DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28749#0573
Fars \ r. Colledio Regionis. 151
uemonescit .* convenitqueinter omnes,nemini
conftitationem.quae hic innovatur, tribui poiTe,
quam Constantino Magno; sed,ut hic per tran-
sennam moneam , etiam Constantino (upposi-
tameste , nonnulli Eruditi cum JacoboGotho-
fredo ad l.u Cod. Tbeod. de Epifcop.jndicio , con-
* tendunt.
Error „ „ . . . -
Grati(tni\ Error Gratiam lrrepht quoque m cap. 15.
tnBecre. de j'udicits ; idque ex more iliius temporis,
tahsir- quonon adfontes , ledad Decretum Gratiani
repjit. unice recursus habebatur.
Capitu- Illud denique notandum, multa referr i ex Ca-
Unafub pitularibus in Drecreto Gradani, qute tamena-
ci !oiitu,\° jjam inscriptionem habent; idqueexinde pro-
* Gratiet* ss L,xh > qtiod Gratianus ordinarie non adfon-
tesrecurrerit, sed fidem aliorum Colledorum
sequutus fuerit ; ac praecipue Burchardi Epis-
copi Wormatiensts , quiquasi ex profestoci-
tarionem Capitularium evitavit , uti parte se-
quenticap.a, ostendemus, ubiquarilliusfuerit
ratio dicemus.
Huic Gratianidefe&uiin multis occurrerunt
Corredlores Romani , innota marginali capita
Capitularinm, undeCanonesGrarianidesumpti
suntjindicando.
Priusquam concludam, illud monendum cen- In ^ aP s~
sui ; quod tamecsi Capitularia multa praeclara
Ecciesiasticx disciplinte monumenta luppe- tiamap«-
dicent-, rnuitumque rum ad illustrandam Eccle- crypha,
fiasticam disciplinam, tum assequendum sensum oscurrunt
Decreti Gratianiconducant, tamen etiam in illis
nonpauca in astru&ionem &confirmationem
disciplina: allegari tamquam primitivse Eccle-
(ix monumenta , qua: revera falsasunt & apo-
crypha. Et quidem primorum iliorum Pontifi-
cum Decretales , qtias apocryphas dTe liodie
nemo eruditus negat,frequenter occurrunt; alia
quajdam non magis certa allegantur; ac ipsa Pa-
trum ioca interdum mutila referuntur.
QuapropteripsaCapituIarium fides quidem
evincit , quidsaeculoiiloobcinuerit.'autcredi-
tum fueric ; sed si quis ex adis Capitularibus
recitatisseu atlegatis, primitiyam Ecclesia; dis-
ciplinam eruere vellet, necesse esset , ut verita-
tern , acsinceriracem tilorum monumentorum
sedulo prius expendisset: Cum Certissimum iit,
eotemporc, quo Capitularia edita sunt,muica
falsa pro verisobtrusa fuisse ; utcirca Epistolas
Decretales aliaque apocrypha in Colle&ione
Isidoriana contenta ostendimus.
De Coiledionibus ciix
I N T A.
feculo X. & XI,
'sjy ts sue -
ri t iiegt-
no ?
CAPUT PRIMUM
De Colledtione Retssnonis Abbatis.
§. 1
Qjtjs Ordo ColleEtioms; & unde defumpta ?
'&3g?^Eginonis siepius meminit cum
' laucle Jodnnes Trithemius. Ec
quidem in chronico Hirsau-
giensi,ad annum 892, ait *‘Fa-
„rabertus Abbas Prumiensis
prodieruot.
Titulum operi hunc prsfixit t “Incipir iibei-
„lus de Ecclesiasticisdilciplinis , & Rehgione
„Christiana,cqliecftus exjussu D.Metropohtani
,, Rathbodi Trevericx urbis Episcopi a Regino-
,,ne quondam Abbate Pnimiensis Monailerii
„ ex diversis SanUorum Patrum Conciiiis &
„ Decretis Rom. Pontisicum feliciter in Dei no-
„ mine. Amen. <<:
Usus estautem Regino non vulgari artificio
„annuente Rege Francorum incudendo hoc luoopuscuio.
„ Abbatiam suam sponte resignavit. Cui Regi-
,,no Monachus ejuidem Coenobii succestit , vir
„ vita & eruditione celeberrimus , quiintercx-
,,tera ingenii (ui opuscula , tranlasti remporis
„chronicon scripsu aci Adelberonem Treve-
„rensem Archiepiscopum, incipiens ab origine
„ mundi usque ad temporasua, opusprofe&b
,, ceieberrimum,& iedione Dodorum Virorum
„ dignissimum.**
Rursusincatalogoillustrium virorum: uRe-
„gino Abbas Monasteni Prumiensis Ordinis
Divisitiliudinduosiibros; inquorum primo
tradat de rebus & personis Ecclesiasticis •, in
sfcundo de vita & conversatione Laicormn 5 ut
ipsemetdocet inpraefatione libri secundi: ‘Tn
„ superiorilibello, ait, quid Episcopovel ejus
„Ministris c.uro Ecclesiasticis viris sitagendum
„&insuaSynodo requirendum ex partenota-
„ vimus.Nunc quid cum Seculanbus & Laicis sit
„ agendum vel agere oporteat, prout Dominus
,, dederit percurramus. 46
In fronte libri primi ponitur JnefUifitio , sive
Ordo ope-
ris.
