DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28749#0027
C A P II T P R I M U M4
Deabsolaca reram omnium temporaliumin particulari abdicationc, & earum perfeda seu om-
nemParticuiaritatemexcludentecommunione,adpaupertatem Religiosam & vi-
camCcenobiticam necessariis.
§. i.
JLxverbh Chrljll & nontia vivendi prhno-
rum ChrijVianorum oftenditur advitam Re-
ligioja?n in communi necejjaria ejjje abjoluta
rermn omniutn, etiarn ofuoad utctidi faculta-
te?n, infarticulari abdicatio, & ferfcCta ea-
ru?n conmmnio.
quoadproprietatem non quoad ufam, addit Sacer Tex-
tus: Dividebatur finguhs prout cuique opus crat. Qup
manifestum evadit quod adeo omnia veilent commuma,
ut & ufus iilorum omnium in tantuni eiiet communis, ut
extllis ommum neceilicatibus per Apostolos indijfieren-
tcr provideretur: quo ultexius siebat, quoci aic Scriptu-
ra: Neque enim qwsiquam egens erat inter Uios.
ErEa S«ibus Christus voluntariae
paupertatis consiliumpropoiuit, ma-
" * ~ ' nifestc ostendunt, res omnesterapo-
raies absoiure ab eo,quiconsiiiiilIius
desierat esse observator, esseabdican-
das j dicit enim: St vts pcrfietlus ejfie ,
vade & vende omnia cjua habes^ & da
pauperibus^Ms:. jys.zi.Exquibus verbispater.quod
Christus eam retum abdicationem pro conssiii iiiius ob-
SS' Auguftini, BctiediBi, aliorurnque Patrum
regulas, dejcrifitani %. anteriori abfolutam
rerum abdicationetn & fierfebiam bonorum
otnnimn communione requirerc ojlenditur.
T?X reguiis quas Coenobitis. seu Reiigioiis in communi
■^viventibus Patrespraescripserunt, manifestumest E-
vangelicam paupertatem secundum Christi expreisio-
nera, nec non bonorum omnium communionem in A-
dlis Apostolorum tantopere iaudatam, vitae CcEnobiti-
servationereqclissverit, qualemfacit is , quissmplicicer
res suas vcnda & precmm earum, ciculo ftmpUas & ab-
soluta donationis, in pauperes cransfert. Cum verd is qui cx esse necessarias. S, Augustinus Canonicorum Regu-
eo modo rebusiuisicexuit,non tantuuinudipriprtetate larium alioriimque Reiigiosorum iegiilator, inculcato
sed & omm utendc facultate se privet , & res iuasnon
tancum pnpnetate tenus, sed Scufu in alium cransfun-
dat i dubitari nequic, quin coniequenter Reiigioius tene-
atur non tancum (tsjtncsxpreprietate, verum 6c ufu ssm-
pliciter & absoiuce ieipsum pnvare, ucnihii m res tena-
poralesjurispr-«tendat,{edomnes ut iimpiiciter ahe-
nas consideret& tamquam pauper earum ufium mdies
pro necessicateoccurrente, de alcerius liberaiicace & be-
nignitaceexpecter.
lca consilium intellexerunc primiiliiChristiani,quos
ignis Spiricus Sandi iiluminaverar, quosqueut normam
vitse Cmnobiticae ieu Religiosorum in comnaum viven-
tium, suo vivendimodo perledse delinearent, Deusor-
dinavit j de quibus iegitur: Quotquot pofjesifores agro-
rum aut domorum erant,vendentes ofisierebant pretta eo-
rum cjua vendebantfisiponebant antepedes Apofitolorum,
A<ft. 4.V.34. 35,
Nec tantum agros domoique suas vendebant, & pre-
tiaeorumssmplicker&absoluce in Apostolorum pote-
statem transferebant ,atqueita quomodo Evangelicas
paupercatis consilium assumendum ssr, exemplo suo do-
cuerunc j sed & msuper normam vitas Ccenobiticae ieu
Religiosorum in comrauni viventium, expresserunrjni-
nairum perfe&isiimam, quam ea vivendi disciplina re-
quirit.bonorum omnium communionem servando, di-
cente Scriptiua,jErantipsisomniacommuma. Ne verd
putarecur fuisse absoluta rerum omnium commumo
gemino charitatis prcecepto : ” Primum , inquit Cap.
