Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (32.1988)

27. 1/8 miny. Ateny. IV w. p.n.e. Ołów. Muzeum Narodowe
w Warszawie. Nr inw. 142799 MN

Pierwszy ma legendę gwarancyjną ДНМО, rozmieszczoną z lewej strony w narożach i na
prawo od symbolu (il. 24)123.

Ciężar (58, 55 g) wskazuje na standard 112, a zatem zabytek nie jest wcześniejszy niż z ostat-
nich lat V w. p.n.e. Opatrzenie go legendą gwarancyjną dowodzi, że należał do kolejnych serii,
skoro sam symbol wystarczał do określenia wartości. Płytka jest nieregularna, o pogrubionych
krawędziach, zachodzących częściowo na lico, toteż profil nie może stanowić przesłanki dla
datowania. Brak jednak ramki zdaje się potwierdzać nasze przypuszczenia o pochodzeniu obiektu
z ostatnich lat V w. p.n.e.

Drugi zabytek z interesującym nas symbolem nie ma żadnej legendy (il. 25)124.

Zgodnie z ciężarem (59 g), jest on również 1/8 miny standardu 112. Trzeba zatem przy-
puszczać, że podobnie jak poprzedni został wykonany w ostatnich łatach V w. p.n.e. Brak legendy
wskazuje, iż tak samo należał do kolejnych serii. Również w tym przypadku profil płytki nie
stanowi kryterium dla interpretacji, jest ona bowiem wykonana niestarannie, o nieregularnych
krawędziach. Brak ramki potwierdza nasze datowanie.

Kolejny ciężarek z połową półksiężyca również nie ma legendy (il. 26)125.

Ciężar obiektu (59 g) wskazuje na standard 112. Rezygnacja z legendy dowodzi, że zabytek
pochodzi z czasu, gdy połowa półksiężyca była powszechnie znana jako symbol 1/8 miny. Ważne
kryterium stanowi w tym przypadku ramka okalająca lico. Na jej podstawie możemy datować
odważnik na IV w. p.n.e.

Następny zabytek nie ma także legendy. Na prawo od symbolu znajduje się pentagram
(il. 27)126.

Na podstawie ciężaru (59 g) można ustalić, że odważnik jest częścią miny standardu 112.
Norma zatem wyznacza datę post quem —■ ostatnie lata V w. p.n.e., natomiast pentagram pozwala

50