Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (32.1988)

3

2

poszczególnych odcisków. Rzecz charakterystyczna jednak, że nie widać śladów użytkowania
zachowanej formy; nie pozostały żadne resztki materiału wlewanego, który mógł zalegać we
wgłębieniach. Być może, oznaką użycia jest zaczernienie gliny od strony wyciętych trójkątów.
Zwraca też uwagę fakt, że odciśnięte w glinie monety były w różnym stanie zachowania, niektóre
nawet prawie nieczytelne. Wygląd zewnętrzny monety nie był widocznie sprawą istotną, gdyż
nie starano się nawet o dokładne ich odciśnięcie; mógł tu grać rolę pośpiech i konieczność wyko-
nania dużej liczby form. Nie dbano również o kolejność według chronologii czy typów monet.
Następstwo ich na płytkach jest niewątpliwie zupełnie przypadkowe. W poniżej podanych
opisach odciśniętych monet zachowałam tę przypadkową kolejność, przesuwając się dokoła
płytki. Na początku jednak podaję monety, które udało się określić w całości, jako że odciśnięty
jest zarówno awers, jak i rewers, następnie opisuję te, których zachował się tylko odcisk jednej
strony.

Egzemplarze całe:

1. Konstancjusz II, mennica nie określona, 352-361 r.

Av. [DN CONSTAN] TIVS PF AVG Popiersie w diademie, zbroi i paludamencie w prawo

Rv. [FEL TEMP] REPARATIO Żołnierz z wrogiem na koniu, u dołu litery obcięte
stan zachowania bardzo dobry, 0 14 x 13,5 mm, RIO—wszystkie mennice w ramach
tych lat

82