DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22617#0204
198 ΑΡΧΑ10Λ. ΔΕΛΤΙΟΝ. — ΕΤΟΣ 1888 — ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
μέχρι των ποδών. Ό ποδηρης χιτών, 6ν φέρει ΰπο το ίμάτιον, δια-
τηρεί ϊτι το κυανοΰν αύτου χρώμα παρά τους πόδας. Λεπτή εργα-
σία, τύπος κοινός. 6) Κομψότατον σύμπλεγμα δύο κορών έκ πη-
λού (ύψ. έκαστης 0,10) παιζουσών τον καλούμενον « Έφεδρισμόν»·
έπι τών νώτων τουτέστιν της βαινούσης φαίρεται ή ετέρα τών
κορών τούτων, ή κερδίσασα κατά την παιδιάν. Το σύμπλεγμα είνε
λεπτότατης εργασίας, ιδία ή φερομένη κόρη, ης και ή διατηρησις
τυγχάνει καλλιτέρα. Φέρουσι ποδηρη χιτώνα έζοισμένον διατη-
ρείται δ' έτι ζωηρον τό κυανοΰν χρώμα έπι τοϋ χιτώνος της μιας
τούτων (της φερομένης). Το όλον είνε συγκεκολλημένον έκ τριών
τεμαχίων. 7) Είδώλιον πηλινον χορεύτριας (ύψ. 0,16) φερού-
σης έζωσμένον βραχύν χιτώνα και έπι της κεφαλής άκτινοειδή
πιλον, έξ ού ταινία κατερχομένη μέχρι του άριστεροΰ ώμου. Ή
αριστερά χειρ ύψοϋται, ή δεξιά δέ στηρίζεται έπι του ισχίου" (οΐ
βραχίονες συγκεκολληρ.ένοι, ώς και ό αριστερός πους — έλλείπει ό
άκρος δεξιός). 8) Είδώλιον πηλινον (ύψ. 0,09) είκονίζον βρέφος
τετυλιγμένον έντός Ιματίου" έπι της κεφαλής φέρει στέφανον (συγ-
κεκολλημένον έκ τριών τεμαχίων). 9) Ήμίλευκος λήκυθος (ύψ.
0,25). Εικονίζονται δύο γυναικεΐαι μορφαι ίστάμεναι αντιμέτω-
ποι. Έν μέσω τούτο^ν πτηνδν νεκρόν (;) πίπτον έπι τής χειρός
τής προς τάριστερά γυναικός. Ή προς τά δεξιά γυνή κρατεί έν τη
δεξιά σφα"ίραν(;) και φέρει Ίμάτιον λευκον μετ'ερυθρών ταινιών
κεκοσμημένον. 'Επι τής κεφαλής ή γυνη αύτη φέρει κεκρύφαλον.
10) Ήμίλευκος μικρά λήκυθος. Εικονίζεται γυνη χωρούσα προς
βοομόν. 'Εφθαρμένη παράστασις. 11) Άγγεΐον σχήματος αμυγδά-
λου. 12) Άγγεΐον σχήματος άμφορέως φέρον εκατέρωθεν άνάγλυ-
πτον εικόνα ανδρός κρατούντος δι' άμφοτέρων τών χειρών άνά εν
κερασφόρον ζώον (έφθαρμένον) — ή μορφή του ανδρός λήγει εις στέ-
λεχος δένδρου άντι ποδών. (Παράστασις αλληγορική). 13) Λαβή
κατόπτρου. Μικρόν τουτέστιν άγαλμάτιον χαλκουν, (ύψ. 0,15) γυ-
ναικός φερούσης χιτώνα ποδηρη μετά διπλοϊδίου. Έκ τής κεφα-
λής τής μορφής έκφύεται, ώς συνήθως, ή κυκλοτερης τοϋ κατόπτρου
βάσις, κοσμήματα έχουσα εγγλυπτα και προσαρτήματα έν ειδει
πτερυγίων. Το άγαλμάτιον προτείνει την δεξιάν χείρα και διά τής