„ !. ReguU , ad quod in unum congregati estis ,
„ut unanimeshabitetis indorno & iit in vobis anima
,, una & cor unurn inDeo , &nondicatis aliquid pro-
^prtum, lediintvobis omma communia , 8c distnbu-
„acur unicuiquevestrumaPrxpolitQ vestro vidlus 8c
„tegumentum,non£equaiiter omnibus , quia 11011 s-
„qualiter valeris omnes, sed potius unicuique sicuto-
„pus fuerit. Sic enim iegitur in A<ftis Asoftoloram .*
„ Qma erant ipfis omnia communia. ”
Voluit ergd $. Augustinus ut omhe proprium ie-
cundum Christi consslium singuli in particuiari abdica-
rent, & ut ad exemplum primorum Christianorum per-
fedta commttnio a Fratribus observaretur.
Quatncommunionemutclarius exprimeret, in ea-
dem lua Regula Cap. 8. prascepit : ” Ut cumquis
„ suis Ftiiis aut aliqua necellltudine ad se pertinenti-
„bus in Monasterio constitutis , aliquam conruierit
„ vestem , sive qtiodiibet aliud inter necessana
,,deputandum , non occulte accipiatur , sed fit m
,,potefiate Prapcsiti, nt in rem communem redablum,
,,cm necessie fuent prabeatar. ” Ex quibus verbis in-
telligitur iccundum S. /Vugustini prasscriptura, nontan-
tum nudam propnetatem , ied vel prtecipue ufium tp-
fium, enarn eortimqux aparentibus pronecessariisuni
suppeditantur , debere ®sse commtinem , ut cx illis in
commune redattts, cui necesse fuerit praebeatur.
A Augu-
\
3
Deabsolaca reram omnium temporaliumin particulari abdicationc, & earum perfeda seu om-
nemParticuiaritatemexcludentecommunione,adpaupertatem Religiosam & vi-
camCcenobiticam necessariis.
§. i.
JLxverbh Chrljll & nontia vivendi prhno-
rum ChrijVianorum oftenditur advitam Re-
ligioja?n in communi necejjaria ejjje abjoluta
rermn omniutn, etiarn ofuoad utctidi faculta-
te?n, infarticulari abdicatio, & ferfcCta ea-
ru?n conmmnio.
quoadproprietatem non quoad ufam, addit Sacer Tex-
tus: Dividebatur finguhs prout cuique opus crat. Qup
manifestum evadit quod adeo omnia veilent commuma,
ut & ufus iilorum omnium in tantuni eiiet communis, ut
extllis ommum neceilicatibus per Apostolos indijfieren-
tcr provideretur: quo ultexius siebat, quoci aic Scriptu-
ra: Neque enim qwsiquam egens erat inter Uios.
ErEa S«ibus Christus voluntariae
paupertatis consiliumpropoiuit, ma-
" * ~ ' nifestc ostendunt, res omnesterapo-
raies absoiure ab eo,quiconsiiiiilIius
desierat esse observator, esseabdican-
das j dicit enim: St vts pcrfietlus ejfie ,
vade & vende omnia cjua habes^ & da
pauperibus^Ms:. jys.zi.Exquibus verbispater.quod
Christus eam retum abdicationem pro conssiii iiiius ob-
SS' Auguftini, BctiediBi, aliorurnque Patrum
regulas, dejcrifitani %. anteriori abfolutam
rerum abdicationetn & fierfebiam bonorum
otnnimn communione requirerc ojlenditur.
