344 CQMMENTARIA DE ANT1QUIS SCALPTORJBUS
XLV,
CAPUT CiNIS'
C A I I OPUS,
Granato incifum,
APUD VICEC0M1TEM DUNCANNON LONDINI,
F
Ijlaeclarijfmii buius Artificis nulla prorfus ad nos periata efl memoria, praeter admirablle hag
opus, a quo illuni & Graecum ex epigrapbe confuetis punBulis ornata, & fauftijjimo Augufti
aevo ex fcitijfimis omnique arte perfeBijfwiis operis lineamentis floruijj'e conjkere pojfumus,
Qui Granati naturam callet, is quantae dìffìcultatis fuerit opus ijlucl duxijje intellìget, quan-
taque laude dignus peritijfimus AuBor.
Gemma profundijftme /opra quam dici poffit excalpta efl, tanta artìficis dexteritate in tanta
lapìdis difficultate, ut m'ir ari fubeat Caji audaciam, qua conatus efl Canem tetro afpeBu omnktni
ferocijjìmum optimis pulcberrimifque lineamentis ita ad vìvimi exprimere, ut illius vifus borro-
rem afpìcìentibus mjiciat. Hac igitur in gemma attriti Canis caput repraefentatur, in quo ex oculis
prominentibus, bianti ore, arreSifque vìllofis a urie idi s, terrifica prodit jeritas; omnia ita abj aiuto
piagifterio, ut timor■em fiumi admiratìonemque excitent. Circa Canis collum novem ac.itij/imae parum
contortae obfervantur cufpides. Affìxae funt Millo cufpides Mae, quas clavos capitatos vocat Varrò,
juxta paftorum morem, qui ita Caner feroces, gregis cuflodts infìruebant, ne vMnerarentur a bejliis,
ficuti praeflantifimi auBoris dare verba demonftrant (i). Ne vulnerentur a beftiis, imponuntur
his collana, quae vocantur Millum, ideft cingulum circum collum ex corio firmo cum cla-
vulis capitatis, quae intra capita infuitur pellis mollis, ne noceat collo duritia ferri, Qaod
fi Lupus, aliufve quis his vulneratus eft, reliquos quoque Canes facit, qui id non habent, ut
fint in tuto. Non enìm CI. Natterio affemior, qui per Mas radios exprimi, quìbus Canis Sirii fignum
in coelo rutilat, autumat, De Canis Sjrii figno fic inquit Hygintts (2). Et Sjrion appelia'Te pro-
pter fiammae ca'ndorem, quod ejufmodi fit, ut praeter caeteras lucere videatur. Itaque quo
magis ea cognofeerent, Sjrion appellale. Quid commune babet hoc fignum cum fero e ìj]imo noftro Cane?
De httjus gemmae pretio eximìi Artìficis Natter in ìncidendìs gemmis peritijjlmì jiidicium
additeam , Inquit enim in lib. Traiti de graver en pierres fines pag. 27. Cette téte du Chien
Sjrius de face peut fervir ici de principal Modèle. Ainfi pour bien fentir tour le inerite de
cette gravure, il faut remarquer que les jouès font tellement ouvertes & étendues, que non
feulement elles lailfent appercevoir la langue, & les dents, mais méme le fonds du palais,
Le tout eft fini avec la grande exa£titude poftìble . La profondeur conìidérable, la nettete,
& la propreté du deffein ( comme on peut le voir au deflem fait de proril ) font des preu-
ves feniìbles de la de'licatefìe de la main, & de l'eftréme habilite' de cet Artifte. Les mulcles
y font adoucis fi parfaitement, qu'il n'eft pas poifible d'y apparcevoir la moindre trace des
Outils, comme dans les gravures précédentes. D'abord cette forme furprenante m'a fair dou~
ter qu'elle eut éié grave'e au tour & felon ia méthode ordinaire; mais en la copiant avec
attention j' ai troupe" le progrès des ditferéntes Outils, que fon y a emploie's, Se f y a* Fa*"
fablement bien re'ulfi moi-méme en l'imicant, La pierre eft un Grenat des plus nets, & des
plus beaux , & à furface convexe, ce qui eft tres avantageux pour graver profondement
( comme je l'ai déja dit ) Auflì en réTuke-t-il une haute bordure dans Temprante que l'ori
tire
(0 Varrà de Re Ruftica lib. 2. cap. 9.
(>) Hjg. AJtrou. lib. 2. pag, 74. Vith etiam Arati Phoeu.pag, f$}, & s.s$.
