DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66227#0253
ROZDZIAŁ XV
Dark rooms
i bezformie
W latach 2007-2009 fotografik Konrad Pustoła zrealizował projekt zaty-
tułowany Dark rooms1. Niezwykle wydłużone, horyzontalne zdjęcia uka-
zują narożniki ciasnych i ciemnych pomieszczeń z pryczami, kanapa-
mi, otomanami, leżankami, łóżkami szpitalnymi, raz niemal wytworne,
z akwarium pośrodku, drugi raz obskurne, z zaciekami na ścianach, in-
nym razem znów pokryte kafelkami jak łazienka lub gabinet zabiegowy
(tabl. XXXVIII, XXXIX).
Do pustawych wnętrz - pisała Maria Poprzęcka - sączy się mdłe
światło niewiadomego pochodzenia. Wydobywa zamglone kształty pro-
stych mebli. Połyskując, rysuje geometryczny wzór na czarnej glazurze.
Kiedy indziej rozcina nieprzenikniony mrok rytmicznym szeregiem bia-
łych krawędzi - nie wiadomo czego. Również trudno odgadnąć, skąd
powstaje efekt blasku, który zdaje się skapywać w ciemność. Tajemni-
czo rozbłyskuje fluorescencyjny seledyn, wykreślając prostokątne kontu-
ry niedających się dojrzeć przedmiotów. Dominuje czerń. Jeśli kolor - to
zbrudzony czernią. Brudny beż, brudna czerwień. Raz tylko, i tylko jedna
1 Zdjęcia dostępne są obecnie częściowo w albumie Konrad Pustoła, Dark
rooms,Warszawa 2010. O projekcie i jego pokazach: Dominik Kuryłek, Bezwstyd-
nie patrząc czy patrząc ze wstydem"? Dark rooms Konrada Pustoty, „Obieg” http://
www.obieg.pl/prezentacje/16444 (dostęp: 19.02.2011); Paweł Leszkowicz, Pustka
w darkroomie, czyli sztuka wobec rewolucji seksualnej, „Obieg” http://www.obieg.pk
print/15289 (dostęp: 6.03.2010); Wojciech Bałus, Wieczny powrót Konrada Pustoty,
„Artluk”2010, nr 2 (16), s. 78-81.
251
Dark rooms
i bezformie
W latach 2007-2009 fotografik Konrad Pustoła zrealizował projekt zaty-
tułowany Dark rooms1. Niezwykle wydłużone, horyzontalne zdjęcia uka-
zują narożniki ciasnych i ciemnych pomieszczeń z pryczami, kanapa-
mi, otomanami, leżankami, łóżkami szpitalnymi, raz niemal wytworne,
z akwarium pośrodku, drugi raz obskurne, z zaciekami na ścianach, in-
nym razem znów pokryte kafelkami jak łazienka lub gabinet zabiegowy
(tabl. XXXVIII, XXXIX).
Do pustawych wnętrz - pisała Maria Poprzęcka - sączy się mdłe
światło niewiadomego pochodzenia. Wydobywa zamglone kształty pro-
stych mebli. Połyskując, rysuje geometryczny wzór na czarnej glazurze.
Kiedy indziej rozcina nieprzenikniony mrok rytmicznym szeregiem bia-
łych krawędzi - nie wiadomo czego. Również trudno odgadnąć, skąd
powstaje efekt blasku, który zdaje się skapywać w ciemność. Tajemni-
czo rozbłyskuje fluorescencyjny seledyn, wykreślając prostokątne kontu-
ry niedających się dojrzeć przedmiotów. Dominuje czerń. Jeśli kolor - to
zbrudzony czernią. Brudny beż, brudna czerwień. Raz tylko, i tylko jedna
1 Zdjęcia dostępne są obecnie częściowo w albumie Konrad Pustoła, Dark
rooms,Warszawa 2010. O projekcie i jego pokazach: Dominik Kuryłek, Bezwstyd-
nie patrząc czy patrząc ze wstydem"? Dark rooms Konrada Pustoty, „Obieg” http://
www.obieg.pl/prezentacje/16444 (dostęp: 19.02.2011); Paweł Leszkowicz, Pustka
w darkroomie, czyli sztuka wobec rewolucji seksualnej, „Obieg” http://www.obieg.pk
print/15289 (dostęp: 6.03.2010); Wojciech Bałus, Wieczny powrót Konrada Pustoty,
„Artluk”2010, nr 2 (16), s. 78-81.
251