T?X reguiis quas Coenobitis. seu Reiigioiis in communi
■^viventibus Patrespraescripserunt, manifestumest E-
vangelicam paupertatem secundum Christi expreisio-
nera, nec non bonorum omnium communionem in A-
dlis Apostolorum tantopere iaudatam, vitae CcEnobiti-
servationereqclissverit, qualemfacit is , quissmplicicer
res suas vcnda & precmm earum, ciculo ftmpUas & ab-
soluta donationis, in pauperes cransfert. Cum verd is qui cx esse necessarias. S, Augustinus Canonicorum Regu-
eo modo rebusiuisicexuit,non tantuuinudipriprtetate larium alioriimque Reiigiosorum iegiilator, inculcato
sed & omm utendc facultate se privet , & res iuasnon
tancum pnpnetate tenus, sed Scufu in alium cransfun-
dat i dubitari nequic, quin coniequenter Reiigioius tene-
atur non tancum (tsjtncsxpreprietate, verum 6c ufu ssm-
pliciter & absoiuce ieipsum pnvare, ucnihii m res tena-
poralesjurispr-«tendat,{edomnes ut iimpiiciter ahe-
nas consideret& tamquam pauper earum ufium mdies
pro necessicateoccurrente, de alcerius liberaiicace & be-
nignitaceexpecter.
lca consilium intellexerunc primiiliiChristiani,quos
ignis Spiricus Sandi iiluminaverar, quosqueut normam
vitse Cmnobiticae ieu Religiosorum in comnaum viven-
tium, suo vivendimodo perledse delinearent, Deusor-
dinavit j de quibus iegitur: Quotquot pofjesifores agro-
rum aut domorum erant,vendentes ofisierebant pretta eo-
rum cjua vendebantfisiponebant antepedes Apofitolorum,
A<ft. 4.V.34. 35,
Nec tantum agros domoique suas vendebant, & pre-
tiaeorumssmplicker&absoluce in Apostolorum pote-
statem transferebant ,atqueita quomodo Evangelicas
paupercatis consilium assumendum ssr, exemplo suo do-
cuerunc j sed & msuper normam vitas Ccenobiticae ieu
Religiosorum in comrauni viventium, expresserunrjni-
nairum perfe&isiimam, quam ea vivendi disciplina re-
quirit.bonorum omnium communionem servando, di-
cente Scriptiua,jErantipsisomniacommuma. Ne verd
putarecur fuisse absoluta rerum omnium commumo
gemino charitatis prcecepto : ” Primum , inquit Cap.
„ !. ReguU , ad quod in unum congregati estis ,
„ut unanimeshabitetis indorno & iit in vobis anima
,, una & cor unurn inDeo , &nondicatis aliquid pro-
^prtum, lediintvobis omma communia , 8c distnbu-
„acur unicuiquevestrumaPrxpolitQ vestro vidlus 8c
„tegumentum,non£equaiiter omnibus , quia 11011 s-
„qualiter valeris omnes, sed potius unicuique sicuto-
„pus fuerit. Sic enim iegitur in A<ftis Asoftoloram .*
„ Qma erant ipfis omnia communia. ”
Voluit ergd $. Augustinus ut omhe proprium ie-
cundum Christi consslium singuli in particuiari abdica-
rent, & ut ad exemplum primorum Christianorum per-
fedta commttnio a Fratribus observaretur.
Quatncommunionemutclarius exprimeret, in ea-
dem lua Regula Cap. 8. prascepit : ” Ut cumquis
„ suis Ftiiis aut aliqua necellltudine ad se pertinenti-
„bus in Monasterio constitutis , aliquam conruierit
„ vestem , sive qtiodiibet aliud inter necessana
,,deputandum , non occulte accipiatur , sed fit m
,,potefiate Prapcsiti, nt in rem communem redablum,
,,cm necessie fuent prabeatar. ” Ex quibus verbis in-
telligitur iccundum S. /Vugustini prasscriptura, nontan-
tum nudam propnetatem , ied vel prtecipue ufium tp-
fium, enarn eortimqux aparentibus pronecessariisuni
suppeditantur , debere ®sse commtinem , ut cx illis in
commune redattts, cui necesse fuerit praebeatur.
A Augu-
\
3