αριστεράς άνέχει τον χιτώνα, Ή έργασία είνε λίαν έπιμελής, άρ-
μέχρι των ποδών. Ό ποδηρης χιτών, 6ν φέρει ΰπο το ίμάτιον, δια-
τηρεί ϊτι το κυανοΰν αύτου χρώμα παρά τους πόδας. Λεπτή εργα-
σία, τύπος κοινός. 6) Κομψότατον σύμπλεγμα δύο κορών έκ πη-
λού (ύψ. έκαστης 0,10) παιζουσών τον καλούμενον « Έφεδρισμόν»·
έπι τών νώτων τουτέστιν της βαινούσης φαίρεται ή ετέρα τών
κορών τούτων, ή κερδίσασα κατά την παιδιάν. Το σύμπλεγμα είνε
λεπτότατης εργασίας, ιδία ή φερομένη κόρη, ης και ή διατηρησις
τυγχάνει καλλιτέρα. Φέρουσι ποδηρη χιτώνα έζοισμένον διατη-
ρείται δ' έτι ζωηρον τό κυανοΰν χρώμα έπι τοϋ χιτώνος της μιας
τούτων (της φερομένης). Το όλον είνε συγκεκολλημένον έκ τριών
τεμαχίων. 7) Είδώλιον πηλινον χορεύτριας (ύψ. 0,16) φερού-
σης έζωσμένον βραχύν χιτώνα και έπι της κεφαλής άκτινοειδή
πιλον, έξ ού ταινία κατερχομένη μέχρι του άριστεροΰ ώμου. Ή
αριστερά χειρ ύψοϋται, ή δεξιά δέ στηρίζεται έπι του ισχίου" (οΐ
βραχίονες συγκεκολληρ.ένοι, ώς και ό αριστερός πους — έλλείπει ό
άκρος δεξιός). 8) Είδώλιον πηλινον (ύψ. 0,09) είκονίζον βρέφος
τετυλιγμένον έντός Ιματίου" έπι της κεφαλής φέρει στέφανον (συγ-
κεκολλημένον έκ τριών τεμαχίων). 9) Ήμίλευκος λήκυθος (ύψ.
0,25). Εικονίζονται δύο γυναικεΐαι μορφαι ίστάμεναι αντιμέτω-
ποι. Έν μέσω τούτο^ν πτηνδν νεκρόν (;) πίπτον έπι τής χειρός
τής προς τάριστερά γυναικός. Ή προς τά δεξιά γυνή κρατεί έν τη
δεξιά σφα"ίραν(;) και φέρει Ίμάτιον λευκον μετ'ερυθρών ταινιών
κεκοσμημένον. 'Επι τής κεφαλής ή γυνη αύτη φέρει κεκρύφαλον.
10) Ήμίλευκος μικρά λήκυθος. Εικονίζεται γυνη χωρούσα προς
βοομόν. 'Εφθαρμένη παράστασις. 11) Άγγεΐον σχήματος αμυγδά-
λου. 12) Άγγεΐον σχήματος άμφορέως φέρον εκατέρωθεν άνάγλυ-
πτον εικόνα ανδρός κρατούντος δι' άμφοτέρων τών χειρών άνά εν
κερασφόρον ζώον (έφθαρμένον) — ή μορφή του ανδρός λήγει εις στέ-
λεχος δένδρου άντι ποδών. (Παράστασις αλληγορική). 13) Λαβή
κατόπτρου. Μικρόν τουτέστιν άγαλμάτιον χαλκουν, (ύψ. 0,15) γυ-
ναικός φερούσης χιτώνα ποδηρη μετά διπλοϊδίου. Έκ τής κεφα-
λής τής μορφής έκφύεται, ώς συνήθως, ή κυκλοτερης τοϋ κατόπτρου
βάσις, κοσμήματα έχουσα εγγλυπτα και προσαρτήματα έν ειδει
πτερυγίων. Το άγαλμάτιον προτείνει την δεξιάν χείρα και διά τής
αριστεράς άνέχει τον χιτώνα, Ή έργασία είνε λίαν έπιμελής, άρ-