31. Ara Pacis, południowy fryz ołtarza, wg Th. Kraus, Das romische Weltreich. Berlin 1967
ściany ukazuje z lewej strony Nike-Wiktorię, kobiecą postać w wysoko przepasanym peplosie
(il. 30). W lewej (niewidocznej) ręce trzyma tarczę brązową opartą na filarze, ozdobioną obliczem
Gorgony w wieńcu laurowym, i pisze na niej wotywny tekst. Tarcza, jako zdobycz wojenna,
musiała być umieszczona w świątyni. Dlatego Nike patrzy w górę. Do tej bogini podąża gladiator
z palmą, która świadczy, że to jest zwycięski gladiator palmarum, a jednocześnie reprezentant
pokonanej Galii. Według zwyczaju Rzymian, jako jeniec został on wcielony do gladiatorów.
Kroczeniem ku bogini zwycięstwa wyraża zwycięstwo swoje osobiste jako gladiatora, ale jedno-
cześnie zwycięstwo wodza Rzymian nad narodem, do którego należał najpierw jako jeniec.
Położony na ustach wskazujący palec jest gestem milczenia obowiązującego podczas spełnianego
przez gladiatora obrzędu sakralnego.
135
ściany ukazuje z lewej strony Nike-Wiktorię, kobiecą postać w wysoko przepasanym peplosie
(il. 30). W lewej (niewidocznej) ręce trzyma tarczę brązową opartą na filarze, ozdobioną obliczem
Gorgony w wieńcu laurowym, i pisze na niej wotywny tekst. Tarcza, jako zdobycz wojenna,
musiała być umieszczona w świątyni. Dlatego Nike patrzy w górę. Do tej bogini podąża gladiator
z palmą, która świadczy, że to jest zwycięski gladiator palmarum, a jednocześnie reprezentant
pokonanej Galii. Według zwyczaju Rzymian, jako jeniec został on wcielony do gladiatorów.
Kroczeniem ku bogini zwycięstwa wyraża zwycięstwo swoje osobiste jako gladiatora, ale jedno-
cześnie zwycięstwo wodza Rzymian nad narodem, do którego należał najpierw jako jeniec.
Położony na ustach wskazujący palec jest gestem milczenia obowiązującego podczas spełnianego
przez gladiatora obrzędu sakralnego.
135