DOI Heft:
Sprawozdania z badań archeologicznych i wykopalisk
DOI Artikel:Makowiecka, Elżbieta: Sprawozdanie z sezonu badawczego w Kellii w Egipcie - 1984
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19641#0471
10. Przerys krzyża ze ścian wschodniej i za-
chodniej
11. Przerys krzyża ze ściany północnej
Niewątpliwie najistotniejszą kwestią w wystroju pomieszczenia nr 29 jest dekoracja malarska.
Ślady polichromii zachowały się na zewnątrz na detalach architektonicznych wejścia: trzony
kolumn, pokryte białym tynkiem, zdają się nosić jednakże pozostałości barwy czarnej i zielon-
kawej, mającej zapewne imitować marmur; kapitele malowane były na żółto z uproszczonym
motywem akantu, zaznaczonym czarnymi liniami; także modelowana w tynku korona wykazuje
wyblakłe barwy (ślady zieleni i czerwieni). Na tej samej fasadzie południowej ponad otworem
wejściowym przedstawione były dwa pawie w układzie heraldycznym. Częściowo zachowany
został tylko jeden, od strony zachodniej, jednakże układ ten jest w Kellii często spotykany4,
a nawet na terenie tego samego monasteru, u wejścia do przebudowanych sal 2, 3, 4, 5, także
znalazły się dwa pawie w analogicznym układzie. Pomiędzy pawiami, nad grzbietem łuku wejścio-
wego pomieszczenia nr 29, nie było żadnego elementu centralnego, którym zwykle był krzyż,
być może zatem dwa pawie miały flankować krzyż umocowany na szczycie kopułki wieńczącej
dach. W białej zaprawie kryjącej kopułkę znajdowało się wyraźne zagłębienie, w którym ów
krzyż mógł być osadzony.
30*
467
chodniej
11. Przerys krzyża ze ściany północnej
Niewątpliwie najistotniejszą kwestią w wystroju pomieszczenia nr 29 jest dekoracja malarska.
Ślady polichromii zachowały się na zewnątrz na detalach architektonicznych wejścia: trzony
kolumn, pokryte białym tynkiem, zdają się nosić jednakże pozostałości barwy czarnej i zielon-
kawej, mającej zapewne imitować marmur; kapitele malowane były na żółto z uproszczonym
motywem akantu, zaznaczonym czarnymi liniami; także modelowana w tynku korona wykazuje
wyblakłe barwy (ślady zieleni i czerwieni). Na tej samej fasadzie południowej ponad otworem
wejściowym przedstawione były dwa pawie w układzie heraldycznym. Częściowo zachowany
został tylko jeden, od strony zachodniej, jednakże układ ten jest w Kellii często spotykany4,
a nawet na terenie tego samego monasteru, u wejścia do przebudowanych sal 2, 3, 4, 5, także
znalazły się dwa pawie w analogicznym układzie. Pomiędzy pawiami, nad grzbietem łuku wejścio-
wego pomieszczenia nr 29, nie było żadnego elementu centralnego, którym zwykle był krzyż,
być może zatem dwa pawie miały flankować krzyż umocowany na szczycie kopułki wieńczącej
dach. W białej zaprawie kryjącej kopułkę znajdowało się wyraźne zagłębienie, w którym ów
krzyż mógł być osadzony.
30*
467