V w. p.n.e,, okres obniżonej normy wagowej. Dodajmy, że zapewne jako jeden z pierwszych
opisany obiekt nosi na sobie legendę wagową.
Profil płytki nie może stanowić kryterium interpretacji. Wyrób jest niestaranny, boczne
krawędzie ucięte prosto, lecz ściśnięte, przez co powstało zgrubienie zasłaniające częściowo
w narożach relief i zachodzące na litery tworzące legendę.
Drugi z kolei obiekt, z wyobrażeniem delfina w lewo, został opatrzony legendą gwarancyjną
AEMO. Na tułowiu delfina widnieje okrągły stempel z głową Ateny (il. 10)90.
Zgodnie z ciężarem (441 g) odważnik jest miną normy soloóskiej, zatem mógł być wykonany
w V w. p.n.e. Prosto ucięte krawędzie płytki nie dają podstaw do interpretacji, natomiast ważne
kryterium stanowi odciśnięty na delfinie stempel. Należy on do typu znanego z monet Thurioi
od około 412 r. p.n.e.91 Wśród różnych emisji najbliższe przedstawieniu głowy na ciężarku są
wyobrażenia monetarne z około 400 r. p.n.e.92 Należy zatem przypuszczać, że w tym czasie
nastąpiło potwierdzenie prawidłowości odważnika używanego wówczas w ateńskiej kolonii.
Opisany zabytek powstał niewątpliwie w V w. p.n.e., gdy po okresie obniżki normy powrócono
do standardu 105. Najbardziej prawdopodobne wydaje się łączenie go z okresem popularności
miny jako jednostki wagowej. Występująca na nim legenda gwarancyjna dowodzi, że w czasie
produkcji obiektu delfin określał bezspornie minę i nie było potrzeby stosowania legendy wa-
gowej. Sugerowaliśmy wyżej, że rozpowszechnienie tego nominału nastąpiło około połowy
V w. p.n.e.93, toteż można przyjąć, iż ciężarek powstał w 2 połowie V w. p.n.e.
Kolejny odważnik ma również przedstawienie delfina w lewo. Legenda wagowa MN A
została rozmieszczona w prawym górnym i lewym dolnym narożu płytki. Przy dolnej jej krawędzi
znajduje się pentagram (il. 11)94.
opisany obiekt nosi na sobie legendę wagową.
Profil płytki nie może stanowić kryterium interpretacji. Wyrób jest niestaranny, boczne
krawędzie ucięte prosto, lecz ściśnięte, przez co powstało zgrubienie zasłaniające częściowo
w narożach relief i zachodzące na litery tworzące legendę.
Drugi z kolei obiekt, z wyobrażeniem delfina w lewo, został opatrzony legendą gwarancyjną
AEMO. Na tułowiu delfina widnieje okrągły stempel z głową Ateny (il. 10)90.
Zgodnie z ciężarem (441 g) odważnik jest miną normy soloóskiej, zatem mógł być wykonany
w V w. p.n.e. Prosto ucięte krawędzie płytki nie dają podstaw do interpretacji, natomiast ważne
kryterium stanowi odciśnięty na delfinie stempel. Należy on do typu znanego z monet Thurioi
od około 412 r. p.n.e.91 Wśród różnych emisji najbliższe przedstawieniu głowy na ciężarku są
wyobrażenia monetarne z około 400 r. p.n.e.92 Należy zatem przypuszczać, że w tym czasie
nastąpiło potwierdzenie prawidłowości odważnika używanego wówczas w ateńskiej kolonii.
Opisany zabytek powstał niewątpliwie w V w. p.n.e., gdy po okresie obniżki normy powrócono
do standardu 105. Najbardziej prawdopodobne wydaje się łączenie go z okresem popularności
miny jako jednostki wagowej. Występująca na nim legenda gwarancyjna dowodzi, że w czasie
produkcji obiektu delfin określał bezspornie minę i nie było potrzeby stosowania legendy wa-
gowej. Sugerowaliśmy wyżej, że rozpowszechnienie tego nominału nastąpiło około połowy
V w. p.n.e.93, toteż można przyjąć, iż ciężarek powstał w 2 połowie V w. p.n.e.
Kolejny odważnik ma również przedstawienie delfina w lewo. Legenda wagowa MN A
została rozmieszczona w prawym górnym i lewym dolnym narożu płytki. Przy dolnej jej krawędzi
znajduje się pentagram (il. 11)94.