultury kontrre-
formacji wypowiadane przez ks. Fabiana Bir-
kowskiego stanowiły jeszcze jeden przykład
ustosunkowania się do zagadnień plastyki tego
okresu.
Syntetyczne opracowania pewnych wycin-
ków architektury renesansowej ograniczyły
się — wobec braku zapowiedzianych referatów
Jerzego Szabłowskiego — prawie wyłącznie do
budownictwa sakralnego. Tadeusz Przypkow-

188