DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.45642#0081
SZTUKA EUROPY WSCHODNIEJ
ИСКУССТВО ВОСТОЧНОЙ ЕВРОПЫ
THE ART OF EASTERN EUROPE
TOM V
Leiła Chasjanowa
Rosyjska Akademia Sztuki,
Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata
„Siemiradzki z całego serca kochał nature-morte..."*
W drugiej połowie XIX wieku środowiska arty-
styczne w Europie i Rosji pasjonowały się historią
i kulturą antyku. Malarze chętnie tworzyli wów-
czas dzieła poświęcone starożytnym bohaterom
i ich wielkim czynom. Cesarska Akademia Sztuk
Pięknych (ASP) w Petersburgu, wybierając tematy
kompozycji konkursowych o Mały i Duży Złoty
Medal, również preferowała Grecję i Starożytny
Rzym. Od 1862 roku Rada Akademii przywróciła
jednakowe tematy dla wszystkich uczestników kon-
kursu. W roku 1870 za temat posłużyło Zaufanie
Aleksandra Macedońskiego do lekarza Filipa podczas
ciężkiej choroby {Aleksander Macedoński i lekarz Fi-
lip}, zaczerpnięte z Historii Aleksandra Macedoń-
skiego Kwintusa Kurcjusza Rufusa* 1. Jest to historia
o Aleksandrze Wielkim, który po kąpieli w zimnej
wodzie rzeki Kydnos w Cylicji nagle poważnie
się rozchorował. Podczas choroby dostał on list
od Parmeniona, jednego z najbliższych dworzan,
z prośbą, by nie ufał lekarzowi, który przekupiony
przez Dariusza, miał go otruć.
Według Statutu Akademii w konkursie o Duży
Złoty Medal mogli uczestniczyć wyłącznie ucznio-
wie, którzy ukończyli naukę. Henryk Siemiradzki
* Сокровища (b.d..: 565).
1 Курций Руф (1963: 31-36).
był wówczas uczniem dopiero drugiego roku, ale
dla niego zrobiono wyjątek i - uwzględniając jego
talent i posiadany dyplom uniwersytecki - dopusz-
czono do udziału w konkursie.
Zadany przez kolegium profesorskie temat „hi-
storyczny” zapisywano na kartce papieru i wkłada-
no do gabloty zamykanej na klucz. Po skomento-
waniu przez rektora Akademii zadanego tematu,
uczestnicy konkursu rozpoczynali prace nad szki-
cem, który poświadczano okrągłą pieczęcią lakową.
Następnie wykonywano szkic kolorowy, który rów-
nież poświadczano, i dopiero potem przystępowa-
no do pracy nad kartonem o wymiarach przyszłego
obrazu. Poczynając od roku 1860 wymagania do
wymiarów prac konkursowych zostały ujednolico-
ne: wysokość miała wynosić 2 arszyny [142 cm],
szerokość - 2,5 arszyna [177,5 cm]. Obraz Siemi-
radzkiego miał większy wymiar, jednak prace zgła-
szane do udziału w konkursie o Duży Złoty Medal
zazwyczaj były większe i Rada Akademii przymy-
kała na to oczy.
Na początku maja karton miał być skończony
i przedstawiony Radzie Profesorskiej, więc przez
całą wiosnę Siemiradzki intensywnie pracował.
Święta również spędził w pracowni, bo - jak słusz-
nie zauważył wybitny rosyjski rzeźbiarz Nikołaj
ИСКУССТВО ВОСТОЧНОЙ ЕВРОПЫ
THE ART OF EASTERN EUROPE
TOM V
Leiła Chasjanowa
Rosyjska Akademia Sztuki,
Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata
„Siemiradzki z całego serca kochał nature-morte..."*
W drugiej połowie XIX wieku środowiska arty-
styczne w Europie i Rosji pasjonowały się historią
i kulturą antyku. Malarze chętnie tworzyli wów-
czas dzieła poświęcone starożytnym bohaterom
i ich wielkim czynom. Cesarska Akademia Sztuk
Pięknych (ASP) w Petersburgu, wybierając tematy
kompozycji konkursowych o Mały i Duży Złoty
Medal, również preferowała Grecję i Starożytny
Rzym. Od 1862 roku Rada Akademii przywróciła
jednakowe tematy dla wszystkich uczestników kon-
kursu. W roku 1870 za temat posłużyło Zaufanie
Aleksandra Macedońskiego do lekarza Filipa podczas
ciężkiej choroby {Aleksander Macedoński i lekarz Fi-
lip}, zaczerpnięte z Historii Aleksandra Macedoń-
skiego Kwintusa Kurcjusza Rufusa* 1. Jest to historia
o Aleksandrze Wielkim, który po kąpieli w zimnej
wodzie rzeki Kydnos w Cylicji nagle poważnie
się rozchorował. Podczas choroby dostał on list
od Parmeniona, jednego z najbliższych dworzan,
z prośbą, by nie ufał lekarzowi, który przekupiony
przez Dariusza, miał go otruć.
Według Statutu Akademii w konkursie o Duży
Złoty Medal mogli uczestniczyć wyłącznie ucznio-
wie, którzy ukończyli naukę. Henryk Siemiradzki
* Сокровища (b.d..: 565).
1 Курций Руф (1963: 31-36).
był wówczas uczniem dopiero drugiego roku, ale
dla niego zrobiono wyjątek i - uwzględniając jego
talent i posiadany dyplom uniwersytecki - dopusz-
czono do udziału w konkursie.
Zadany przez kolegium profesorskie temat „hi-
storyczny” zapisywano na kartce papieru i wkłada-
no do gabloty zamykanej na klucz. Po skomento-
waniu przez rektora Akademii zadanego tematu,
uczestnicy konkursu rozpoczynali prace nad szki-
cem, który poświadczano okrągłą pieczęcią lakową.
Następnie wykonywano szkic kolorowy, który rów-
nież poświadczano, i dopiero potem przystępowa-
no do pracy nad kartonem o wymiarach przyszłego
obrazu. Poczynając od roku 1860 wymagania do
wymiarów prac konkursowych zostały ujednolico-
ne: wysokość miała wynosić 2 arszyny [142 cm],
szerokość - 2,5 arszyna [177,5 cm]. Obraz Siemi-
radzkiego miał większy wymiar, jednak prace zgła-
szane do udziału w konkursie o Duży Złoty Medal
zazwyczaj były większe i Rada Akademii przymy-
kała na to oczy.
Na początku maja karton miał być skończony
i przedstawiony Radzie Profesorskiej, więc przez
całą wiosnę Siemiradzki intensywnie pracował.
Święta również spędził w pracowni, bo - jak słusz-
nie zauważył wybitny rosyjski rzeźbiarz Nikołaj