Tacitus, Cornelius; Picchena, Curzio [Hrsg.]: C. Cornelii Taciti Opera Qvae Extant (Francofvrti, 1607) [VD17 12:199654Y]

F A B. (X

CTILIA

*i)t ‘videtur,

D I A L O G V S,

<^s7^SFI S AE C V L I ORATORES A 7^
tiquis, dr quare , concedanti

C O RN EL IO

vulgb mscri

TACITO

ptus.

JE v e ex me requiris, Iuste Fabi, cur curft
priora Tecula toteminentium oratorumin-
geniis gioriaque effloruerint, noilrapotiffl-
murnsrtas deierta,& laude orbata, vix no-
men ipfflm oratoris retineat. neq; enim ita
appellamus niii antiquos: horuautem tem-
porum diserti,caussidici, & aduocati, & pa-
trani, &quiduis potiusquam oratores vecahtur. Cuipercun-
etationi tuse respondere, Sc tam magnse qusestionis pondus exci-
pere,vtautde ingeniis nostris maleexistimandum stt, stideaffle-
qui nonpofflumus,aut deiudiciis, st nolumus, vixherculeaude-
rem,st measententiaproferenda,ac non disertissimoru vtnostris
temporibushominu sermorepetendus efflet. quoseandemhanc
qusestionem pertradanteSjiuuenisadmodum audiui.Itanonin-
genioffledmemoria ac recordatione opus est,vt qute a pr^stantist
simis viris&excogitatafflbtiliter, didtagrauiter accepi,cum
iinguli diuersas vel easdemffled probabiiescaufflas afflerrent,dum
forma ffli quisqj &animi, &: ingenii redderct,iisde nuncmime-
ris,iisdemqj rationibuspersequar, seruato ordine disputationis.
neq5 enim defukqui diuersam qtioqs partem fflscipereqacmul-
tum vexata &: irrisa vetustate, nostroru temporumeloquentiam
antiquoru ingcniis anteferren Nam postero die quam accura-