DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66227#0332
Wojciech Bałus - ur. 1961, histo-
ryk sztuki; studiował też filozofię.
Profesor zwyczajny w Instytucie
Historii Sztuki Uniwersytetu Ja-
giellońskiego. Zajmuje się teorią
i historią sztuki XIX-XXI wieku
oraz związkami sztuki z filozofią,
antropologią kulturową i literatu- gg
roznawstwem. Redaktor serii „Ars Vetus et Nova”. Przewodniczący
Polskiego Komitetu Narodowego Corpus Vitrearum. Członek zwyczaj-
ny Hessische Akademie der Forschung und Planung im Landlichen Raum
i członek AICA. Autor książek: Mundus melancholicus. Melancholiczny świat
w zwierciadle sztuki (1996), Malarstwo sakralne (2001), Figury losu (2002),
Krakau zwischen Traditionen und Wegen in die Moderne. Zur Geschichte der
Architektur und der bffentlichen Grunanlagen im 19. Jahrhundert (2003), Sztu-
ka sakralna Krakowa w wieku XIX: część pierwsza (współautor, 2004), Sztuka
sakralna Krakowa w wieku XIX: część druga. Matejko i Wyspiański (2007)
i Gotyk bez Boga? W kręgu znaczeń symbolicznych architektury sakralnej XIX
wieku (Monografie FNP, 2011).
Książka próbuje zmierzyć się z problemem swoistości obrazu
w jego tradycyjnej i aktualnej postaci. Autor wychodzi z zało-
żenia, że widzenie różni się zasadniczo od czytania, co ozna-
cza, że dzieł sztuk wizualnych nie można traktować w najgłę-
bszej warstwie jako języka. Na szeregu przykładów stara się
pokazać odmienność obrazowego medium, wychodząc od
hermeneutycznej rekonstrukcji ich struktury. Tropi też otwar-
tość na obrazy poetów i pisarzy (Czesława Miłosza, Gustawa
Herlinga-Grudzińskiego, Adama Zagajewskiego). Jednocześ-
nie stara się pokazać, że „widzialność” obrazu nie ogranicza
się do warstwy formalnej, lecz kształtowana jest przez kultu-
rę, światopogląd czy ideologie. Przedmiotem analiz stają się
dzieła takich artystów jak Aleksander Gierymski, Władysław
Strzemiński, Andrzej Wróblewski, Ryszard Jurry Zieliński,
Zbylut Grzywacz, Luc Tuymans, Konrad Pustota i Tomasz
Tatarczyk.
59,00 zł z VAT
www.universitas.com.pl
ryk sztuki; studiował też filozofię.
Profesor zwyczajny w Instytucie
Historii Sztuki Uniwersytetu Ja-
giellońskiego. Zajmuje się teorią
i historią sztuki XIX-XXI wieku
oraz związkami sztuki z filozofią,
antropologią kulturową i literatu- gg
roznawstwem. Redaktor serii „Ars Vetus et Nova”. Przewodniczący
Polskiego Komitetu Narodowego Corpus Vitrearum. Członek zwyczaj-
ny Hessische Akademie der Forschung und Planung im Landlichen Raum
i członek AICA. Autor książek: Mundus melancholicus. Melancholiczny świat
w zwierciadle sztuki (1996), Malarstwo sakralne (2001), Figury losu (2002),
Krakau zwischen Traditionen und Wegen in die Moderne. Zur Geschichte der
Architektur und der bffentlichen Grunanlagen im 19. Jahrhundert (2003), Sztu-
ka sakralna Krakowa w wieku XIX: część pierwsza (współautor, 2004), Sztuka
sakralna Krakowa w wieku XIX: część druga. Matejko i Wyspiański (2007)
i Gotyk bez Boga? W kręgu znaczeń symbolicznych architektury sakralnej XIX
wieku (Monografie FNP, 2011).
Książka próbuje zmierzyć się z problemem swoistości obrazu
w jego tradycyjnej i aktualnej postaci. Autor wychodzi z zało-
żenia, że widzenie różni się zasadniczo od czytania, co ozna-
cza, że dzieł sztuk wizualnych nie można traktować w najgłę-
bszej warstwie jako języka. Na szeregu przykładów stara się
pokazać odmienność obrazowego medium, wychodząc od
hermeneutycznej rekonstrukcji ich struktury. Tropi też otwar-
tość na obrazy poetów i pisarzy (Czesława Miłosza, Gustawa
Herlinga-Grudzińskiego, Adama Zagajewskiego). Jednocześ-
nie stara się pokazać, że „widzialność” obrazu nie ogranicza
się do warstwy formalnej, lecz kształtowana jest przez kultu-
rę, światopogląd czy ideologie. Przedmiotem analiz stają się
dzieła takich artystów jak Aleksander Gierymski, Władysław
Strzemiński, Andrzej Wróblewski, Ryszard Jurry Zieliński,
Zbylut Grzywacz, Luc Tuymans, Konrad Pustota i Tomasz
Tatarczyk.
59,00 zł z VAT
www.universitas.com.pl