Tacitus, Cornelius; Picchena, Curzio [Hrsg.]: C. Cornelii Taciti Opera Qvae Extant (Francofvrti, 1607) [VD17 12:199654Y]

A D L X B. II. AN.NAL,

tus, ArrtmtiHKLj, ^ in Hisf.miam per-
gerst, decimum iam anmtm'attineri. Ds
his forrrJlc intellisir Sueton. in Tiber.
cap. lxi 11. Hhttm (A alterum confularenu,
obiatis prouinciis non axfn dfi dimittere,
vfejueadeo deiinutt, donecfHccejfirespofva-
licjuot annos pr&fentibus darct. Dio lib.
quinqii ageii raoo 6lau o. H as ar t es seq u e n -
tesquoqueprincipesimiratisunt. Dc Ne-
rone Tacit. lib. xni. Syna P.zAntrio de-
fiinata. gf variii mox ambm cdafm, ad po-
flrsmum m vrbe retenlm esl. DeYiteilio
lib. iecundohillor. Chtuim comitatuprin-
ctpis adieStm, non adempta Hijf anuspuam
rexit abfinsextmplo L. Arruntii, quem^
Tiberim Cccfar ob metum , Vitelltm Clu-
nium nulh formidine , retinebaJv. Eluius
etiam a Domitiano lulius Agricola. vt ex

• a . r b

vita iplius.

94 cDecomitiis confuLribm ] Diuersa,
Tiberio principe , ratio confularium co-
mitiorum: nam & consules solus sacere,
& speciem apud senatum relinquere vo-
lebat. Ideoquenecredegit adcertum or-
dinem, & varie scmper in senaru de ea
re dilleruit: quadam fortaise verecundia,
quod Augustus comitiaeiusmodicumse-
natu participauerit. Apparet vtcunque,
candidatorum , quos probauerat, nomi-
na, edidilTe coniulibus: qui eape-r lenatum
diuulgarent, nulia principis commenaa-
tione appoiita , nulla permilsa facultate
diduadendi, autrepellendi. Inane itaque
suffragii nomen senatui reliblum. Idem-
que c b tinuit ap ud sequentes princip es.

A D LIB. II. AN-

N A II V M.

Asiucjue erga patriasepu-
las] Quas scilicetconte-
mnebat, delpiciebatque.
Tacitus lib. quarto m fi-
ne: iuxta^gratiarru, aui

24

fafim ianitorum perpstiebantur. Petron.
Arb. Comubernalis mea mthi frMurru fa-
cit.

2 Jgmtet Parthis virtutes, noua vitia]
Quidam exiscimant, noua vitia hic e(ie,
lediicm gestamen, fastumqueergapatrias
epulas. Ego aliter: prompfos sciiicetadi-
tus, obuiam Vononisconutatem,qnccre
vera virmtes esscnt, tamen quia ignotae
Parthis, idcirco suipe-iix’, ac pro viuis ha-
bitce.

3 Et ejuia ipfo ru m maio»ibm aliena]R e-
bte se habet ,dcT Muretus malit, ipforuiru
moribm.

4 (feleranda viBorU intentior ] Li-
plius ait prilcam le<ftion.cm cdefmerttrr.
Atnequis errct,ego ocuiatus testisadfir-
rno,inmanuscr. nonaiiter iegi, qiiam,.?»-
temior.

s Clisf s Amijia reltfba hm pnwjAz-
stuant hic interpretes, necego sorta: oe-
mergam : tenrabo tamen. Gerrn? nicus
pcr Oceanuminos Amisfe Mminis ciast
le ing-reilus , exposuit mdites, vc debuit,
hruo amne ftdest , inlxuaripa amnisj Is-
ua scihcet respebtu clastis aduerio ssumi-
ne tendentis. At cum militibus exeolo-
co pergendum esset in dextras terras, dex-
tras relpebtu loci, in quo desccnderant;
iter inuenerunt impeditum xstuariis, ac
paludibus. I d fortaste duci ignarum: id-
eoque inculatus , qubd classem vlterius
non subuexerit, vtmiliresVltrahumentia
exponeret.

6 Penstrales fiermania Deet ] Sunt
qui interpretentur, psnetralic Germaniay
id est intimx. Ego , non Germanix pe-
necralis, sed Deos penetraleis intelligo.
Cicero de natura Deorum Iib. secundo.
Nec longe abfunt abhac vi D’iPsnat&,fi~
ue dpenu dubic nomirte (efi enim omne ejuo
vefcuntur homtn&s penm ) fine ab eo cpued
pertiim infidenC , ex quo etiam SPenetra-
ie< a poetu vocantur. Seneca Thebaid.

Abt. 1 t ,

Ferte a rtu a fa cibm p etite- penetrales Deos.

7 Ter-