DOI Artikel:
Grzybkowska, Teresa: O autorze
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.23828#0017
14
- z domu i ze szkoły wyniósł znajomość francuskiego, niemieckiego, łaciny i greki, potem
nauczył się rosyjskiego i włoskiego. Głęboki patriotyzm łączył zawsze z wielkim szacunkiem
dla starych kultur światowych, wysoko cenił racjonalizm i hart ducha, humor charaktery-
styczny dla świata anglosaskiego.
Decyzja wstąpienia do Muzeum Czartoryskich okazała się powołaniem trwającym
już sześćdziesiąt lat. Twórczyni muzealnych Puław poświęcił w 1958 roku swoją rozpra-
wę doktorską Dzieje zbiorów puławskich. Świątynia Sybilli i Dom Gotycki. Profesor przy-
czynił się też do rozsławienia na całym świecie stworzonej przez nią instytucji. Na parę
lat, od 1975 roku, Muzeum Czartoryskich stało się światowym centrum bronioznawstwa,
wówczas bowiem, w Paryżu, Profesor został wybrany na prezesa Międzynarodowego
Stowarzyszenia Muzeów Broni i Historii Wojskowości (International Association of Mu-
seums of Arms and Military History, IAMAM). Do Krakowa przyjeżdżało wówczas wielu
wybitnych badaczy broni z całego świata. Od 1972 roku jako członek polskiego Komitetu
Narodowego ICOM - Międzynarodowej Rady Muzeów uczestniczył w kongresach za-
granicznych. Współdziałał w wielu głośnych wystawach polskich za granicą; w 1955 roku
założył Muzeum Adama Mickiewicza w Stambule.
lest wspaniałym uczonym i pedagogiem; profesorem zwyczajnym został w 1987
roku. Wykładał w Polsce i za granicą, między innymi w Stanach Zjednoczonych. Był wie-
loletnim prezesem Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy. Poznał świat pod-
czas licznych podróży.
Jest autorem 33 książek i ponad 300 artykułów, nie licząc publikacji w prasie. Jako
zapalony fotograf swoje książki ilustrował głównie własnymi zdjęciami. Do ważniejszych
należą: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu (1975 i 1982),
Stara broń w polskich zbiorach (1982), Sławne bitwy w sztuce (1996), Husaria polska (2000),
Sztuka turecka (1988), Sztuka perska (2002), Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce (2005),
Światła Stambułu (1999), Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa (1982). Zagraniczny
rozgłos zyskały zwłaszcza jego trzy rozprawy: o Damie z gronostajem Leonarda da Vinci,
o Lisowczyku Rembrandta z Galerii Fricka w Nowym Jorku i obrazie Bitwa pod Orszą.
Rozprawy te udowodniły, jak ważna dla historyka sztuki jest znajomość rzemiosła arty-
stycznego. Książka Profesora Dzieje polskiego rzemiosła artystycznego uzyskała nagrodę
Friends of Polish Art - towarzystwa polonijnego w Detroit. Prace Uczonego są wysoko ce-
nione, Profesor otrzymał wiele odznaczeń państwowych i miejskich, wśród nich, w 1996
roku, Komandorię Orderu Odrodzenia Polski.
Teresa Grzybkowska
W Krakowie, 18 sierpnia 2009 roku
- z domu i ze szkoły wyniósł znajomość francuskiego, niemieckiego, łaciny i greki, potem
nauczył się rosyjskiego i włoskiego. Głęboki patriotyzm łączył zawsze z wielkim szacunkiem
dla starych kultur światowych, wysoko cenił racjonalizm i hart ducha, humor charaktery-
styczny dla świata anglosaskiego.
Decyzja wstąpienia do Muzeum Czartoryskich okazała się powołaniem trwającym
już sześćdziesiąt lat. Twórczyni muzealnych Puław poświęcił w 1958 roku swoją rozpra-
wę doktorską Dzieje zbiorów puławskich. Świątynia Sybilli i Dom Gotycki. Profesor przy-
czynił się też do rozsławienia na całym świecie stworzonej przez nią instytucji. Na parę
lat, od 1975 roku, Muzeum Czartoryskich stało się światowym centrum bronioznawstwa,
wówczas bowiem, w Paryżu, Profesor został wybrany na prezesa Międzynarodowego
Stowarzyszenia Muzeów Broni i Historii Wojskowości (International Association of Mu-
seums of Arms and Military History, IAMAM). Do Krakowa przyjeżdżało wówczas wielu
wybitnych badaczy broni z całego świata. Od 1972 roku jako członek polskiego Komitetu
Narodowego ICOM - Międzynarodowej Rady Muzeów uczestniczył w kongresach za-
granicznych. Współdziałał w wielu głośnych wystawach polskich za granicą; w 1955 roku
założył Muzeum Adama Mickiewicza w Stambule.
lest wspaniałym uczonym i pedagogiem; profesorem zwyczajnym został w 1987
roku. Wykładał w Polsce i za granicą, między innymi w Stanach Zjednoczonych. Był wie-
loletnim prezesem Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy. Poznał świat pod-
czas licznych podróży.
Jest autorem 33 książek i ponad 300 artykułów, nie licząc publikacji w prasie. Jako
zapalony fotograf swoje książki ilustrował głównie własnymi zdjęciami. Do ważniejszych
należą: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu (1975 i 1982),
Stara broń w polskich zbiorach (1982), Sławne bitwy w sztuce (1996), Husaria polska (2000),
Sztuka turecka (1988), Sztuka perska (2002), Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce (2005),
Światła Stambułu (1999), Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa (1982). Zagraniczny
rozgłos zyskały zwłaszcza jego trzy rozprawy: o Damie z gronostajem Leonarda da Vinci,
o Lisowczyku Rembrandta z Galerii Fricka w Nowym Jorku i obrazie Bitwa pod Orszą.
Rozprawy te udowodniły, jak ważna dla historyka sztuki jest znajomość rzemiosła arty-
stycznego. Książka Profesora Dzieje polskiego rzemiosła artystycznego uzyskała nagrodę
Friends of Polish Art - towarzystwa polonijnego w Detroit. Prace Uczonego są wysoko ce-
nione, Profesor otrzymał wiele odznaczeń państwowych i miejskich, wśród nich, w 1996
roku, Komandorię Orderu Odrodzenia Polski.
Teresa Grzybkowska
W Krakowie, 18 sierpnia 2009 roku