Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 10.1917)

brand bijna geheel uitbrandde, trachtte men zulks te voorkomen, door die kerkjes zoo
mogelijk ter volle lengte te dekken met een onbrandbaar, een steenen gewelf, als een halfrond
ton-gewelf uit de daartoe wat zwaarder gemetselde zijmuren opgaande en in de dakruimte
oploopend, een gewelfvorm ter vermindering van den zijdelingschen druk, reeds spoedig
gevolgd door eene spitsbogige overwelving: twee gewelf-typen, beide aanvankelijk vlak,
doch reeds spoedig toegepast met versterkende, uit muur-pilasters opgaande gordel-bogen,

Afb. 11. Kerk te Germerwolde.

het] kerkje in lengte-richting verdeelend in vakken, travées of gewelf-velden, het zijn arm,
zijn keldervormig aanzien wat ontnemend en het schijnbaar verlengend tevens.

Van die beide gewelf-typen, zonder of met gordel-bogen en met rechte koor-sluiting,
was tot A° 1912 hier slechts overgebleven het met eene gedrukt halfronde steenen
overwelving gedekte baksteen-kerkje te Midwolde in het Westev-kwavtier, welks gewelf in dat
jaar is uitgebroken, toen eene neer-storting dreigde; het bleek niet van oude steen te zijn,

149