Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (32.1988)

5. Stefano Maderno, Posąg św. Cecylii, zredukowana kopia, negatyw w Muzeum Zamek w Łańcucie

torki tego posągu12. Sąd ten wyprowadził z podobieństwa twarzy św. Cecylii do portretu Radziwił-
łowej malowanego przez Marcello Bacciarellego13 i z sentymentalnego napisu na grobowcu,
powtórzonego w opisie Arkadii przez jej twórczynię: „J’ai fait l’Arcadie et j’y repose” (Stworzy-
rzyłam Arkadię i w niej spoczywam). Batowski przypisał także autorstwo nieborowskiej rzeźby
Gioacchino Staggiemu (Stagiemu), nadwornemu rzeźbiarzowi Stanisława Augusta14.

Gioacchino (Giovachino) Staggi przybył z Włoch do Warszawy przed 1781 r., ponieważ
w styczniu tegoż roku wymieniono go w raporcie dla króla jako pomocnika Andrzeja Le Brun
przy dekoracji Zamku Ujazdowskiego15. W następnym roku współpracował z Jakubem Monal-
dim i innymi artystami przy medalionach do Biblioteki16. Bacciarelli relacjonuje królowi w spra-
wozdaniu z 1 lutego 1787 r., że G. Staggi pracuje nad marmurowym posągiem alegorii Roz-
tropności (la Sagesse); ten sam posąg rzeźbi Andrzej Le Brun, jak o tym informuje króla Duhamel
w liście z 19 kwietnia 1787 r.17 W tym samym sprawozdaniu sekretarz królewski Duhamel mówi,
że Staggi obiecał wykonać sprawnie zleconą mu pracę i obrobić statuę, a także nie zaniedbać
roboty dla Księżnej : „J’en ai fait de même vis à vis de Le Brun relativement à la statue de la
Prudence. J’ai apperçu que Staggio est relief vis à vis de lui; je doute qui es puissant s’ac-
corder longtemps; il m’a, cepandant, promis de faire rondement son devoir et d’ébaucher la
statue; il m’a aussi qui ne néglige pas l’ouvrage pour la Princesse”18.

358