nego z Faras. Jest prawdopodobnie dziełem tego samego mistrza z pierwszej połowy VIII w.,
który wykonał postać Madonny z Dzieciątkiem w Nartekście (ił. 3) i wielką kompozycję Madonny
na ścianie wschodniej Nawy Północnej (ił. 4)”2.
Głowę św. Anny otacza trzyczęściowy, majuskułowy napis grecki: 7) àyt-а x(ca)Ma... /
/ Auua 7} JJL7JT7]p / tt)ç Fsotox(ou) = święta Anna matka Bogarodzicy (= Theotokos)3. St. Ja-
kobielski odmiennie zrekonstruował tę inskrypcję: ( Hàyla) ,Auua tj pcrç-r/jp Ь-еотох [ov]
J) àyloc x(al) Map[...j (...Święta Anna, matka Bogurodzicy, Święta i...). Stan zachowania tekstu
w lewym pionowym registrze pozwala na dwie możliwości interpretacji. Pierwszą jest interpre-
tacja: Mocpląa] — wtedy należałoby tłumaczyć ten fragment: (ta) Święta i Maria, przyjmując,
że malowidło zapewne wyobrażało Annę z małą Marią. Drugą możliwością byłoby sugerowanie,
że użyto tu jako epitetu św. Anny terminu Mapjyaxôxoç] utworzonego na wzór formy hsoxôxoç.
W tym wypadku mielibyśmy tutaj : Święta i rodzicielka Marii. Ta druga propozycja pozostawałaby
w zgodzie z regułą czytania lewego pionowego registru tekstu przed pozostałymi linijkami.
W linijce poziomej słowo tj ày'ux wyrażono monogramem. Taka pisownia oraz forma graficzna
monogramu jest zgodna z okresem wykonania fresku, a także często spotykana w malarstwie
kręgu Bizancjum.
2. Św. Anna, Faras, katedra
7 Rocznik Muz. Nar. t. ХХХП/88
97
który wykonał postać Madonny z Dzieciątkiem w Nartekście (ił. 3) i wielką kompozycję Madonny
na ścianie wschodniej Nawy Północnej (ił. 4)”2.
Głowę św. Anny otacza trzyczęściowy, majuskułowy napis grecki: 7) àyt-а x(ca)Ma... /
/ Auua 7} JJL7JT7]p / tt)ç Fsotox(ou) = święta Anna matka Bogarodzicy (= Theotokos)3. St. Ja-
kobielski odmiennie zrekonstruował tę inskrypcję: ( Hàyla) ,Auua tj pcrç-r/jp Ь-еотох [ov]
J) àyloc x(al) Map[...j (...Święta Anna, matka Bogurodzicy, Święta i...). Stan zachowania tekstu
w lewym pionowym registrze pozwala na dwie możliwości interpretacji. Pierwszą jest interpre-
tacja: Mocpląa] — wtedy należałoby tłumaczyć ten fragment: (ta) Święta i Maria, przyjmując,
że malowidło zapewne wyobrażało Annę z małą Marią. Drugą możliwością byłoby sugerowanie,
że użyto tu jako epitetu św. Anny terminu Mapjyaxôxoç] utworzonego na wzór formy hsoxôxoç.
W tym wypadku mielibyśmy tutaj : Święta i rodzicielka Marii. Ta druga propozycja pozostawałaby
w zgodzie z regułą czytania lewego pionowego registru tekstu przed pozostałymi linijkami.
W linijce poziomej słowo tj ày'ux wyrażono monogramem. Taka pisownia oraz forma graficzna
monogramu jest zgodna z okresem wykonania fresku, a także często spotykana w malarstwie
kręgu Bizancjum.
2. Św. Anna, Faras, katedra
7 Rocznik Muz. Nar. t. ХХХП/88
97