DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.7762#0113
AD LIBRI II. CAPUT VI. 6. VII. i. 107
invenisse, ut est in Codice Regio 2. Sed Edd. Romana, Par-
mensis aliaeque vetustae cum Regio 1 et Chiffletiano' lapidici-
nas habent. In reliquis locis Harduinus de scripturae varietate
lectores non admonuit, Harduini xmorem in edendo Flinio secu-
tus est Brotier. Festus tamen, Lapidicinae, inquit, ubi lapides
excinduutur. Ita scriptum vocabulum exhibent. edd. antiquae
Varronis R. R. I, 2, 23 ubi Victorius e Politiani libro lapici-
dinae dedit.
ad aedificia — Omisit Sulpic. Cum Wrat. ut sequeris esss
Fran. sed aha manus verbum supplevit. Postea similibus mr-
tutibus Codex Laeti.
' uti sunt — rubrae, Allienses — Sulpic. ut — Pallenses.
Etiam Guelf. Pallenses. Wrat. rubore pallentes. locundus PaL
henses dedit, B_ode cum Fea Allienses, quod Pallienses aliunde
ignoramus. Sed de Alliensibus lapidicinis non magis constat.
Palltenses autem iterum nominantur sect. ,> Idem Fea cum Ga-
liani deinceps et aliae dedit, nescio qua ratione motus. Plinius
56 s. 43. Alia mollitia circa Homam Fidenati et Albano. Omisit
igitur rubras et Pallienses vel Allienses. Est etiam alia dubita-
tio, rubrae separandae an cum Alliensibus, Fidenatibus et Al-
banis iungendae sint. Editiones, quas vidi, onmes post rubrae
ponunt incisum, solus B.ode vertendo cum sequentibus iunxit.
Noster sect. 5. Cum ergo propter propiuquitatem necessitas
cogat ex rubris lapidicinis el Alliensibus et quae sunt Urbi
proximae, copiis uti. unde fit manifestum rubras sui generis
fuisse, quanquam Plinius ex isto Icco excerpta omnia ad lapi-
dem rubrum retulerit. E)einde ipse Plinius Anicianarum silices
albos pronunciat, Vitruvius autern sect. 3 colorem Anicianarum
lapidicinarum esse quemadmodum Albanarum ait. Igitur rubrae
nec cum Pallienses nec cum Albanae iungi potest. De Aibano
saxo dicam ad sect. 3.
Amiterninae — Fran. Wrat. Ameterninae. Fea Antemuiiiae
scribendum censuit, rationes non edidit.
* quae suiit his gcneribus — i. e. quae sunt iis similes. Ita
invenisse, ut est in Codice Regio 2. Sed Edd. Romana, Par-
mensis aliaeque vetustae cum Regio 1 et Chiffletiano' lapidici-
nas habent. In reliquis locis Harduinus de scripturae varietate
lectores non admonuit, Harduini xmorem in edendo Flinio secu-
tus est Brotier. Festus tamen, Lapidicinae, inquit, ubi lapides
excinduutur. Ita scriptum vocabulum exhibent. edd. antiquae
Varronis R. R. I, 2, 23 ubi Victorius e Politiani libro lapici-
dinae dedit.
ad aedificia — Omisit Sulpic. Cum Wrat. ut sequeris esss
Fran. sed aha manus verbum supplevit. Postea similibus mr-
tutibus Codex Laeti.
' uti sunt — rubrae, Allienses — Sulpic. ut — Pallenses.
Etiam Guelf. Pallenses. Wrat. rubore pallentes. locundus PaL
henses dedit, B_ode cum Fea Allienses, quod Pallienses aliunde
ignoramus. Sed de Alliensibus lapidicinis non magis constat.
Palltenses autem iterum nominantur sect. ,> Idem Fea cum Ga-
liani deinceps et aliae dedit, nescio qua ratione motus. Plinius
56 s. 43. Alia mollitia circa Homam Fidenati et Albano. Omisit
igitur rubras et Pallienses vel Allienses. Est etiam alia dubita-
tio, rubrae separandae an cum Alliensibus, Fidenatibus et Al-
banis iungendae sint. Editiones, quas vidi, onmes post rubrae
ponunt incisum, solus B.ode vertendo cum sequentibus iunxit.
Noster sect. 5. Cum ergo propter propiuquitatem necessitas
cogat ex rubris lapidicinis el Alliensibus et quae sunt Urbi
proximae, copiis uti. unde fit manifestum rubras sui generis
fuisse, quanquam Plinius ex isto Icco excerpta omnia ad lapi-
dem rubrum retulerit. E)einde ipse Plinius Anicianarum silices
albos pronunciat, Vitruvius autern sect. 3 colorem Anicianarum
lapidicinarum esse quemadmodum Albanarum ait. Igitur rubrae
nec cum Pallienses nec cum Albanae iungi potest. De Aibano
saxo dicam ad sect. 3.
Amiterninae — Fran. Wrat. Ameterninae. Fea Antemuiiiae
scribendum censuit, rationes non edidit.
* quae suiit his gcneribus — i. e. quae sunt iis similes. Ita