14
Witold Dobrowolski
II. 1. H. Siemiradzki, Fryne na święcie Posejdona w Eleuzis, 1898, olej na płótnie, 390 x 763,5 cm, Państwowe Muzeum Rosyjskie
w Petersburgu, nr inw. Ж- 5687, fragment
Lecz wykorzystując to bogactwo, malarz daleki
był od pedanterii i erudycyjnej poprawności. Ma-
lowane wazy, cenione z pewnością ze względu na
ich dekoracje rysunkowe, odnajdujemy szczególnie
często w tych pogodnych, niemal rodzajowych,
scenach - częściej od innych motywów dostarcza-
jących realiów antycznych. Rzadko jednak ich for-
ma koresponduje archeologicznie z ich dekoracją.
Tej ostatniej nadawał malarz większe znaczenie i ze
względu na jej wartości formalne, i ze względu na
treści, do których mógł się odwołać. Czasami obec-
ność waz w scenach tłumaczy się logicznym związ-
kiem z wyobrażoną akcją, czasami wydają się być po
prostu sztafażem podnoszącym wrażenie bogactwa
przedstawienia i ich obecność w obrazie nie znajdu-
je funkcjonalnego uzasadnienia w ustalonym for-
mą przeznaczeniu naczynia. Niekiedy jednak temat
malowidła wydaje się korespondować pośrednio
lub bezpośrednio z tematem całego obrazu. Tak jest
na przykład w przypadku Sielanki rzymskiej. Przed
Witold Dobrowolski
II. 1. H. Siemiradzki, Fryne na święcie Posejdona w Eleuzis, 1898, olej na płótnie, 390 x 763,5 cm, Państwowe Muzeum Rosyjskie
w Petersburgu, nr inw. Ж- 5687, fragment
Lecz wykorzystując to bogactwo, malarz daleki
był od pedanterii i erudycyjnej poprawności. Ma-
lowane wazy, cenione z pewnością ze względu na
ich dekoracje rysunkowe, odnajdujemy szczególnie
często w tych pogodnych, niemal rodzajowych,
scenach - częściej od innych motywów dostarcza-
jących realiów antycznych. Rzadko jednak ich for-
ma koresponduje archeologicznie z ich dekoracją.
Tej ostatniej nadawał malarz większe znaczenie i ze
względu na jej wartości formalne, i ze względu na
treści, do których mógł się odwołać. Czasami obec-
ność waz w scenach tłumaczy się logicznym związ-
kiem z wyobrażoną akcją, czasami wydają się być po
prostu sztafażem podnoszącym wrażenie bogactwa
przedstawienia i ich obecność w obrazie nie znajdu-
je funkcjonalnego uzasadnienia w ustalonym for-
mą przeznaczeniu naczynia. Niekiedy jednak temat
malowidła wydaje się korespondować pośrednio
lub bezpośrednio z tematem całego obrazu. Tak jest
na przykład w przypadku Sielanki rzymskiej. Przed