4. Gdańsk, Dwór Artusa, Zbroja turniejowa nr 1. Według W. Hahlwega.
7), osiem lejkowatych tarczek na kopie, po
dwa do każdej zbroi (przy czym jedna
tarczka założona była na kikut kopii, poma-
lowany na czerwono i biało) oraz cztery
drewniane tarcze turniejowe prawie kwa-
dratowe o zaokrąglonych rogach. Wewnę-
trzne strony pokrywała skóra, zewnętrzne
oklejone były płótnem z namalowanym her-
bem: na czteropolowym, czerwono-niebies-
kim tle złoty lew bez korony, z rozdwojo-
nym ogonem. Dekoracja ta nie była pier-
wotna, o czym świadczy brak otworów w
płótnie, widocznych od spodu, a służących
do przywiązania tarczy sznurem do napier-
śnika.
Podobnie jak inne zbroje tego typu, rów-
427
7), osiem lejkowatych tarczek na kopie, po
dwa do każdej zbroi (przy czym jedna
tarczka założona była na kikut kopii, poma-
lowany na czerwono i biało) oraz cztery
drewniane tarcze turniejowe prawie kwa-
dratowe o zaokrąglonych rogach. Wewnę-
trzne strony pokrywała skóra, zewnętrzne
oklejone były płótnem z namalowanym her-
bem: na czteropolowym, czerwono-niebies-
kim tle złoty lew bez korony, z rozdwojo-
nym ogonem. Dekoracja ta nie była pier-
wotna, o czym świadczy brak otworów w
płótnie, widocznych od spodu, a służących
do przywiązania tarczy sznurem do napier-
śnika.
Podobnie jak inne zbroje tego typu, rów-
427