DOI article:
Oszczanowski, Piotr: "Gdańszczanin we Wrocławiu": czy można mówić o ekspozyturze sztuki gdańskiej we Wrocławiu na przełomie XVI i XVII wieku?
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.42239#0100
Piotr
Oszczanowski
10. Zmartwychwstanie Chrystusa -
niderlandzki relief alabastrowy z lat
sześćdziesiątych XVI w. Kościół Św.
Elżbiety we Wrocławiu. Fragment
nie istniejącego epitafium Hansa
Wolffa St. (zm. 1564) i jego zony
Kathariny z d. Pfintzing (zm. 1588)
się z taką praktyką23. Dowodzą tego zarówno dzieła, które w dużym sto-
pniu zachowały - jeszcze nawet po wmontowaniu w epitafia - swój
czytelny charakter (np. w pomnikach nagrobnych Jakoba Baudissa Mł.
w kościele Św. Barbary oraz Balthasara Biiettnera w świątyni Św. Marii
Magdaleny (il.8), jak również obiekty zdradzające cechy, zupełnie obce
rzeźbie wrocławskiej lat sześćdziesiątych XVI w. Do tych ostatnich
zaliczyć można m.in. dwa alabastrowe reliefy z kościoła Św. Elżbiety ze
scenami Zmartwychwstania Chrystusa i Wskrzeszenia Łazarza, będące
pozostałością po epitafium Hansa Wolffa St. (zm. 18 X 1564) i jego zony
Kathariny z domu Pfintzing (zm. 9 VI 1588) (il. 9 i il. 10)“4.
Powyższe skojarzenia i refleksje nie byłyby możliwe, gdyby nie
wyraźna bliskość formalna i treściowa sztuki Gdańska i Wrocławia około
roku 1600. Powodem tego wydaje się być zbliżony status obydwu
miejsc, ich „graniczne" położenie, analogie konfesyjne i - podkreślamy
23 Na ten temat ostatnio - P. Oszczanowski (1994), Sztuka śląska późnego renesansu. Przy okazji otwarcia stałej
wystaury sztuki Śląska XVI-XTX'-wieku w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, „Dzieła i Interpretacje" II: 1994,
s. 132-134 oraz przypis 23, gdzie dawniejsza literatura.
24 Na temat tego częściowo zniszczonego w 1857 roku epitafium zob. - J.G. Kunisch Die St. Elisabeth -
Kirche zu Breslau und ihre Denkmdler. Nebst einer Abbildung des Elisabet-Thurmes in seiner fruheren Gestalt, Breslau
1841, s. 45, nr 56; - H. Luchs (1860) Die Denkmdler der St. Elisabeth Kirche in Breslau, Breslau 1860, s. 117, nr 233
i s. 131, nr 235;- tenże (1862) Uber die Elisabethkirche zu Breslau und ihre Denkmdler, "Abhandlungen der
Schlesischen Gesellschaft fur vaterlandische Cultur. Philosophisch-historische Abtheilung", H. 1, Jhrg. 1862,
s. 54, nr 113.
98
Oszczanowski
10. Zmartwychwstanie Chrystusa -
niderlandzki relief alabastrowy z lat
sześćdziesiątych XVI w. Kościół Św.
Elżbiety we Wrocławiu. Fragment
nie istniejącego epitafium Hansa
Wolffa St. (zm. 1564) i jego zony
Kathariny z d. Pfintzing (zm. 1588)
się z taką praktyką23. Dowodzą tego zarówno dzieła, które w dużym sto-
pniu zachowały - jeszcze nawet po wmontowaniu w epitafia - swój
czytelny charakter (np. w pomnikach nagrobnych Jakoba Baudissa Mł.
w kościele Św. Barbary oraz Balthasara Biiettnera w świątyni Św. Marii
Magdaleny (il.8), jak również obiekty zdradzające cechy, zupełnie obce
rzeźbie wrocławskiej lat sześćdziesiątych XVI w. Do tych ostatnich
zaliczyć można m.in. dwa alabastrowe reliefy z kościoła Św. Elżbiety ze
scenami Zmartwychwstania Chrystusa i Wskrzeszenia Łazarza, będące
pozostałością po epitafium Hansa Wolffa St. (zm. 18 X 1564) i jego zony
Kathariny z domu Pfintzing (zm. 9 VI 1588) (il. 9 i il. 10)“4.
Powyższe skojarzenia i refleksje nie byłyby możliwe, gdyby nie
wyraźna bliskość formalna i treściowa sztuki Gdańska i Wrocławia około
roku 1600. Powodem tego wydaje się być zbliżony status obydwu
miejsc, ich „graniczne" położenie, analogie konfesyjne i - podkreślamy
23 Na ten temat ostatnio - P. Oszczanowski (1994), Sztuka śląska późnego renesansu. Przy okazji otwarcia stałej
wystaury sztuki Śląska XVI-XTX'-wieku w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, „Dzieła i Interpretacje" II: 1994,
s. 132-134 oraz przypis 23, gdzie dawniejsza literatura.
24 Na temat tego częściowo zniszczonego w 1857 roku epitafium zob. - J.G. Kunisch Die St. Elisabeth -
Kirche zu Breslau und ihre Denkmdler. Nebst einer Abbildung des Elisabet-Thurmes in seiner fruheren Gestalt, Breslau
1841, s. 45, nr 56; - H. Luchs (1860) Die Denkmdler der St. Elisabeth Kirche in Breslau, Breslau 1860, s. 117, nr 233
i s. 131, nr 235;- tenże (1862) Uber die Elisabethkirche zu Breslau und ihre Denkmdler, "Abhandlungen der
Schlesischen Gesellschaft fur vaterlandische Cultur. Philosophisch-historische Abtheilung", H. 1, Jhrg. 1862,
s. 54, nr 113.
98