DOI Heft:
Nr. 3
DOI Artikel:Steenhoff, W.: Rijksmuseum
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19798#0107
aanduiding van gelijke voorwerpen als op ons stilleven, versterkte den grond van de attributie.
Het is inderdaad een stilleven met zeer waardeerbare kwaliteiten, en die karakteristiek
zijn voor de nederlandsche oude kunst. De hierbijgaande reproductie toont reeds aan, dat
de samenstelling wat onbeholpen is; van gebonden compositie kan kwalijk sprake zijn.
Maar wat er aan bouw in dit werk ontbreekt, vindt zijn vergoeding in de uitvoering.
Het is of de schilder die verschillende voorwerpen op een tafel liet staan zooals zij toe-
vallig neergezet werden, bij ieder ding op zich zeil, zijn pleizier van het na te schilderen
vindend, om de teekenachtigheid van een vorm, het eigenaardige van de kleur : de schotels
met ooft, het doorgesneden brood, een zilveren gedreven suikerpot, een glas, een mes,
een artisjok, enz. De gelijkelijke aanwezigheid van moerbeziën en aardbeien is hier wel
Stilleven, door Louyse Mouillon.
eenigzins kenschetsend. Met groote geestkracht zijn dan ook die dingen, stuk voor stuk,
uitvoerig behandeld, volledig aangeduid met nauwkeurig omschrijvende teekening en
nadrukkelijke aanduiding der kleur. De gevulde roemer vooral is vlijmscherp van stof-
uitdrukking en het mesheft van een kostelijke preciesheid. Die nuchtere waarneming der
werkelijkheid en het naïve trachten die als tastbaar aanschouwelijk uit te beelden, — een
streven waarin de verrukking van den schilder zich zelf niet bewust lijkt — zijn karakteristiek
van den nederlandschen kunstenaar in het begin der 17de eeuw. En.toch is dit het
werk van een fransche schilderes, mogelijk uit het zuiden nog wel. In een beschrijving
van haar werk vond ik wel de meening geuit, dat zij zich onder vlaamschen (?) invloed
ontwikkeld zou hebben, maar nergens kon ik eenig positief biographisch gegeven over
hare persoonlijkheid machtig worden. Zoo blijft dus nog deze fransche schilderes, die
hollandsche kunst voortbracht, een geheimzinnige figuur. Deze geheimzinnigheid van
95
Het is inderdaad een stilleven met zeer waardeerbare kwaliteiten, en die karakteristiek
zijn voor de nederlandsche oude kunst. De hierbijgaande reproductie toont reeds aan, dat
de samenstelling wat onbeholpen is; van gebonden compositie kan kwalijk sprake zijn.
Maar wat er aan bouw in dit werk ontbreekt, vindt zijn vergoeding in de uitvoering.
Het is of de schilder die verschillende voorwerpen op een tafel liet staan zooals zij toe-
vallig neergezet werden, bij ieder ding op zich zeil, zijn pleizier van het na te schilderen
vindend, om de teekenachtigheid van een vorm, het eigenaardige van de kleur : de schotels
met ooft, het doorgesneden brood, een zilveren gedreven suikerpot, een glas, een mes,
een artisjok, enz. De gelijkelijke aanwezigheid van moerbeziën en aardbeien is hier wel
Stilleven, door Louyse Mouillon.
eenigzins kenschetsend. Met groote geestkracht zijn dan ook die dingen, stuk voor stuk,
uitvoerig behandeld, volledig aangeduid met nauwkeurig omschrijvende teekening en
nadrukkelijke aanduiding der kleur. De gevulde roemer vooral is vlijmscherp van stof-
uitdrukking en het mesheft van een kostelijke preciesheid. Die nuchtere waarneming der
werkelijkheid en het naïve trachten die als tastbaar aanschouwelijk uit te beelden, — een
streven waarin de verrukking van den schilder zich zelf niet bewust lijkt — zijn karakteristiek
van den nederlandschen kunstenaar in het begin der 17de eeuw. En.toch is dit het
werk van een fransche schilderes, mogelijk uit het zuiden nog wel. In een beschrijving
van haar werk vond ik wel de meening geuit, dat zij zich onder vlaamschen (?) invloed
ontwikkeld zou hebben, maar nergens kon ik eenig positief biographisch gegeven over
hare persoonlijkheid machtig worden. Zoo blijft dus nog deze fransche schilderes, die
hollandsche kunst voortbracht, een geheimzinnige figuur. Deze geheimzinnigheid van
95