12. Rozdół, kościół Karmelitów. Obraz Matka Boska Pocieszenia,
obecnie w klasztorze Karmelitów na Piasku w Krakowie
(fot. J. K. Ostrowski)
Wyposażenie kościoła rozdolskiego, w formie w jakiej
dotrwało do czasu swej zagłady, musiało więc zostać wy-
konane niemal w całości w latach trzydziestych i czter-
dziestych w. XVIII, co zresztą zgadza się z informacjami na
temat licznych ofiar na „fabrykę”, składanych głównie przez
Michała i Franciszkę Rzewuskich. Szczególnie cenna jest
informacja o zapisie Jarzyckiego na ołtarz św. Józefa w r.
1736. Jak o tym świadczy wcześniejszy z cytowanych
wyżej inwentarzy kościoła, wszystkie elementy wyposa-
żenia istniały przed r. 175258. Terminus antę quem po-
wstania ołtarzy, ambony i chrzcielnicy można zresztą bez
większego ryzyka przesunąć o kilka lat wstecz, przynaj-
mniej do r. 1748, zamykającego okres intensywnej działal-
ności fundacyjnej. Będący do dyspozycji materiał nie po-
zwala niestety na podjęcie próby ustalenia autorstwa ołta-
rzy, tak pod względem architektury, jak i rzeźby figural-
nej. Ta ostatnia, jak się wydaje, nie reprezentowała zbyt
wysokiego poziomu.
Na osobną wzmiankę zasługują dwa obrazy Mat-
ki Boskiej z Dzieciątkiem, przechowywane dziś w kla-
sztorze Karmelitów na Piasku w Krakowie. Pierwszy
z nich (lyc. 11), pochodzący z ołtarza głównego, jest
zapewne identyczny z obrazem przywiezionym przez
Stanisława Rzewuskiego z Częstochowy i wprowadzo-
nym do kościoła rozdolskiego w r. 1648. Dawne in-
wentarze określają malowidło jako Matkę Boską Często-
chowską^, jednakże od oryginału różni się on pod wzglę-
dem ikonograficznym (typ twarzy Matki Boskiej, brak
blizn) i stylistycznym, z pewnością w wyniku daleko
posuniętych przemalować XIX- lub XX-wiecznych. Dru-
gi, niewielkich rozmiarów obrazek malowany na bla-
sze, określany jest jako Matka Boska Pocieszenia60 (lyc.
ss AKKr., nr 530/455, s. 5-7.
w AKKr., nr 530/455, s. 6-7; AKKr., 536/207, s. 11-12.
“Wojnarowski, o. c., s. 2-4; Zieliński, o. c., s. nlb.;
Karmelici. Duch - historia - kultura, Kraków 1997, s. 60-61. Obra-
zek, wywieziony z Rozdołu w r. 1945, zidentyfikowano w Krako-
wie dopiero w r. 1978. Został on odnowiony przez Józefę Cza-
chor, która wykonała też jego kopię. Sukienkę odnowiła pracow-
nia brązownicza Batków.
46
obecnie w klasztorze Karmelitów na Piasku w Krakowie
(fot. J. K. Ostrowski)
Wyposażenie kościoła rozdolskiego, w formie w jakiej
dotrwało do czasu swej zagłady, musiało więc zostać wy-
konane niemal w całości w latach trzydziestych i czter-
dziestych w. XVIII, co zresztą zgadza się z informacjami na
temat licznych ofiar na „fabrykę”, składanych głównie przez
Michała i Franciszkę Rzewuskich. Szczególnie cenna jest
informacja o zapisie Jarzyckiego na ołtarz św. Józefa w r.
1736. Jak o tym świadczy wcześniejszy z cytowanych
wyżej inwentarzy kościoła, wszystkie elementy wyposa-
żenia istniały przed r. 175258. Terminus antę quem po-
wstania ołtarzy, ambony i chrzcielnicy można zresztą bez
większego ryzyka przesunąć o kilka lat wstecz, przynaj-
mniej do r. 1748, zamykającego okres intensywnej działal-
ności fundacyjnej. Będący do dyspozycji materiał nie po-
zwala niestety na podjęcie próby ustalenia autorstwa ołta-
rzy, tak pod względem architektury, jak i rzeźby figural-
nej. Ta ostatnia, jak się wydaje, nie reprezentowała zbyt
wysokiego poziomu.
Na osobną wzmiankę zasługują dwa obrazy Mat-
ki Boskiej z Dzieciątkiem, przechowywane dziś w kla-
sztorze Karmelitów na Piasku w Krakowie. Pierwszy
z nich (lyc. 11), pochodzący z ołtarza głównego, jest
zapewne identyczny z obrazem przywiezionym przez
Stanisława Rzewuskiego z Częstochowy i wprowadzo-
nym do kościoła rozdolskiego w r. 1648. Dawne in-
wentarze określają malowidło jako Matkę Boską Często-
chowską^, jednakże od oryginału różni się on pod wzglę-
dem ikonograficznym (typ twarzy Matki Boskiej, brak
blizn) i stylistycznym, z pewnością w wyniku daleko
posuniętych przemalować XIX- lub XX-wiecznych. Dru-
gi, niewielkich rozmiarów obrazek malowany na bla-
sze, określany jest jako Matka Boska Pocieszenia60 (lyc.
ss AKKr., nr 530/455, s. 5-7.
w AKKr., nr 530/455, s. 6-7; AKKr., 536/207, s. 11-12.
“Wojnarowski, o. c., s. 2-4; Zieliński, o. c., s. nlb.;
Karmelici. Duch - historia - kultura, Kraków 1997, s. 60-61. Obra-
zek, wywieziony z Rozdołu w r. 1945, zidentyfikowano w Krako-
wie dopiero w r. 1978. Został on odnowiony przez Józefę Cza-
chor, która wykonała też jego kopię. Sukienkę odnowiła pracow-
nia brązownicza Batków.
46