DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.45642#0160
156
Dominika Sarkowicz
II. 10. Fotografia przedstawiająca prawdopodobnie
H. Siemiradzkiego, ojca artysty (?). Duży album rodziny
Siemiradzkich, wł. R. Jankę
II. 11. Naklejka г wystawy dzieł H. Siemiradzkiego w Zachęcie
w 1903 roku znajdująca się na odwrociu ramy Portretu ojca,
1887, MNK. Obraz zatytułowano Portret, przypisany jest mu
numer 12
zestawienia podobizn Mieczysława Prószyńskiego
oraz Hipolita Siemiradzkiego zaprzeczają, aby na
krakowskim portrecie pędzla Henryka Siemiradz-
kiego był przedstawiony jego ojciec, wskazując ra-
czej na teścia artysty.
Czy zatem w ogóle powstały inne, malarskie
bądź rysunkowe wizerunki rodziców zrealizowane
przez autora Pochodni Nerona! Portrety takie nie
są obecnie znane. Brak jakichkolwiek wzmianek
na temat ewentualnej podobizny matki wykonanej
przez Henryka Siemiradzkiego. Z przytoczonych
poniżej informacji wynika jednak, że artysta spor-
tretował swojego ojca jeszcze we wczesnym okresie
twórczości. Obraz noszący dotychczas tytuł Portret
ojca, 1887, w rzeczywistości będący wizerunkiem
jego teścia, zanim trafił do krakowskiego muzeum
był prezentowany na wystawie dzieł Henryka Sie-
miradzkiego w 1903 roku w warszawskiej Zachę-
cie. Na odwrociu widać dwie pieczęcie z tego czasu:
okrągłą, włoskiego urzędu celnego oraz owalną ga-
lerii Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych21. Z tyłu
ramy zachowała się też naklejka (il. 11), na której
obiekt opisano jako „Portret / własność prywatna”,
a także analogiczna, jak na płótnie pieczęć urzędu
celnego. W liście z Warszawy do syna Leona (?),
w którym Maria Siemiradzka przekazuje swoje wra-
żenia z otwarcia tejże wystawy, wdowa wymienia
m.in. kilka z prezentowanych obrazów, „starych,
drogich znajomych” oraz opisuje sposób urządze-
nia ekspozycji. Obok Kleopatry, Pieszczoszka, Tańca
wśród mieczy czy Dirce wspomina: „Diogenes jest
także, portret Dziadunia Siemiradzkiego], piękne
dywany i wazony z zielenią”22. W katalogu z 1903
roku na liście prezentowanych dzieł, pod numerem
sześćdziesiątym, rzeczywiście figuruje Portret ojca
jako własność pani Marii Siemiradzki ej23. Przy ty-
tule widnieje jednak dopisek „praca akademicka”.
21 Na pieczęci okrągłej można odczytać: RI DOGANNA
DI ROMA 23 MAG 03, czyli pierwsze litery słów:
Regnio Italiano, doganna, czyli odprawa celna Królestwa
Włoch, di Roma - rzymska, 23 maj 1903 (tłumaczenie
z j. włoskiego - M. Tarnowska-Reszczyńska). Na owalnej
widnieje napis: „TOWARZYSTWO ZACHĘTY SZTUK
PIĘKNYCH / WYSTAWA POŚMIERTNA / DZIEŁ /
HENRYKA SIEMIRADZKIEGO / W WARSZAWIE /
1903 / W KRÓLESTWIE POLSKIEM”. Ponadto, poza
zamieszczeniem tytułów w katalogu oraz owalną pieczęcią
odbijaną na płótnie (nie zawsze), świadectwem uczestnictwa
obiektów w wystawie w Zachęcie są naklejki. We wszystkich
obrazach badanych do tej pory, nalepki takie występował)' na
krosnach, nigdy na płótnie podobrazia. Por.: Sarkowicz (2015:
141, 142).
