Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Schlosser, Julius ¬von¬ [Hrsg.]
Quellenbuch zur Kunstgeschichte des Abendländischen Mittelalters: ausgewählte Texte des vierten bis fünfzehnten Jahrhunderts — Quellenschriften für Kunstgeschichte und Kunsttechnik des Mittelalters und der Neuzeit, Band 7: Wien, 1896

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.29293#0328

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
2q8

marca precellebat. Cuilibet calici erant speciales ampulle argentee
et pyxis argentea ad hostias deputata. Prêter hos calices erant
tres aurei. In uno horum poterat celebrari, qui etiam suas habuit
ampullas et pyxidem ad hostias ex auro purissimo et margaritis,
et peram ad corporalia filis aureis insertis, miri operis et decoris.
Habebant etiam calices alii suas peras ad corporalia ex purpura
et auriphrigiis adornatas. Erant fistule quinque ad communicandum
argentee deaurate. Erant cole argentee novem, per quas vinum
poterat colari si necesse fuisset ; prêter eam que attinebat calici
aureo, et hec aurea erat. Hoc aureo calice solus pontifex vel
prelatus ecclesie maioris in summis festivitatibus utebatur. Alii
duo calices tante erant qhantitatis, quod cum ipsis divina mysteria
nequaquam poterant celebrari. Erat enim urnis maior altero.
Minor habebat cum patena marcas auri electissimi octodecim, in
cuius pede per circuitum preciosi erant lapides valde, et in patene
circuitu limbus eiusdem operis ambipbat, et ipse quidem gemmis
preciosis non carebat. Calix maior quot marcas auri habuerit
nescio ; certum autem est, quod spissitudo eius erat digiti, et per
totum, tam in pede quam supra, gemmis erat preciosissimis
adornatus. Habebat etiam idem calix duas ansas, que poterant
manus replere levantis, sicut solent habere mortarii in quibus
piperata et salsa preparantuf. Huius patena talis erat latitudinis
et spissitudinis, quod ipsi congruebat, et ipsa gemmis per circuitum
decorata. Hic calix habebat altitudinem unius ulne, et capere
poterat dimidium sextarium vini. Nec ab omni homine poterat
levari a terra commode.

XXXIX.

EIN GOTHI SCHER THRONSTU HL.

„Die Erlösung", mittelhochdeutsches Gedicht um 1250. — ed.
K. Bartsch, Bibliothek der gesamhiten deutschen Nat.-Lil.,
Bd. XXXVII, Quedlinburg, 1858. S. 14 ff.

Literatur: Bartsch s Einleitung bes. S. III. ff.; Schnüffler, Quellen-
büchlein zur Kulturgeschichte des deutschen Mittelalters. Leipzig, 1894. S. 70
und 154.

Der Dichter scheint ein aus Hessen stammender Geistlicher zu sein, der,
wie so viele seiner .Standesgenossen, selbst praktischer Architekt war;
 
Annotationen