DOI Heft:
Komunikaty
DOI Artikel:Kostuch, Bożena: Ceramika użytkowo-dekoracyjna i rzeźba Leszka Dutki
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.21225#0277
Bożena Kostuch
Muzeum Narodowe w Krakowie
Ceramika użytkowo--deko r acyj na
i rzeźba Leszka Dutki
Od 23 marca do 10 czerwca 2012 r. w ramach cyklu „Galeria Żywa” w Galerii Sztuki Pol-
skiej XX wieku w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie miała miejsce
wystawa twórczości Leszka Dutki. Artysta, w ostatnim czasie kojarzony przede wszystkim
z malarstwem, to zarazem ceniony ceramik. Jego prace rzeźbiarskie i ceramiczne stano-
wiły integralną część wystawy. Przypomnijmy zatem krótko tę część jego twórczości ar-
tystycznej1.
Leszek Dutka urodził się w 1921 r. w Jaworznie2. Od najmłodszych lat uczył się gry
na fortepianie, gdy miał lat 15 zaczął uczęszczać na lekcje malarstwa i rysunku. Wojnę
spędził w Zawierciu, gdzie pracował jako robotnik budowlany, a także organista w miej-
scowej parafii, jednak przez cały czas starał się malować. W 1943 r. zorganizował swą
pierwszą, konspiracyjną wystawę. Dutka studiował na Wydziale Architektury Politechni-
ki Krakowskiej, dyplom obronił w 1952 r. u prof. Włodzimierza Gruszczyńskiego. Rów-
nolegle uczęszczał na Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych, gdzie został przy-
jęty od razu na drugi rok studiów, i którą ukończył w 1955 r. Naukę rozpoczął w pra-
cowni prof. Władysława Jarockiego, jednak po paru tygodniach przeszedł do pracowni
prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Do jego profesorów należeli także Zbigniew Pronaszko
i Wacław Taranczewski, jednak to Rudzka-Cybisowa wywarła największy wpływ na arty-
styczną wrażliwość Leszka Dutki. Malarka wkrótce stała się jedną z najbliższych mu osób,
utrzymywali bliskie kontakty przez następnych kilkadziesiąt lat. Artysta zawsze wspomina
swoją profesor z szacunkiem i rozrzewnieniem. Dutka był też jednym z inicjatorów wyda-
nia albumu poświęconego jej twórczości3, a także powołania fundacji jej imienia. W latach
1947-1952 projektował dekoracje teatralne w krakowskim Teatrze Kolejarza. Od 1949
do 1959 r. zatrudniony był w pracowni architektonicznej Biura Projektów Budownictwa
Przemysłowego w Krakowie. Współpracował także z Pracowniami Sztuk Plastycznych,
wykonując na ich zlecenie „różne tematy architektoniczno-plastyczne”, m.in. wraz z Le-
opoldem Pędziałkiem zrealizował kilka projektów dla Wojewódzkiego Parku Kultury
1 Niniejszy tekst powstał na podstawie dostępnej literatury - katalogów wystaw i recenzji prasowych,
a także rozmów z Artystą.
2 Opracowano na podstawie autorskiego życiorysu zamieszczonego w: Leszek Dutka, Malarstwo i rzeźba
ceramiczna, red. K. Jeżowski, Kraków 1996; oraz biografii zamieszczonej w: Leszek Dutka. Katalog wy-
stawy, Galeria ZPAP OK Pryzmat, Kraków 2008.
3 Hanna Rudzka-Cybis, red. L. Dutka, Kraków [1994],
Muzeum Narodowe w Krakowie
Ceramika użytkowo--deko r acyj na
i rzeźba Leszka Dutki
Od 23 marca do 10 czerwca 2012 r. w ramach cyklu „Galeria Żywa” w Galerii Sztuki Pol-
skiej XX wieku w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie miała miejsce
wystawa twórczości Leszka Dutki. Artysta, w ostatnim czasie kojarzony przede wszystkim
z malarstwem, to zarazem ceniony ceramik. Jego prace rzeźbiarskie i ceramiczne stano-
wiły integralną część wystawy. Przypomnijmy zatem krótko tę część jego twórczości ar-
tystycznej1.
Leszek Dutka urodził się w 1921 r. w Jaworznie2. Od najmłodszych lat uczył się gry
na fortepianie, gdy miał lat 15 zaczął uczęszczać na lekcje malarstwa i rysunku. Wojnę
spędził w Zawierciu, gdzie pracował jako robotnik budowlany, a także organista w miej-
scowej parafii, jednak przez cały czas starał się malować. W 1943 r. zorganizował swą
pierwszą, konspiracyjną wystawę. Dutka studiował na Wydziale Architektury Politechni-
ki Krakowskiej, dyplom obronił w 1952 r. u prof. Włodzimierza Gruszczyńskiego. Rów-
nolegle uczęszczał na Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych, gdzie został przy-
jęty od razu na drugi rok studiów, i którą ukończył w 1955 r. Naukę rozpoczął w pra-
cowni prof. Władysława Jarockiego, jednak po paru tygodniach przeszedł do pracowni
prof. Hanny Rudzkiej-Cybisowej. Do jego profesorów należeli także Zbigniew Pronaszko
i Wacław Taranczewski, jednak to Rudzka-Cybisowa wywarła największy wpływ na arty-
styczną wrażliwość Leszka Dutki. Malarka wkrótce stała się jedną z najbliższych mu osób,
utrzymywali bliskie kontakty przez następnych kilkadziesiąt lat. Artysta zawsze wspomina
swoją profesor z szacunkiem i rozrzewnieniem. Dutka był też jednym z inicjatorów wyda-
nia albumu poświęconego jej twórczości3, a także powołania fundacji jej imienia. W latach
1947-1952 projektował dekoracje teatralne w krakowskim Teatrze Kolejarza. Od 1949
do 1959 r. zatrudniony był w pracowni architektonicznej Biura Projektów Budownictwa
Przemysłowego w Krakowie. Współpracował także z Pracowniami Sztuk Plastycznych,
wykonując na ich zlecenie „różne tematy architektoniczno-plastyczne”, m.in. wraz z Le-
opoldem Pędziałkiem zrealizował kilka projektów dla Wojewódzkiego Parku Kultury
1 Niniejszy tekst powstał na podstawie dostępnej literatury - katalogów wystaw i recenzji prasowych,
a także rozmów z Artystą.
2 Opracowano na podstawie autorskiego życiorysu zamieszczonego w: Leszek Dutka, Malarstwo i rzeźba
ceramiczna, red. K. Jeżowski, Kraków 1996; oraz biografii zamieszczonej w: Leszek Dutka. Katalog wy-
stawy, Galeria ZPAP OK Pryzmat, Kraków 2008.
3 Hanna Rudzka-Cybis, red. L. Dutka, Kraków [1994],