DOI Heft:
Komunikaty
DOI Artikel:Kilijańska, Alicja; Marcinkowski, Wojciech: Srebrna Madonna: dar prof. Tadeusza Dobrowolskiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21225#0257
Alicja Kilijańska*, Wojciech Marcinkowski**
* Muzeum Narodowe w Krakowie, ** Muzeum Narodowe w Krakowie
Srebrna Madonna -
dar prof. Tadeusza Dobrowolskiego
We wrześniu 1952 r. zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie wzbogaciła darowizna
złożona przez ówczesnego dyrektora - profesora Tadeusza Dobrowolskiego1. W księdze
wpływu muzealiów odnotowano przyjęcie „figurki Matki Boskiej ze srebra złoconego,
Śląsk, 1420”. Ponadto zarejestrowano wydanie stosownego podziękowania złożonego
na ręce darczyńcy2.
Według informacji zawartych w karcie inwentarzowej sporządzonej po przyjęciu za-
bytku Tadeusz Dobrowolski nabył figurkę w 1946 r. na Placu Szczepańskim w Krakowie.
Miejsce to było wówczas znane jako centrum handlu, gdzie „na stołach sprzedawano róż-
ne obiekty pochodzące głównie ze Śląska”3. Z relacji ustnej darczyńcy wynika, że figurka
została zakupiona od żołnierza. Zabytek zasilił zbiory złotnictwa Działu Rzemiosła Ar-
tystycznego i znajdował się pod bezpośrednią opieką kierownika działu doc. Kazimierza
Buczkowskiego. W czasie jego nieobecności figurka była przechowywana w kasie pancer-
nej Głównego Inwentaryzatora Muzeum - Marii Wojciechowskiej4.
W 1960 r. przeprowadzono reinwentaryzację, podczas której zabytkowi nadano nowy
numer w poddziale Złotnictwo oraz wykonano nową kartę3.
Postać Madonny (ił. 1-4) ukazana jest w lekkim kontrapoście, z głową wysuniętą
do przodu, z rękami uniesionymi na wysokości linii bioder. Jej twarz, okoloną długimi
włosami opadającymi na plecy w misternie skręconych puklach, zdobi lekki uśmiech
(il. 5). Na głowie Madonny znajduje się wysoka korona otwarta mocowana z tyłu na za-
wiasie. Jest ona złożona z obręczy z szeregiem srebrnych guzów i jednego ze szkła ko-
baltowego oraz wieńca ułożonych na przemian sterczyn: pięciu w kształcie liści akantu
i kolejnych pięciu mniejszych lilii heraldycznych. W prawej dłoni Matka Boska trzyma
1 Archiwum MNK, sygn. TO 77. Prof. Tadeusz Dobrowolski (1899-1984) był dyrektorem Muzeum Na-
rodowego w Krakowie w latach 1950-1956.
2 Księga wpływów darów i zakupów Muzeum Narodowego od dnia 1.1.1951-1952, poz. 129; MNK,
LMN/Zb/4130/52; podziękowanie wysłano 7 października 1952.
3 Nr inw. MNK 300.857. Tzw. stara karta inwentarzowa nie jest autoryzowana, udało się jednak ustalić,
że została wykonana przez Janinę Michalską, wówczas instruktora oświatowego, pod nadzorem doc. Kazi-
mierza Buczkowskiego, kierownika Działu Rzemiosła Artystycznego.
4 Informacja od starszego kustosza Stanisławy Odrzywolskiej, kierownika Działu w latach 1968-2000.
Narodowość żołnierza nie jest znana.
3 Nr inw. MNKTV-Z-1067. Nowa karta inwentarzowa również nie jest autoryzowana, zawiera analo-
giczne dane o pozyskaniu zabytku jak tzw. stara karta, ale inny jego opis.
* Muzeum Narodowe w Krakowie, ** Muzeum Narodowe w Krakowie
Srebrna Madonna -
dar prof. Tadeusza Dobrowolskiego
We wrześniu 1952 r. zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie wzbogaciła darowizna
złożona przez ówczesnego dyrektora - profesora Tadeusza Dobrowolskiego1. W księdze
wpływu muzealiów odnotowano przyjęcie „figurki Matki Boskiej ze srebra złoconego,
Śląsk, 1420”. Ponadto zarejestrowano wydanie stosownego podziękowania złożonego
na ręce darczyńcy2.
Według informacji zawartych w karcie inwentarzowej sporządzonej po przyjęciu za-
bytku Tadeusz Dobrowolski nabył figurkę w 1946 r. na Placu Szczepańskim w Krakowie.
Miejsce to było wówczas znane jako centrum handlu, gdzie „na stołach sprzedawano róż-
ne obiekty pochodzące głównie ze Śląska”3. Z relacji ustnej darczyńcy wynika, że figurka
została zakupiona od żołnierza. Zabytek zasilił zbiory złotnictwa Działu Rzemiosła Ar-
tystycznego i znajdował się pod bezpośrednią opieką kierownika działu doc. Kazimierza
Buczkowskiego. W czasie jego nieobecności figurka była przechowywana w kasie pancer-
nej Głównego Inwentaryzatora Muzeum - Marii Wojciechowskiej4.
W 1960 r. przeprowadzono reinwentaryzację, podczas której zabytkowi nadano nowy
numer w poddziale Złotnictwo oraz wykonano nową kartę3.
Postać Madonny (ił. 1-4) ukazana jest w lekkim kontrapoście, z głową wysuniętą
do przodu, z rękami uniesionymi na wysokości linii bioder. Jej twarz, okoloną długimi
włosami opadającymi na plecy w misternie skręconych puklach, zdobi lekki uśmiech
(il. 5). Na głowie Madonny znajduje się wysoka korona otwarta mocowana z tyłu na za-
wiasie. Jest ona złożona z obręczy z szeregiem srebrnych guzów i jednego ze szkła ko-
baltowego oraz wieńca ułożonych na przemian sterczyn: pięciu w kształcie liści akantu
i kolejnych pięciu mniejszych lilii heraldycznych. W prawej dłoni Matka Boska trzyma
1 Archiwum MNK, sygn. TO 77. Prof. Tadeusz Dobrowolski (1899-1984) był dyrektorem Muzeum Na-
rodowego w Krakowie w latach 1950-1956.
2 Księga wpływów darów i zakupów Muzeum Narodowego od dnia 1.1.1951-1952, poz. 129; MNK,
LMN/Zb/4130/52; podziękowanie wysłano 7 października 1952.
3 Nr inw. MNK 300.857. Tzw. stara karta inwentarzowa nie jest autoryzowana, udało się jednak ustalić,
że została wykonana przez Janinę Michalską, wówczas instruktora oświatowego, pod nadzorem doc. Kazi-
mierza Buczkowskiego, kierownika Działu Rzemiosła Artystycznego.
4 Informacja od starszego kustosza Stanisławy Odrzywolskiej, kierownika Działu w latach 1968-2000.
Narodowość żołnierza nie jest znana.
3 Nr inw. MNKTV-Z-1067. Nowa karta inwentarzowa również nie jest autoryzowana, zawiera analo-
giczne dane o pozyskaniu zabytku jak tzw. stara karta, ale inny jego opis.