DOI Artikel:
Laskowska, Irena Maria: Obraz Matki Bożej Różańcowej Federico Barocciego: kontrowersje wokół autorstwa
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27408#0099
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom XLII, zeszyt 4 - 1994
IRENA MARIA LASKOWSKA
Warszawa
OBRAZ MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ FEDERICO BAROCCIEGO
KONTROWERSJE WOKÓŁ AUTORSTWA
Wydobyty przed laty na światło dzienne i opracowany przeze mnie obraz
Matki Bożej Różańcowej z Muzeum Narodowego w Warszawie1 (il. 1) stał się
ostatnio obiektem zainteresowania badaczy włoskich. Na podstawie szczegóło-
wych badań, tak samych obrazów jak i rysunków Federico Barocciego, skło-
niłam się do przypisania Madonny warszawskiej mistrzowi z Urbino.
Pragnę w tym miejscu przedstawić stanowisko historyków sztuki, z którymi
konsultowałam się w początkowej fazie badań, a którzy - w większym czy
mniejszym stopniu - poparli moją hipotezę. Zdaniem M. Mrozińskiej, kustosza
Działu Rysunku Obcego w Muzeum Narodowym w Warszawie, specjalizującej
się w rysunku włoskim, obraz Matki Bożej Różańcowej nosi wszelkie znamiona
rysunku Federico Barocciego. G. G. Bartelà, autorka katalogów rysunków
Barocciego2, nie znając obrazu z autopsji, a jedynie na podstawie kolorowego
diapozytywu, uznała, że jest to niewątpliwie baroccesco. Jednoznacznie poparł
moją hipotezę Profesor Dr Antoni Maśliński, którego opinia zdecydowanie
zaważyła na ostatecznej decyzji uznania przeze mnie obrazu Matki Bożej Różań-
cowej za. dzieło samego mistrza z Urbino - Federico Barocciego3.
1 Malarstwo francuskie, niderlandzkie, włoskie do 1600, Katalog zbiorów pod red. J. Biało-
stockiego, M. Skubiszewskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1979, nr 7;
I. M. L a s k o w s k a, Nieznany obraz Matki Bożej Różańcowej i jego domniemany twórca -
Federico Barocci, [w:] W kręgu badań nad sztuką polską, pod red. K. Majewskiego, Lublin 1983,
s. 9-25.
2 G. G. B e r t e 1 à, Disegni di Federico Barocci, Firenze 1975; A. E m i 1 i a n i,
G. G. B a r t e 1 à, Mostra di Federico Barocci, Bologna 1975.
3 I. M. L a s k o w s k a, Obraz Matki Bożej Różańcowej i jego twórca - Federico Barocci
[w:] Studia nad sztuką renesansu i baroku, III (w druku).
Tom XLII, zeszyt 4 - 1994
IRENA MARIA LASKOWSKA
Warszawa
OBRAZ MATKI BOŻEJ RÓŻAŃCOWEJ FEDERICO BAROCCIEGO
KONTROWERSJE WOKÓŁ AUTORSTWA
Wydobyty przed laty na światło dzienne i opracowany przeze mnie obraz
Matki Bożej Różańcowej z Muzeum Narodowego w Warszawie1 (il. 1) stał się
ostatnio obiektem zainteresowania badaczy włoskich. Na podstawie szczegóło-
wych badań, tak samych obrazów jak i rysunków Federico Barocciego, skło-
niłam się do przypisania Madonny warszawskiej mistrzowi z Urbino.
Pragnę w tym miejscu przedstawić stanowisko historyków sztuki, z którymi
konsultowałam się w początkowej fazie badań, a którzy - w większym czy
mniejszym stopniu - poparli moją hipotezę. Zdaniem M. Mrozińskiej, kustosza
Działu Rysunku Obcego w Muzeum Narodowym w Warszawie, specjalizującej
się w rysunku włoskim, obraz Matki Bożej Różańcowej nosi wszelkie znamiona
rysunku Federico Barocciego. G. G. Bartelà, autorka katalogów rysunków
Barocciego2, nie znając obrazu z autopsji, a jedynie na podstawie kolorowego
diapozytywu, uznała, że jest to niewątpliwie baroccesco. Jednoznacznie poparł
moją hipotezę Profesor Dr Antoni Maśliński, którego opinia zdecydowanie
zaważyła na ostatecznej decyzji uznania przeze mnie obrazu Matki Bożej Różań-
cowej za. dzieło samego mistrza z Urbino - Federico Barocciego3.
1 Malarstwo francuskie, niderlandzkie, włoskie do 1600, Katalog zbiorów pod red. J. Biało-
stockiego, M. Skubiszewskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1979, nr 7;
I. M. L a s k o w s k a, Nieznany obraz Matki Bożej Różańcowej i jego domniemany twórca -
Federico Barocci, [w:] W kręgu badań nad sztuką polską, pod red. K. Majewskiego, Lublin 1983,
s. 9-25.
2 G. G. B e r t e 1 à, Disegni di Federico Barocci, Firenze 1975; A. E m i 1 i a n i,
G. G. B a r t e 1 à, Mostra di Federico Barocci, Bologna 1975.
3 I. M. L a s k o w s k a, Obraz Matki Bożej Różańcowej i jego twórca - Federico Barocci
[w:] Studia nad sztuką renesansu i baroku, III (w druku).