DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28749#0316
(29°)>sg~
DISSERTATIO CANONICA
D E
DISPENSATIONIBUS,
PRiSERTlM
MATRIMONIALIBUS.
PROOEMIUM.
ISPENSATIO a Canonistis pro Venia Legis, quarn providam Juris relaxati-
onem njocant, accipitur. /i Gra cis Difpcujaticnis nomen hoc modojumptum ma~
uajje njidetun Gr<eci enim ta omnia f>er Dijpenfationcmsicri ajfernnt qu<e
ter ordinarium naturce curfum contmgunt\ mide didiionis hujus usus ad mflex-
am quamdam agendirationem 'a Canonum tenorepro bono jublico descifcentem
tradu&useji, inaenonnuntquam Venia, CondeIcenIio,Miseratio,Lenitasdicitur>
utaPtidVtAX\c\(c\m\ Florentem in Dissertat.de Dispenlar. viderelicet.
Difjcnfatio hoc modo fumptafrequentiiis verfatur circa morcs.ritusniut Ecclefiaflicatn discu
plinamflum aliqua circa illa remittuntur vcl^elaxantur adtempus-, ?ic quiddeterius contingat.
Efthxc DisfenjAtwnts jpecies freqiientissma & majoris momenti, de qua brevitcr qu<eri po-
tefl: (Jjfuibus in caufis locum habcat, & m quibus tion habeat: Numuti/is Cr convetiiensfit hu~
jufniodi Dijpenfatio: (Jhabus perjoms dtjpe?ija?tdi authoritas, & quibus conditionibus co?icredt~
tafit: Denique qu<c?ia?n DtJpe?iJationem fub-velobreptitiam reddant.aut desubreptionesaltem
JuspcBam faciant. Hts dc D jpenJationtbusingeneraliprxmijfis nonnullacirca praxirn Difpen-
fationum Matinmonialmm fubjicienms.
CAPUT P R I M II M.
InquibuscausisDispensatioIocum habeat, &rinquibusnonhabeat:&quibus pccsonis disnen-
landiauthoritascompetat. 1 *■
§• n
Ut clariits oslcndatur in quibus difpenfatio lo-
cum habeatjuelnon habeatj) r<e?nittitur di-
viflo Lcgis tn naturalem , pofitivam divi-
nam& humanam.
Nrer omnes Leges primum locum
$l||§||( Legi narurali rum a duratione, rum
generaiitarc tribuunt Jurisconiulti \
nccu'Lm digmoiemdatinon imme-
ntoexiilimanr. Nec refert, Ii Legcm
y** 1** ieternamquiu dignius aut lublimius
ionare credantTheologi: sienimrem lpiam penidus ex-
psndcrimus, Legemquam Juriiconsulti naturalem ap-
pellant, nonnisi penesconnotaruma Lege, quamThe-
ologi aeternam d cunr, differre deprehendemus. Quid e-
nimLexaererna, teste Auguslino Lib.33. contra Fauft.
cap. 2*].mftratio divina,velvoluntas Deiordinem na-
turalem confer vanjubcns,pertnrban vetans? Lex ve-
16 naturalis,nisi Lex illa aeterna, ut a creatura radonali
cognoscibilis?
I.exproindenaturalishocmodosumpta, non (ecus
acilla, quamTheologia:ternam dicunr, redcappella-
tura.Terna ac incommutahilis justida, qua: numquam
ceslat osiendere, quid juflum , quid injustumsir. Ipsa
namque suit, qu:e ab origine Mundi impio Cai'n. ubi-
que acjndeimenter suam oslenravitimpiecatem : a cujus
sacie vagus ac profugus m terra abscondi non potuit j i-
mb a cuju.b facie nec in profundum delapsiis inferni ab-
sconditur: ipsn enim per numquam ssniendam a-ternira-
tem fratri-cidium Cain, impietatem impiorum argu-
ec, & statuet contrasaciem eorum: harcerit in tota teter-
mtate vermis cjiunon rnoruur, consciendam impiorum
corrodens, nurnquam coniumens.
HcCC eit Lcx Dei fempuerna, cjtiam confulunt omnes
pu mentcs (ut loquitur S. AugusHnus Qujft.6y.rn Ex~
ad.) ut cjuodtn ea inventunt, velfaciantyveljubeant vel
vetent, secundu/n cjuod illa incommutabili veritatepra-
ceperit.
Sedquidde piis mentibusdicam. ? Cum quidquid
vel ab impiisjustumjudicaturautsta:uitur,ex Legis il-
liusintuitu accipitur.-perillamquippe omnes Reg&sreg-
nant, & Legum Conditorcs juftadecernunt.
Quare qiudquid unquam in Imperatorum Romano-
rumLegibus, in Jurisconsultorum, edam Gendlium
responsis justi ac reCfti reperitur,ex illo juris naturalis pu-
rissimo fonte haustum est: “ nec enim in temporali Lege
,, quidquam justum atquelegitimum esle arbitror, ait
„ AugustinusLib. i.DeLib. Arh.c. 15. quodnon ex
hac «eterna, seu naturali, sibi homin.es derivarunt.
