Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (32.1988)

81 Por Lang, jw., s. 12; Zdrojewska, Attyckie odważniki z żółwiem, jw., s. 251.

82 Lang, jw., s. 30, LW 56, tabl. 8.

83 Por. H e a d, jw., s. 8, tabl. IV, 4 i tabl. IV, 5, 6.

84 O ciężarkach z rogiem obfitości zob. Zdrojewska, Geneza i rozwój attyckich mierników wagi,
jw., s. 210, 211. Tamże literatura przedmiotu.

85 Por. niżej, przyp. 117.

86 Por. Zdrojewska, Geneza i rozwój attyckich mierników wagi, jw., s. 232-234.

87 Nr inw. 142764 MN. Wys. = szer. — 0,054 m, grub. — 0,017 m. Prow. : Pireus. Publ. :W. Froehner,
Collections du Château de Gołuchów. Antiquités. Paris 1899, s. 190, nr35; Zdrojewska, Z problematyki...,
jw., s. 89-91, il. 22.

88 Por. wyżej, s. 26.

89 Por. wyżej, s. 28.

90 Nr inw. 142763 MN. Wys. — 0,061 m; szer. — 0,058 m; grub. — 0,01 m. Prow.: Pireus. Publ.: Froeh-
ner, jw., s. 189, nr 32; W. Zdrojewska, Mina attycka z Thurium. Rocznik MNW XVIII, 1974, s. 51-57,
il. 1.

91 Por. Zdrojewska, Mina attycka z Thurium, jw., s. 53, przyp. 7.

92 Por. S. W. G г о s e, Fitzwilliam Muséum. Catalogue of the Mc Clean Collection of Greek Coins I,
Western Europe, Magna Graecia, Sicily. Cambridge 1923, s. 158, tabl. 40, nr 22, 24.

93 Por. wyżej, s. 28.

94 Nr inw. 199064 MN. Wys. = szer. — 0,047 m; grub. — 0,015 m. Prow.: nieznana. Publ.: W. Cięż-
kowska-Marciniak, O greckich i rzymskich wagach i miarach. Meander 1956, 1-2, s. 53-54, il. 4,

95 Por. wyżej, s. 37.

96 Por. wyżej, s. 29.

97 Temat ten poruszałam już kilkakrotnie. Por. Zdrojewska, Geneza i rozwój attyckich mierników
wagi, jw., passim. Por. też Zdrojewska, Attyckie odważniki z amforą, jw., passim; Zdrojewska,
Attyckie odważniki z żółwiem, jw., passim.

98 Nr inw. 142760 MN, Wys. = szer.—0,055 m; grub. — 0,014 m. Prow.: Pireus. Publ.: Froehner,
jw., s. 190, nr 36.

99 Nr inw. 142762 MN. Wys. —■ 0,06 m; szer. — 0,058 m; grub. — 0,011 m. Prow. : Pireus. Publ. : Froeh-
ner, jw., s. 190, nr 33; Zdrojewska, Z problematyki..., jw., s. 89-91, il. 23.

100 Por. S e 11 m a n, jw., s. 262, tabl. LXIII, 7; P. R. Franke, M. H i r m e r, Die griechische Miinze,

München (b.r.), tabl. 120 (tetradrachma z 167/166 r. p.n.e.).

101 Wcześniejsza próba datowania zabytku na III-II w. p.n.e. obecnie nie wytrzymuje krytyki. Stempel wska-
zuje wyłącznie na czas użytkowania, nie datę produkcji. Por. Zdrojewska, Z problematyki..., jw., s. 89-91,

102 Por. wyżej, s. 37, przyp. 87 oraz s. 26, nr 3.

103 Por. wyżej, s. 39, przyp. 94 oraz s. 27, nr 5.

104 Nr inw. 142759 MN. Wys. — szer. — 0,055 m; grub.—0,017 m. Prow.: Ateny. Publ.: Froehner,
jw., s. 190, nr 34.

105 Por. wyżej, s. 27. Odważnik warszawski jest dowodem słuszności naszej tezy o wprowadzeniu rozwiniętej
formy legendy w 2 poł. IV w. p.n.e., ponieważ występuje na nim ramka nie stosowana wcześniej.

106 Nr inw. 142761 MN. Wys. — 0,059 m; szer. — 0,061 m; grub.—0,018 m. Prow.: nieznana. Publ.:
Froehner, jw., s. 190, nr 37.

107 Nr inw. 142788 MN. Wys. — 0,035 m; szer. — 0,034 m; grub. — 0,011 m. Prow.: Salamina. Publ.:
Froehner, jw., s. 191, nr 45.

108 Por. Zdrojewska, Attyckie odważniki z żółwiem, jw., s. 251.

57