DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Martin, Wilhelm: Rembrandts portretten van Herman Doomer en Baartjem Martens
DOI Artikel:Overvoorde, J. C.: De St. Servatiusbuste in de Sint Servaaskerk te Maastricht
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19798#0141
Het ligt voor de hand, aan te nemen, dat Lambert Doomer zich ertoe gezet heeft,
om elk der beide portretten vijf keer te copieeren, teneinde de origineele portretten van zijn
ouders, door Rembrandt geschilderd, machtig te worden. Het vervelende van zulk werk
zou dan de slapheid der Devonshire-copieën verklaren.
In dit verband wil ik nog even wijzen op een dergelijk geval met een stel portretten
van Mierevelt, dat zoover ik weet nog niet gepubliceerd is.
Door Havard’s archiefvondsten weten wij, hoe Mierevelt werkte en dat men bij
hem blijkbaar een portret met een of meer copieën of »replieken” kon bestellen, evenals
thans afdrukken van een portret bij een fotograaf. Dergelijke copieën zijn dan ook, vaak
door Mierevelt eigenhandig onderteekend, bij tientallen aan te wijzen, vooral naar portretten
van Oranjevorsten. Het volgende is een typisch voorbeeld van een dergelijke bestelling
van een particulier:
Jhr. W. H. van Loon te Amsterdam bezit de origineelen van de portretten van
Maerten Ruychaver en diens huisvrouw, in 1618 en 1616 door Mierevelt geschilderd,
gesigneerd en gedateerd. Van dit paar komt de man nog drie keer voor, de vrouw nog
twee keer. Wij vinden n.1. van man en vrouw goede copieën, blijkbaar uit Mierevelt’s
atelier, in het Meermanshofje te Leiden, slechte copieën met nauwelijks meer te herkennen
gelijkenis in het Rijksmuseum (nrs 1601 — 1602) en een copie naar het portret van Ruychaver
alleen, bij Mevr. Nijhoff te ’s Gravenhage.
W. MARTIN.
DE ST. SERVATIUSBUSTE IN DE SINT SERVAASKERK TE MAASTRICHT.
In de Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg, 1908,
bl. 387, 398, wijdt de rector M. Rutten, naar aanleiding van de vervaardiging van een
nieuw voetstuk voor deze buste hieraan eenige bladzijden. Op zeer aannemelijke gronden
wordt aangetoond, dat de acht gedreven zilveren plaatjes met voorstellingen uit het leven
van S. Servatius, die zich thans in het Museum für Kunst und Gewerbe te Hamburg
bevinden, waarschijnlijk afkomstig zijn uit het voetstuk, dat bij de in 1403 door hertog
LIendrik van Beieren geschonken buste behoorde. Omstreeks 1700 bestond nog het oude
voetstuk met de voorstellingen, doch dit is kort daarna door een ander met platen van
de hand van den Maastrichtschen goudsmid Weery vervangen.
In het thans vervaardigde nieuwe voestuk zijn reproducties van de Hamburgsche
platen aangebracht.
De buste van 1403 ging grootendeels verloren bij de belegering en inname van
Maastricht door Parma op 29 Juni 1579, waarbij de reliquie echter behouden bleef. Op
last van Parma werd het verloren gegane gedeelte bijgewerkt. Bij gelegenheid van de
1) »L’Art et les Artistes Hollandais” I, 47 vlgg.
129
om elk der beide portretten vijf keer te copieeren, teneinde de origineele portretten van zijn
ouders, door Rembrandt geschilderd, machtig te worden. Het vervelende van zulk werk
zou dan de slapheid der Devonshire-copieën verklaren.
In dit verband wil ik nog even wijzen op een dergelijk geval met een stel portretten
van Mierevelt, dat zoover ik weet nog niet gepubliceerd is.
Door Havard’s archiefvondsten weten wij, hoe Mierevelt werkte en dat men bij
hem blijkbaar een portret met een of meer copieën of »replieken” kon bestellen, evenals
thans afdrukken van een portret bij een fotograaf. Dergelijke copieën zijn dan ook, vaak
door Mierevelt eigenhandig onderteekend, bij tientallen aan te wijzen, vooral naar portretten
van Oranjevorsten. Het volgende is een typisch voorbeeld van een dergelijke bestelling
van een particulier:
Jhr. W. H. van Loon te Amsterdam bezit de origineelen van de portretten van
Maerten Ruychaver en diens huisvrouw, in 1618 en 1616 door Mierevelt geschilderd,
gesigneerd en gedateerd. Van dit paar komt de man nog drie keer voor, de vrouw nog
twee keer. Wij vinden n.1. van man en vrouw goede copieën, blijkbaar uit Mierevelt’s
atelier, in het Meermanshofje te Leiden, slechte copieën met nauwelijks meer te herkennen
gelijkenis in het Rijksmuseum (nrs 1601 — 1602) en een copie naar het portret van Ruychaver
alleen, bij Mevr. Nijhoff te ’s Gravenhage.
W. MARTIN.
DE ST. SERVATIUSBUSTE IN DE SINT SERVAASKERK TE MAASTRICHT.
In de Publications de la Société Historique et Archéologique dans le Limbourg, 1908,
bl. 387, 398, wijdt de rector M. Rutten, naar aanleiding van de vervaardiging van een
nieuw voetstuk voor deze buste hieraan eenige bladzijden. Op zeer aannemelijke gronden
wordt aangetoond, dat de acht gedreven zilveren plaatjes met voorstellingen uit het leven
van S. Servatius, die zich thans in het Museum für Kunst und Gewerbe te Hamburg
bevinden, waarschijnlijk afkomstig zijn uit het voetstuk, dat bij de in 1403 door hertog
LIendrik van Beieren geschonken buste behoorde. Omstreeks 1700 bestond nog het oude
voetstuk met de voorstellingen, doch dit is kort daarna door een ander met platen van
de hand van den Maastrichtschen goudsmid Weery vervangen.
In het thans vervaardigde nieuwe voestuk zijn reproducties van de Hamburgsche
platen aangebracht.
De buste van 1403 ging grootendeels verloren bij de belegering en inname van
Maastricht door Parma op 29 Juni 1579, waarbij de reliquie echter behouden bleef. Op
last van Parma werd het verloren gegane gedeelte bijgewerkt. Bij gelegenheid van de
1) »L’Art et les Artistes Hollandais” I, 47 vlgg.
129