Bracci, Domenico Agostino: Commentaria de antiquis scalptoribus: qui sua nomina inciderunt in gemmis et cammeis cum pluribus monumentis antiquitatis ineditis, statuis, anaglyphis, gemmis (Band 1) (Florenz, 1784)

\

27o COMMENTARI A DE ANT1QU1B SCALPTORJBUS

XLVIIL

JU N O I A NU VI N

C N E I I OPUS,

Càrneolae ìncìfum.
EX DACTYLIOTHECA JOAC. DE RENDORP PATRICII AMSTELODAMENSIS.

ABfit ventati invìdia. Etfi celeberrimi antiquitatum cultore* prò aris, & ficis contendant
repraefentari bac in gemma Thefeum, nos rei evidentia convitti tantorum v'ir or uni fenten-
tiìs adverfati Junónem Lanuvinam in ea exprimi tuta animo affirmamus. Clar, Baro de
Stofcb Thefeum pelle taurina coopertum dixit ; in ejus fententiam pedìbus iverunt omnes, Tbefeique
caput infculptitm credidere. Inter hos, ut mìbi videtur, Clar. J. Stuart Pittar Angkis in eleganti
Athenarum Antiquitatum libro, [ed potiffimum Abb. Winkelmann, cum una ex meis aeneis tabulis
nefeio quo cafu in ejus manus incidijfet, injuriofe Ulani carpens a verifimili multum, ut pitto, aber-
rava . Putat enim hoc non ejfe Junonis caput Caprae pelle amittum, fed Thefei cum pelle Leonis,
dum inquit in libro, cui titulus Defcription des Pierres gravées du Baron de Stofch p. 326. Tete
de Thefee coeffée d'une peau de Lion, Pittoribus atque poetìs quidlìbet audendi femper fuit aequa
poteftas ; non antiquariis, quibus fines naturae praetergredi non licet. Verumenhnvero lippis ocu-
lis in hac pelle cornua, & pedes bifidi obfervantur . Etiamne in tam perfpicuìs rebus nonnulla
argumenta quaerenda funt? Nonne vobis , lettores benigniffìmi, cernere oculìs vìdemìni ipfam verita-
tem ? Ubi enim gentium cornuti cum pedibus bifidis Leones reperiuntur ? An vero perraram hanc,
& peregrinam ex anìmalium monflruoforum Aeliani, atque Plinii hiftoria notitiam defumpferit,
nos ignorare fatemur, omnefque tantum Antiquarium, ut ex abfconditis eruduion'is fuae thefauris
eqm nobis prodat, exoramus. Inter ea cum Merlino Cqccaio dicam,

Non miranda tamen debet res ifta videri;

Nam monftrum femper gjgnere monftra folenc.

Quid efl? Num mentior? Quam miferum efl id negare non poffe, quod fit turpijjimum confiteri! O
mìferum fi intelligis, miferiorem fi non intellìgis. Hìs, aliifque fimilibus ver bis V/ìnkelmannum ego,
fi adhuc inter vivos ageret, compellare pojfent, ut ejus in fcribendo temeritatem aliquo modo coer-
cerem . Sed bis omijfis cantra fententiam eorum celebrium Antiquariorum breviter propano argumenta .
Tbefei imago neque in marmoribus, neque in nummis ufpìam reperitur, ex qua, Tbefei linea-
mentis cum bujus noftrae càrneolae lìneamentis collatìs, arguere liceat hac in gemma Tbefei caput
exprimì. Nec mibi nummus Tbefei capite infignis objiciatur. De hoc enim infra nobis babendus
erit fermo. Dein contendo no/ira in gemma puleberrimae mulìeris faciem dottijfima manu molliter
exprefam, vel radiares rei antìquariae ftudiofos primo obtutu agnofeere pojfe, atque ita claris mulìe-
brem venuftatem mie are lineamentis, ut ne oporteat quidem intuentium oculos perftringere, Scilìcet
ftultitiae nota ei eJJ'et inurcnda, qui plura in medium proferret ad ea probanda, quae vifu definiuntur,

Quatuor circumferuntur numìfmata (*), quibus Thefeum repraefentari nonnulli contendimi. Nos
illa bic in medium producimus, Lettoris vero erit judicium ferre, utrum fimi capitis homo in bis
Thefemn agnofeere valeat.

Horum primum refertur iu volumine primo Thefaurì Britannici (1) quod perpendens Clar,
Comes de Winkilfea, dubius haeret, nec adfirmare audet, utrum Herculem, an Thefeum repraefen-

tet,

{*) XXVll. N. I,

(i) Haym Tafani: Brit. voi. 1. pag. il