DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.66227#0053
ROZDZIAŁ III
O ograniczeniach
„faktologii”
i
„Uderz w stół, a nożyce się odezwą” - tak zapewne można by skwitować
moje włączenie się do dyskusji nad artykułem Marka Zgórniaka „Dzieło-
centryzm” wobecfaktów1. Tekst ów dotyczy prac poznańskich historyków
sztuki i to oni - jako adresaci polemiki - upoważnieni są do zabierania
głosu w swojej sprawie. Nie jest moim celem ich wyręczanie2. Jeśli for-
mułuję pewne uwagi, to z dwóch nieco innych powodów. Po pierwsze, od
lat jestem jakoś zarażony hermeneutyczną chorobą i w moich tekstach
z aprobatą cytuję rozważania Michaela Brótjego (trzy razy w Figurach
losu i tyleż samo w książce Mundus melancholicus), pomimo krytycznego
stosunku do niektórych pomysłów niemieckiego autora. Nieobce moje-
mu warsztatowi badawczemu są również koncepcje Maxa Imdahla (pięć
cytowań w Figurach losu) czy Gottfrieda Boehma (trzy cytowania tam-
że). Po drugie zaś (co istotniejsze), nigdzie wprost nie wyartykułowana
własna postawa metodologiczna Marka Zgórniaka budzi mój poważny
1 Marek Zgórniak, „Dziełocentryzm” wobec faktów. O kilku interpretacjach obrazów
Rodakowskiego i Mehoffera, „Folia Historiae Artium” 10,2005, s. 161-171.
2 Dyskusja zresztą się odbyła, zob. Wojciech Suchocki, Głos z „pewnych kręgów”,
,Artium Quaestiones” 17,2006, s. 404-414; Michał Haake, O dwóch różnych głosach
w sprawie egzystencjałno-hermeneutycznej nauki o sztuce Michaeła Brótjego, „Folia
Historiae Artium” 11,2007, s. 109-120; Marek Zgórniak, Odpowiedź, ibidem, s. 121-
124. Mój tekst został po raz pierwszy przedstawiony na posiedzeniu Komisji Historii
Sztuki PAU w Krakowie 8 lutego 2007 roku.
51
O ograniczeniach
„faktologii”
i
„Uderz w stół, a nożyce się odezwą” - tak zapewne można by skwitować
moje włączenie się do dyskusji nad artykułem Marka Zgórniaka „Dzieło-
centryzm” wobecfaktów1. Tekst ów dotyczy prac poznańskich historyków
sztuki i to oni - jako adresaci polemiki - upoważnieni są do zabierania
głosu w swojej sprawie. Nie jest moim celem ich wyręczanie2. Jeśli for-
mułuję pewne uwagi, to z dwóch nieco innych powodów. Po pierwsze, od
lat jestem jakoś zarażony hermeneutyczną chorobą i w moich tekstach
z aprobatą cytuję rozważania Michaela Brótjego (trzy razy w Figurach
losu i tyleż samo w książce Mundus melancholicus), pomimo krytycznego
stosunku do niektórych pomysłów niemieckiego autora. Nieobce moje-
mu warsztatowi badawczemu są również koncepcje Maxa Imdahla (pięć
cytowań w Figurach losu) czy Gottfrieda Boehma (trzy cytowania tam-
że). Po drugie zaś (co istotniejsze), nigdzie wprost nie wyartykułowana
własna postawa metodologiczna Marka Zgórniaka budzi mój poważny
1 Marek Zgórniak, „Dziełocentryzm” wobec faktów. O kilku interpretacjach obrazów
Rodakowskiego i Mehoffera, „Folia Historiae Artium” 10,2005, s. 161-171.
2 Dyskusja zresztą się odbyła, zob. Wojciech Suchocki, Głos z „pewnych kręgów”,
,Artium Quaestiones” 17,2006, s. 404-414; Michał Haake, O dwóch różnych głosach
w sprawie egzystencjałno-hermeneutycznej nauki o sztuce Michaeła Brótjego, „Folia
Historiae Artium” 11,2007, s. 109-120; Marek Zgórniak, Odpowiedź, ibidem, s. 121-
124. Mój tekst został po raz pierwszy przedstawiony na posiedzeniu Komisji Historii
Sztuki PAU w Krakowie 8 lutego 2007 roku.
51