2. Fragment iyc. 1 (fot. S. Michta)
włoskiego jedwabiu w drobny wzór kwiatowy, rozmie-
szczony w falistych pasach8. Całość uzupełnia mała ka-
rabela na skórzanych rapciach, w paradnej pochwie
z ornamentowanymi nakładkami. Na wyraźnie polski
charakter tego kostiumu składają się elementy o kroju
węgierskim: zbliżony do żupana - dolman oraz płaszcz,
zwany mente. W przypadku dolmana mamy do czynie-
8 Analogiczne motywy w bardziej geometrycznym ujęciu wy-
stępują na włoskich tkaninach w 1. ćwierci w. XVII - B. M ar-
ko wsky, Europaiscbe Seidengewebe des 13-18. Jahrhunderts,
Kunstgewerbemuseum der Stadt Koln, Koln 1976, s. 211, poz. 283-
284. Zbliżony wzór na tkaninie ze stroju trumiennego Zygmunta III
nia z przeniesieniem sztywnej trójkątnej poły (czako)
z obowiązującej prawej na lewą stronę odzieży, co wydaje
się znaczną dowolnością. Udział tych pierwiastków w ukon-
stytuowaniu obrazu polskiego jeźdźca nie może dziwić wo-
bec znanego zjawiska asymilacji węgierskiej mody w Pol-
sce XVII wieku, a nadto powszechnego mylenia obydwu stro-
jów, podobnych w typie i wybitnie „zorientalizowanych”9.
Wazy (zm. 1632) — M. Taszycka, Włoskie jedwabne tkaniny odzie-
żowe w Polsce w pierwszej połowie XVII wieku, Wrocław-Warszawa-
Kraków-Gdańsk 1971, il. 58.
9 Historie Hungarian Costume from Budapest [kat. wyst., Whi-
tworth Art Gallery, University of Manchester], Manchester 1979, s.
233
włoskiego jedwabiu w drobny wzór kwiatowy, rozmie-
szczony w falistych pasach8. Całość uzupełnia mała ka-
rabela na skórzanych rapciach, w paradnej pochwie
z ornamentowanymi nakładkami. Na wyraźnie polski
charakter tego kostiumu składają się elementy o kroju
węgierskim: zbliżony do żupana - dolman oraz płaszcz,
zwany mente. W przypadku dolmana mamy do czynie-
8 Analogiczne motywy w bardziej geometrycznym ujęciu wy-
stępują na włoskich tkaninach w 1. ćwierci w. XVII - B. M ar-
ko wsky, Europaiscbe Seidengewebe des 13-18. Jahrhunderts,
Kunstgewerbemuseum der Stadt Koln, Koln 1976, s. 211, poz. 283-
284. Zbliżony wzór na tkaninie ze stroju trumiennego Zygmunta III
nia z przeniesieniem sztywnej trójkątnej poły (czako)
z obowiązującej prawej na lewą stronę odzieży, co wydaje
się znaczną dowolnością. Udział tych pierwiastków w ukon-
stytuowaniu obrazu polskiego jeźdźca nie może dziwić wo-
bec znanego zjawiska asymilacji węgierskiej mody w Pol-
sce XVII wieku, a nadto powszechnego mylenia obydwu stro-
jów, podobnych w typie i wybitnie „zorientalizowanych”9.
Wazy (zm. 1632) — M. Taszycka, Włoskie jedwabne tkaniny odzie-
żowe w Polsce w pierwszej połowie XVII wieku, Wrocław-Warszawa-
Kraków-Gdańsk 1971, il. 58.
9 Historie Hungarian Costume from Budapest [kat. wyst., Whi-
tworth Art Gallery, University of Manchester], Manchester 1979, s.
233