Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (NS: 4.1998)

3. Rytownik nieokreślony, Koronacja Michała Korybuta Wiśnioioieckiego, 1669, akwaforta i miedzioryt.
Kraków, Zamek Królewski na Wawelu (repr. S. Michta)

toniego Langego z lwowskich zakładów Pillera, jak i stalo-
rytów wyjętych z La Pologne Leopolda Chodźki. Wśród
pozostałych tylko kilka zasługuje na uwagę. Ciekawo-
stką są trzy wyimaginowane widoki Krakowa i Warsza-
wy, przykład fałszywych wyobrażeń obcokrajowców
o Polsce (Zamek wawelski (ryc.5), Widok dziedzińca
zamku wawelskiego, Wjazd do Warszawy) i anonimowy
staloryt przedstawiający kopiec Kościuszki, wydany w Hild-
burghausen. Warte wzmianki są tutaj dwie akwarele. Pierw-
sza Wioska i dwór, datowana 1825, zdradza paradoksalny-
mi skrótami perspektywicznymi niedostatki warsztatu arty-
sty-amatora i nieudolność w posługiwaniu się camera ob-
scura. Druga, profesjonalnie wykonana, jest sygnowanym
dziełem pisarza Kazimierza Rzewuskiego i przedstawia Kra-
jobraz nadwodny. Osobną grupę stanowią nieliczne wi-

doki zagraniczne, gdzie wyróżnia się grupa akwafort Giuse-
ppe Vasiego, nauczyciela Giovanniego Battisty Piranesie-
go, przedstawiająca Rzym i okolice..

Grafiki portretowe w kolekcji Lanckorońskich groma-
dzone były podobnie jak i widoki pod kątem spraw pol-
skich. Wizerunki królów i bohaterów narodowych naby-
wane były bez względu na wartość artystyczną i do-
kumentalną wizerunku. Przeważają tutaj grafiki mniej war-
tościowe -wizerunki wyimaginowane lub niedbale wyko-
nane repliki wcześniej wydanych portretów. Najcenniej-
szą pozycją jest, być może, niewielki miedzioryt z portre-
tem Henryka III Walezego wykonany przez Jacąuesa Gran-
thomme’a w 1588 roku (ryc. 1). Pośród sztycharzy sie-
demnastowiecznych najwybitniejsze nazwisko, jakie tutaj
znajdujemy, to Egiclius Sacleler, autor portretu cesarzowej

106