DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29213#0008
m Republica administranda? iimulationes,, dissimuiatio»
nes3 fraudes, veteratorias artes, quibus Aula* Principum
abundant, ex imis latebris in apertum prosert: liberto-
rum potentiam atque impotentiam} qua nihil est dete-
stabilms, nihi! ad pubiicam rem euertendam procliuius>5
propnis quasi Imeamentis & coioribus lta depingit 5 vt
dum picturam eiusmodi nos contemplamur non possi-
mus non vehementer5& ingeiiti cum mdignatione & sto-
macbo commoueriin eos PrmcipeSjqui perditiliimohuic
hominumgenersprobis & sapientibus viris ablegatis,tan-
tum tribuetint. Vtmamverb mhocnostrumtetiumpestis
hxc abominanda non permanastec. non videremus,quod
aiicubi cernere cogimur, atria Principum Aulasque, por-
tentis huiuimodi, non (ecus ac ndicula Hrgyptiorum ia~
cra CrocodilisTbibus, & Cercopithecis:)refertas,exulant£
interim, acquamlongissimereiebla virtute a stiperbis Re-
giarum soribus.Quade re qui nondolet, is communi sen-
su carere videtur5ac prorsus nescire.hoc vno malo extrema
pubiicis rebusperniciem creari, potioremqj illam iustitix
partem5 quae in distribuendis honoribus, & dignitatibus
veriaturmuac];tanqtiam vinculo omnis Politixratio con-
tine.tur,non labesadtari solurn, sed omnino interimij& ex-
tingui. Hocigitur debemus nostro Tacito, vtluemhans
procul ab humano genere, ii sapimus, diris & execrationb
bus arceamus. Sedaiiudsuceeditjnquod,tanquaininfa«*
mern scopuiumcrebrb impingimus, Adulatorum icilicet
grex,exitio mortalium ex molli blanditiamm sinu,vel po-
tms cx ipsa commodi nobis comparandi ? ac gratis aucu-
pandat cupiditate natus. Quihorumpropriam ac natura-
lern essigiem magis ex vero expresserit, quam Tacitus, nec'
asshuc muentus, neq; inueniendus. Ridet apertum adula-
torum p-enus; deridet magis, ac non sine stomacho,qui lis
nes3 fraudes, veteratorias artes, quibus Aula* Principum
abundant, ex imis latebris in apertum prosert: liberto-
rum potentiam atque impotentiam} qua nihil est dete-
stabilms, nihi! ad pubiicam rem euertendam procliuius>5
propnis quasi Imeamentis & coioribus lta depingit 5 vt
dum picturam eiusmodi nos contemplamur non possi-
mus non vehementer5& ingeiiti cum mdignatione & sto-
macbo commoueriin eos PrmcipeSjqui perditiliimohuic
hominumgenersprobis & sapientibus viris ablegatis,tan-
tum tribuetint. Vtmamverb mhocnostrumtetiumpestis
hxc abominanda non permanastec. non videremus,quod
aiicubi cernere cogimur, atria Principum Aulasque, por-
tentis huiuimodi, non (ecus ac ndicula Hrgyptiorum ia~
cra CrocodilisTbibus, & Cercopithecis:)refertas,exulant£
interim, acquamlongissimereiebla virtute a stiperbis Re-
giarum soribus.Quade re qui nondolet, is communi sen-
su carere videtur5ac prorsus nescire.hoc vno malo extrema
pubiicis rebusperniciem creari, potioremqj illam iustitix
partem5 quae in distribuendis honoribus, & dignitatibus
veriaturmuac];tanqtiam vinculo omnis Politixratio con-
tine.tur,non labesadtari solurn, sed omnino interimij& ex-
tingui. Hocigitur debemus nostro Tacito, vtluemhans
procul ab humano genere, ii sapimus, diris & execrationb
bus arceamus. Sedaiiudsuceeditjnquod,tanquaininfa«*
mern scopuiumcrebrb impingimus, Adulatorum icilicet
grex,exitio mortalium ex molli blanditiamm sinu,vel po-
tms cx ipsa commodi nobis comparandi ? ac gratis aucu-
pandat cupiditate natus. Quihorumpropriam ac natura-
lern essigiem magis ex vero expresserit, quam Tacitus, nec'
asshuc muentus, neq; inueniendus. Ridet apertum adula-
torum p-enus; deridet magis, ac non sine stomacho,qui lis