DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.45642#0158
154
Dominika Sarkowicz
II. 6. Fotografia Wilhelminy Prószyńskiej z domu Słotwińskiej,
matki Marii Siemiradzkiej, żony artysty. Na zdjęciu
prawdopodobnie towarzyszą jej córki, po prawej Maria
Prószyńska (?). Mały album rodziny Siemiradzkich,
wł. R. Jankę
chaliny z Prószyńskich Siemiradzkiej, matki artysty
(ii. 5), znajdujące się w małym albumie, podpisane
na rewersie: „Michalina Hipolitowa Siemiradzka”.
Portret został wykonany w Warszawie, w atelier
Konrada Brandla. Fotograf ten m.in. również re-
produkował niektóre dzieła Henryka Siemiradz-
kiego. Starsza kobieta widoczna na zdjęciu pojawia
się jeszcze na kilku innych, już niepodpisanych fo-
tografiach w małym i dużym albumie. Nie jest to
osoba przedstawiona na obrazie pędzla Henryka
Siemiradzkiego należącym do MNK, a uchodzą-
cym za portret jego matki (il. 1). Fotograficzny wi-
zerunek Michaliny Siemiradzkiej wystarczy jednak,
aby podjąć próbę identyfikacji pozostałych krew-
nych Marii i Henryka na zdjęciach należących do
omawianego zbioru.
Kobietę bardzo przypominającą sportretowa-
ną na wspomnianym, olejnym malowidle (il. 1)
znajdujemy natomiast na innej fotografii z tego
samego, małego albumu. Dama siedzi na krześle,
a obok niej stoją dwie dziewczynki, prawdopodob-
nie córki, ubrane w takie same, kraciaste sukienki
(il. 6). Można się domyślać, że jedna z nich (niższa)
to Maria, przyszła żona Henryka. Z tyłu kartonik
został opisany inskrypcją, obecnie częściowo wytar-
tą, z której zachowała się data: „23 Września 1865
roku”. Jeśli w 1873 roku panna Maria Prószyńska,
poznając swego narzeczonego, miała 18 lat, to na
zdjęciu, przyjmując wpisany na rewersie rok za wła-
ściwy, miałaby lat 10, co wydaje się dość prawdo-
poobne. Fotografię wykonano w Mińsku i ta loka-
lizacja również się zgadza z miejscem zamieszkania
rodziny Prószyńskich.
Z kolei analizując olejny portret teściowej arty-
sty, uznawany do tej pory za Portret matki (il. 1),
narzuca się wyraźne podobieństwo przedstawionej
na nim Wilhelminy Prószyńskiej i jej córki, Marii
z Prószyńskich Siemiradzkiej jako dorosłej kobie-
ty. Zestawiając omawiany obraz z wizerunkiem
żony wykonanym przez Henryka Siemiradzkiego
w technice rysunkowej {Portret żony artysty, 1897,
il. 7)20, można zauważyć, że portretowana odziedzi-
czyła rysy i urodę po matce (por. il. 1 z ił. 7).
20 Portret żony artysty, 1897, węgiel, kredka, papier, MNK,
nr inw. III-r.a. 11113.
Dominika Sarkowicz
II. 6. Fotografia Wilhelminy Prószyńskiej z domu Słotwińskiej,
matki Marii Siemiradzkiej, żony artysty. Na zdjęciu
prawdopodobnie towarzyszą jej córki, po prawej Maria
Prószyńska (?). Mały album rodziny Siemiradzkich,
wł. R. Jankę
chaliny z Prószyńskich Siemiradzkiej, matki artysty
(ii. 5), znajdujące się w małym albumie, podpisane
na rewersie: „Michalina Hipolitowa Siemiradzka”.
Portret został wykonany w Warszawie, w atelier
Konrada Brandla. Fotograf ten m.in. również re-
produkował niektóre dzieła Henryka Siemiradz-
kiego. Starsza kobieta widoczna na zdjęciu pojawia
się jeszcze na kilku innych, już niepodpisanych fo-
tografiach w małym i dużym albumie. Nie jest to
osoba przedstawiona na obrazie pędzla Henryka
Siemiradzkiego należącym do MNK, a uchodzą-
cym za portret jego matki (il. 1). Fotograficzny wi-
zerunek Michaliny Siemiradzkiej wystarczy jednak,
aby podjąć próbę identyfikacji pozostałych krew-
nych Marii i Henryka na zdjęciach należących do
omawianego zbioru.
Kobietę bardzo przypominającą sportretowa-
ną na wspomnianym, olejnym malowidle (il. 1)
znajdujemy natomiast na innej fotografii z tego
samego, małego albumu. Dama siedzi na krześle,
a obok niej stoją dwie dziewczynki, prawdopodob-
nie córki, ubrane w takie same, kraciaste sukienki
(il. 6). Można się domyślać, że jedna z nich (niższa)
to Maria, przyszła żona Henryka. Z tyłu kartonik
został opisany inskrypcją, obecnie częściowo wytar-
tą, z której zachowała się data: „23 Września 1865
roku”. Jeśli w 1873 roku panna Maria Prószyńska,
poznając swego narzeczonego, miała 18 lat, to na
zdjęciu, przyjmując wpisany na rewersie rok za wła-
ściwy, miałaby lat 10, co wydaje się dość prawdo-
poobne. Fotografię wykonano w Mińsku i ta loka-
lizacja również się zgadza z miejscem zamieszkania
rodziny Prószyńskich.
Z kolei analizując olejny portret teściowej arty-
sty, uznawany do tej pory za Portret matki (il. 1),
narzuca się wyraźne podobieństwo przedstawionej
na nim Wilhelminy Prószyńskiej i jej córki, Marii
z Prószyńskich Siemiradzkiej jako dorosłej kobie-
ty. Zestawiając omawiany obraz z wizerunkiem
żony wykonanym przez Henryka Siemiradzkiego
w technice rysunkowej {Portret żony artysty, 1897,
il. 7)20, można zauważyć, że portretowana odziedzi-
czyła rysy i urodę po matce (por. il. 1 z ił. 7).
20 Portret żony artysty, 1897, węgiel, kredka, papier, MNK,
nr inw. III-r.a. 11113.