Schlosser, Julius ¬von¬ [Hrsg.]: Quellenbuch zur Kunstgeschichte des Abendländischen Mittelalters: ausgewählte Texte des vierten bis fünfzehnten Jahrhunderts (Quellenschriften für Kunstgeschichte und Kunsttechnik des Mittelalters und der Neuzeit, Wien, 1896)

3§

In nomine domini nostri Jesu Christi versus
ad ecclesiam Toronicam quæ per Gregorium epis-
copum renovata est.

Emicat altithroni cultu venerabile templum
Egregium meritis, nobilis arcis apex;

Quo propria tunica dum operit Martinus egentem,
Gestorum serie fulgida signa dedit.

Namque idem antistes, sacra dum mysteria tractat;
Lumina gemmarum est visus habere manu,

Ac de veste fuit quantum sua dextera nuda
Tantum membra sibi gemma corusca tegit.

Sanctus item domini almum dum benediceret altar,

De capite est visus flammeus ire globus.

Quæ modo templa sacer renovata Gregorius effert
Et rediit priscus cultus honorque suus.

Fulgida præcipui nituerunt culmina templi
Postque usus veteres praemicat aula rudis,

In senium vergens, melius revirescere discens,

Diruta, post casum firmius acta situ.

Martini auxiliis operando G r e g o r i u s ædem
Reddidit iste novus qud fuit ille vetus.

Clara supercilio domini delubra nitescunt:

Alma licet merito, sunt quoque celsa iugo;
Invida subruerat quam funditus ipsa vetustas,

Ut paries liquidis forte solutus aquis,

Quam pastor studuit renovare Gregorius ædem,
Nec cecidisse dolet quæ magis aucta favet.

Ambianis tremulum cerrnens Martinus egenum
Dimidiae chlamydis mox ope membra tegit.

Sed coram angelicis turmis se hanc nocte silenti
Pauperis in specie Christus habere refert.

A sacer antistes, meritis referende sub astris!

Unde tegis nudum, hinc tua palla deum.

Inter opima deus figulus quæ vascula fecit
Martinus meritis vas in honore nitet.