*fl
XLV,
CAPUT CiNIS'
C A I I OPUS,
Granato incifum,
APUD VICEC0M1TEM DUNCANNON LONDINI,
F
Ijlaeclarijfmii buius Artificis nulla prorfus ad nos periata efl memoria, praeter admirablle hag
opus, a quo illuni & Graecum ex epigrapbe confuetis punBulis ornata, & fauftijjimo Augufti
aevo ex fcitijfimis omnique arte perfeBijfwiis operis lineamentis floruijj'e conjkere pojfumus,
Qui Granati naturam callet, is quantae dìffìcultatis fuerit opus ijlucl duxijje intellìget, quan-
taque laude dignus peritijfimus AuBor.
Gemma profundijftme /opra quam dici poffit excalpta efl, tanta artìficis dexteritate in tanta
lapìdis difficultate, ut m'ir ari fubeat Caji audaciam, qua conatus efl Canem tetro afpeBu omnktni
ferocijjìmum optimis pulcberrimifque lineamentis ita ad vìvimi exprimere, ut illius vifus borro-
rem afpìcìentibus mjiciat. Hac igitur in gemma attriti Canis caput repraefentatur, in quo ex oculis
prominentibus, bianti ore, arreSifque vìllofis a urie idi s, terrifica prodit jeritas; omnia ita abj aiuto
piagifterio, ut timor■em fiumi admiratìonemque excitent. Circa Canis collum novem ac.itij/imae parum
contortae obfervantur cufpides. Affìxae funt Millo cufpides Mae, quas clavos capitatos vocat Varrò,
juxta paftorum morem, qui ita Caner feroces, gregis cuflodts infìruebant, ne vMnerarentur a bejliis,
ficuti praeflantifimi auBoris dare verba demonftrant (i). Ne vulnerentur a beftiis, imponuntur
his collana, quae vocantur Millum, ideft cingulum circum collum ex corio firmo cum cla-
vulis capitatis, quae intra capita infuitur pellis mollis, ne noceat collo duritia ferri, Qaod
fi Lupus, aliufve quis his vulneratus eft, reliquos quoque Canes facit, qui id non habent, ut
fint in tuto. Non enìm CI. Natterio affemior, qui per Mas radios exprimi, quìbus Canis Sirii fignum
in coelo rutilat, autumat, De Canis Sjrii figno fic inquit Hygintts (2). Et Sjrion appelia'Te pro-
pter fiammae ca'ndorem, quod ejufmodi fit, ut praeter caeteras lucere videatur. Itaque quo
magis ea cognofeerent, Sjrion appellale. Quid commune babet hoc fignum cum fero e ìj]imo noftro Cane?
De httjus gemmae pretio eximìi Artìficis Natter in ìncidendìs gemmis peritijjlmì jiidicium
additeam , Inquit enim in lib. Traiti de graver en pierres fines pag. 27. Cette téte du Chien
Sjrius de face peut fervir ici de principal Modèle. Ainfi pour bien fentir tour le inerite de
cette gravure, il faut remarquer que les jouès font tellement ouvertes & étendues, que non
feulement elles lailfent appercevoir la langue, & les dents, mais méme le fonds du palais,
Le tout eft fini avec la grande exa£titude poftìble . La profondeur conìidérable, la nettete,
& la propreté du deffein ( comme on peut le voir au deflem fait de proril ) font des preu-
ves feniìbles de la de'licatefìe de la main, & de l'eftréme habilite' de cet Artifte. Les mulcles
y font adoucis fi parfaitement, qu'il n'eft pas poifible d'y apparcevoir la moindre trace des
Outils, comme dans les gravures précédentes. D'abord cette forme furprenante m'a fair dou~
ter qu'elle eut éié grave'e au tour & felon ia méthode ordinaire; mais en la copiant avec
attention j' ai troupe" le progrès des ditferéntes Outils, que fon y a emploie's, Se f y a* Fa*"
fablement bien re'ulfi moi-méme en l'imicant, La pierre eft un Grenat des plus nets, & des
plus beaux , & à furface convexe, ce qui eft tres avantageux pour graver profondement
( comme je l'ai déja dit ) Auflì en réTuke-t-il une haute bordure dans Temprante que l'ori
tire
(0 Varrà de Re Ruftica lib. 2. cap. 9.
(>) Hjg. AJtrou. lib. 2. pag, 74. Vith etiam Arati Phoeu.pag, f$}, & s.s$.
*fl