Quod
DISSERTATIO CANONICA
D E
DISPENSATIONIBUS,
PRiSERTlM
MATRIMONIALIBUS.
PROOEMIUM.
ISPENSATIO a Canonistis pro Venia Legis, quarn providam Juris relaxati-
onem njocant, accipitur. /i Gra cis Difpcujaticnis nomen hoc modojumptum ma~
uajje njidetun Gr<eci enim ta omnia f>er Dijpenfationcmsicri ajfernnt qu<e
ter ordinarium naturce curfum contmgunt\ mide didiionis hujus usus ad mflex-
am quamdam agendirationem 'a Canonum tenorepro bono jublico descifcentem
tradu&useji, inaenonnuntquam Venia, CondeIcenIio,Miseratio,Lenitasdicitur>
utaPtidVtAX\c\(c\m\ Florentem in Dissertat.de Dispenlar. viderelicet.
Difjcnfatio hoc modo fumptafrequentiiis verfatur circa morcs.ritusniut Ecclefiaflicatn discu
plinamflum aliqua circa illa remittuntur vcl^elaxantur adtempus-, ?ic quiddeterius contingat.
Efthxc DisfenjAtwnts jpecies freqiientissma & majoris momenti, de qua brevitcr qu<eri po-
tefl: (Jjfuibus in caufis locum habcat, & m quibus tion habeat: Numuti/is Cr convetiiensfit hu~
jufniodi Dijpenfatio: (Jhabus perjoms dtjpe?ija?tdi authoritas, & quibus conditionibus co?icredt~
tafit: Denique qu<c?ia?n DtJpe?iJationem fub-velobreptitiam reddant.aut desubreptionesaltem
JuspcBam faciant. Hts dc D jpenJationtbusingeneraliprxmijfis nonnullacirca praxirn Difpen-
fationum Matinmonialmm fubjicienms.
CAPUT P R I M II M.
InquibuscausisDispensatioIocum habeat, &rinquibusnonhabeat:&quibus pccsonis disnen-
landiauthoritascompetat. 1 *■
§• n
Ut clariits oslcndatur in quibus difpenfatio lo-
cum habeatjuelnon habeatj) r<e?nittitur di-
viflo Lcgis tn naturalem , pofitivam divi-
nam& humanam.
Nrer omnes Leges primum locum
$l||§||( Legi narurali rum a duratione, rum
generaiitarc tribuunt Jurisconiulti \
nccu'Lm digmoiemdatinon imme-
ntoexiilimanr. Nec refert, Ii Legcm
y** 1** ieternamquiu dignius aut lublimius
ionare credantTheologi: sienimrem lpiam penidus ex-
psndcrimus, Legemquam Juriiconsulti naturalem ap-
pellant, nonnisi penesconnotaruma Lege, quamThe-
ologi aeternam d cunr, differre deprehendemus. Quid e-
nimLexaererna, teste Auguslino Lib.33. contra Fauft.
cap. 2*].mftratio divina,velvoluntas Deiordinem na-
turalem confer vanjubcns,pertnrban vetans? Lex ve-
16 naturalis,nisi Lex illa aeterna, ut a creatura radonali
cognoscibilis?
I.exproindenaturalishocmodosumpta, non (ecus
acilla, quamTheologia:ternam dicunr, redcappella-
tura.Terna ac incommutahilis justida, qua: numquam
ceslat osiendere, quid juflum , quid injustumsir. Ipsa
namque suit, qu:e ab origine Mundi impio Cai'n. ubi-
que acjndeimenter suam oslenravitimpiecatem : a cujus
sacie vagus ac profugus m terra abscondi non potuit j i-
mb a cuju.b facie nec in profundum delapsiis inferni ab-
sconditur: ipsn enim per numquam ssniendam a-ternira-
tem fratri-cidium Cain, impietatem impiorum argu-
ec, & statuet contrasaciem eorum: harcerit in tota teter-
mtate vermis cjiunon rnoruur, consciendam impiorum
corrodens, nurnquam coniumens.
HcCC eit Lcx Dei fempuerna, cjtiam confulunt omnes
pu mentcs (ut loquitur S. AugusHnus Qujft.6y.rn Ex~
ad.) ut cjuodtn ea inventunt, velfaciantyveljubeant vel
vetent, secundu/n cjuod illa incommutabili veritatepra-
ceperit.
Sedquidde piis mentibusdicam. ? Cum quidquid
vel ab impiisjustumjudicaturautsta:uitur,ex Legis il-
liusintuitu accipitur.-perillamquippe omnes Reg&sreg-
nant, & Legum Conditorcs juftadecernunt.
Quare qiudquid unquam in Imperatorum Romano-
rumLegibus, in Jurisconsultorum, edam Gendlium
responsis justi ac reCfti reperitur,ex illo juris naturalis pu-
rissimo fonte haustum est: “ nec enim in temporali Lege
,, quidquam justum atquelegitimum esle arbitror, ait
„ AugustinusLib. i.DeLib. Arh.c. 15. quodnon ex
hac «eterna, seu naturali, sibi homin.es derivarunt.
Quod