22 Za: Dużyk(1986: 540).
23 Henryk Siemiradzki (Y)G3: 13).
Dominika Sarkowicz
II. 10. Fotografia przedstawiająca prawdopodobnie
H. Siemiradzkiego, ojca artysty (?). Duży album rodziny
Siemiradzkich, wł. R. Jankę
II. 11. Naklejka г wystawy dzieł H. Siemiradzkiego w Zachęcie
w 1903 roku znajdująca się na odwrociu ramy Portretu ojca,
1887, MNK. Obraz zatytułowano Portret, przypisany jest mu
numer 12
zestawienia podobizn Mieczysława Prószyńskiego
oraz Hipolita Siemiradzkiego zaprzeczają, aby na
krakowskim portrecie pędzla Henryka Siemiradz-
kiego był przedstawiony jego ojciec, wskazując ra-
czej na teścia artysty.
Czy zatem w ogóle powstały inne, malarskie
bądź rysunkowe wizerunki rodziców zrealizowane
przez autora Pochodni Nerona! Portrety takie nie
są obecnie znane. Brak jakichkolwiek wzmianek
na temat ewentualnej podobizny matki wykonanej
przez Henryka Siemiradzkiego. Z przytoczonych
poniżej informacji wynika jednak, że artysta spor-
tretował swojego ojca jeszcze we wczesnym okresie
twórczości. Obraz noszący dotychczas tytuł Portret
ojca, 1887, w rzeczywistości będący wizerunkiem
jego teścia, zanim trafił do krakowskiego muzeum
był prezentowany na wystawie dzieł Henryka Sie-
miradzkiego w 1903 roku w warszawskiej Zachę-
cie. Na odwrociu widać dwie pieczęcie z tego czasu:
okrągłą, włoskiego urzędu celnego oraz owalną ga-
lerii Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych21. Z tyłu
ramy zachowała się też naklejka (il. 11), na której
obiekt opisano jako „Portret / własność prywatna”,
a także analogiczna, jak na płótnie pieczęć urzędu
celnego. W liście z Warszawy do syna Leona (?),
w którym Maria Siemiradzka przekazuje swoje wra-
żenia z otwarcia tejże wystawy, wdowa wymienia
m.in. kilka z prezentowanych obrazów, „starych,
drogich znajomych” oraz opisuje sposób urządze-
nia ekspozycji. Obok Kleopatry, Pieszczoszka, Tańca
wśród mieczy czy Dirce wspomina: „Diogenes jest
także, portret Dziadunia Siemiradzkiego], piękne
dywany i wazony z zielenią”22. W katalogu z 1903
roku na liście prezentowanych dzieł, pod numerem
sześćdziesiątym, rzeczywiście figuruje Portret ojca
jako własność pani Marii Siemiradzki ej23. Przy ty-
tule widnieje jednak dopisek „praca akademicka”.
21 Na pieczęci okrągłej można odczytać: RI DOGANNA
DI ROMA 23 MAG 03, czyli pierwsze litery słów:
Regnio Italiano, doganna, czyli odprawa celna Królestwa
Włoch, di Roma - rzymska, 23 maj 1903 (tłumaczenie
z j. włoskiego - M. Tarnowska-Reszczyńska). Na owalnej
widnieje napis: „TOWARZYSTWO ZACHĘTY SZTUK
PIĘKNYCH / WYSTAWA POŚMIERTNA / DZIEŁ /
HENRYKA SIEMIRADZKIEGO / W WARSZAWIE /
1903 / W KRÓLESTWIE POLSKIEM”. Ponadto, poza
zamieszczeniem tytułów w katalogu oraz owalną pieczęcią
odbijaną na płótnie (nie zawsze), świadectwem uczestnictwa
obiektów w wystawie w Zachęcie są naklejki. We wszystkich
obrazach badanych do tej pory, nalepki takie występował)' na
krosnach, nigdy na płótnie podobrazia. Por.: Sarkowicz (2015:
141, 142).
22 Za: Dużyk(1986: 540).
23 Henryk Siemiradzki (Y)G3: 13).