DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29293#0282
252
1340.
Brand.
1174.
tantæ domni congruis, necessariis insuper cameris decenter ad-
ornavit. Murum quoque domus eiusdem, utroque ex latere novo
opere exaltatum, parietibus predictarum domorum adequavit.
Mirabili autem ordine paris bene sibi convenientis equalitatis tres
domus, ac si una esset, unius pari et non dissimilis tecturas
genere cooperuit.
Cont. III a- P. II. (De gestis Amelii abbatis) cap. 3.
Anno Domini 1340 Amelius abbas veterem aulam et ruinosam
cum suis appendiciis apud novam curiam destruxit, et novam cum
suis appendiciis eminentiorem per quadrum super lapideum murum
a fundo vivarii productum restruxit. Cui capellam lapideam, lapideo
opere volutatam, altare quoque consecratum in honore.')
continentem et in superiori fastidio caminatam habentem astruxit.
Qui postea valde doluit, quod pretermissa necessariori structura
intra claustrum, prefatam mansionem tam sumptuose foris edifi-
cavit. Anno eodem idem abbas cepit maiorem ed mediam turrim
monasterii, quam suus predecessor abbas Adam olim lapsam a
fundamentis usque ultra medium altitudinis produxerat, elevatis
quadratis muris usque ad supremum perficere. Quam desuper
erecta in altum cappa lignea, exsectis lapidibus contecta, specta-
bilem de longe reddidit ; quam quasi infra biennium complevit.
XXXIV.
TRACTAT DES GERVASIUS ÜBER DIE KATHEDRALE
VON CANTERBURY.
Gervasii Cantuariensis tractatus de combustione et reparatione
Cantuariensis ecclesiae. (Anfang des XIII. Jahrh.) —
Twysden, Hist. Anglicae SS. X, 128g ff. London, 1652.
Literatur: Piper S. 48g; Willis, The architectural history of Canterbury
cathédral. London, 1845; Dehio u. Bezold I., 280 u. 283 f. ; der Plan Ead-
win’s von Canterbury in den Vetusta mon. ed. Soc. antiquar. Londini. Lond.
1745. vol. II. pl. 15 und bei Le noir, Architecture monast. Par. 1852. vol. I, 28.
Anno gratiæ verbi Dei MCLXXIIII iusto sed occulto Dei
iudicio combusta est ecclesia Christi Cantu ari se, chorus scilicet
>) Lücke.
1340.
Brand.
1174.
tantæ domni congruis, necessariis insuper cameris decenter ad-
ornavit. Murum quoque domus eiusdem, utroque ex latere novo
opere exaltatum, parietibus predictarum domorum adequavit.
Mirabili autem ordine paris bene sibi convenientis equalitatis tres
domus, ac si una esset, unius pari et non dissimilis tecturas
genere cooperuit.
Cont. III a- P. II. (De gestis Amelii abbatis) cap. 3.
Anno Domini 1340 Amelius abbas veterem aulam et ruinosam
cum suis appendiciis apud novam curiam destruxit, et novam cum
suis appendiciis eminentiorem per quadrum super lapideum murum
a fundo vivarii productum restruxit. Cui capellam lapideam, lapideo
opere volutatam, altare quoque consecratum in honore.')
continentem et in superiori fastidio caminatam habentem astruxit.
Qui postea valde doluit, quod pretermissa necessariori structura
intra claustrum, prefatam mansionem tam sumptuose foris edifi-
cavit. Anno eodem idem abbas cepit maiorem ed mediam turrim
monasterii, quam suus predecessor abbas Adam olim lapsam a
fundamentis usque ultra medium altitudinis produxerat, elevatis
quadratis muris usque ad supremum perficere. Quam desuper
erecta in altum cappa lignea, exsectis lapidibus contecta, specta-
bilem de longe reddidit ; quam quasi infra biennium complevit.
XXXIV.
TRACTAT DES GERVASIUS ÜBER DIE KATHEDRALE
VON CANTERBURY.
Gervasii Cantuariensis tractatus de combustione et reparatione
Cantuariensis ecclesiae. (Anfang des XIII. Jahrh.) —
Twysden, Hist. Anglicae SS. X, 128g ff. London, 1652.
Literatur: Piper S. 48g; Willis, The architectural history of Canterbury
cathédral. London, 1845; Dehio u. Bezold I., 280 u. 283 f. ; der Plan Ead-
win’s von Canterbury in den Vetusta mon. ed. Soc. antiquar. Londini. Lond.
1745. vol. II. pl. 15 und bei Le noir, Architecture monast. Par. 1852. vol. I, 28.
Anno gratiæ verbi Dei MCLXXIIII iusto sed occulto Dei
iudicio combusta est ecclesia Christi Cantu ari se, chorus scilicet
>) Lücke.