Divi Patris Benedibtiin Dicecesi Treverorum, formuia,Inqu futonis, secundum quam Episcopi
„ Vir in Divinis Scripturis eruditissimus , & in interrcgare debebant de vita & conversatione
,, secularibus litteris egregie dodus , eloquio Ciericorum.In initioautem feQ\iwdt\jnquiJitio ab
„clarus , vita&conversationedevqtus, facile Episcopofaciendacirca Laicos.
„inter dodfciores sui temporis obtinuit princi- Proquonotandum, jam pridemin more posi-
„patum*“ tum fuisse,utPresbyteriqui plebes regebant,se-
Deinde injeda rursus mentione chronici a meiinanno Episcopo ejusvc Ministrisin Syno-
Reginone cornpilati subjungit:‘‘JubenteRath- doredderedeberent rationem suse viljicationis,
„bodo ArchiepiscopoTreverorum comporta- tamdefide Catholicaquam administrationeSa-
„ vit ex Decretis & sententiis Patrum & Conci- cramentorum aliisque quae stacum interiorem 8c
„ liorum generalium optts Canonum insigne,quod
,, praenotavtt de Ecclesiastica disciplina&Re-
„ligione Christiana: ‘ illudqueest , quod me-
riro colledioneui Canonum vocari credimus.......—
Opusillud composuit sub initium sxculi X. in Presbyteris & Clero Canonum ignorantia,
Quomodo cum aenaulorum insidiis & injuriis audoritate necessefuitcomponi breviliimumCanonum seu
c°d cho- Prlncipis Abbatiali dignitate cedere eoa&us, regularum breviarium quo continebantur ea»
simplicem Monachum agebat; idque instigante de quibus Presbyteri praecipue essentadmonen-
RathbodoTreverorum Epiicopo, in cujus Dioc- di;aut snper quibusinquirendum.
cesi litum erat MonasteaumPrumieuse, Hunc in finem edita videtur admonitio stia,
N 4 quas
CHjidin-s
cjuisitiode
quaRegs .
„exteriorem Parochiae suae concernebant,
Porro ut Presbyteri juxta Sacros Canones«f-
ficii sui rite admonerentur,& de omtiibus debica
fieret Inqutfitio; mediis (a’culis,cum esset magna
CertAsor ■
mula I»-
quifitio~
nis ? Et
unde tjttt
orig»?
jiem com
pojuerit.
uemonescit .* convenitqueinter omnes,nemini
conftitationem.quae hic innovatur, tribui poiTe,
quam Constantino Magno; sed,ut hic per tran-
sennam moneam , etiam Constantino (upposi-
tameste , nonnulli Eruditi cum JacoboGotho-
fredo ad l.u Cod. Tbeod. de Epifcop.jndicio , con-
* tendunt.
Error „ „ . . . -
Grati(tni\ Error Gratiam lrrepht quoque m cap. 15.
tnBecre. de j'udicits ; idque ex more iliius temporis,
tahsir- quonon adfontes , ledad Decretum Gratiani
repjit. unice recursus habebatur.
Capitu- Illud denique notandum, multa referr i ex Ca-
Unafub pitularibus in Drecreto Gradani, qute tamena-
ci !oiitu,\° jjam inscriptionem habent; idqueexinde pro-
* Gratiet* ss L,xh > qtiod Gratianus ordinarie non adfon-
tesrecurrerit, sed fidem aliorum Colledorum
sequutus fuerit ; ac praecipue Burchardi Epis-
copi Wormatiensts , quiquasi ex profestoci-
tarionem Capitularium evitavit , uti parte se-
quenticap.a, ostendemus, ubiquarilliusfuerit
ratio dicemus.
Huic Gratianidefe&uiin multis occurrerunt
Corredlores Romani , innota marginali capita
Capitularinm, undeCanonesGrarianidesumpti
suntjindicando.
Priusquam concludam, illud monendum cen- In ^ aP s~
sui ; quod tamecsi Capitularia multa praeclara
Ecciesiasticx disciplinte monumenta luppe- tiamap«-
dicent-, rnuitumque rum ad illustrandam Eccle- crypha,
fiasticam disciplinam, tum assequendum sensum oscurrunt
Decreti Gratianiconducant, tamen etiam in illis
nonpauca in astru&ionem &confirmationem
disciplina: allegari tamquam primitivse Eccle-
(ix monumenta , qua: revera falsasunt & apo-
crypha. Et quidem primorum iliorum Pontifi-
cum Decretales , qtias apocryphas dTe liodie
nemo eruditus negat,frequenter occurrunt; alia
quajdam non magis certa allegantur; ac ipsa Pa-
trum ioca interdum mutila referuntur.
QuapropteripsaCapituIarium fides quidem
evincit , quidsaeculoiiloobcinuerit.'autcredi-
tum fueric ; sed si quis ex adis Capitularibus
recitatisseu atlegatis, primitiyam Ecclesia; dis-
ciplinam eruere vellet, necesse esset , ut verita-
tern , acsinceriracem tilorum monumentorum
sedulo prius expendisset: Cum Certissimum iit,
eotemporc, quo Capitularia edita sunt,muica
falsa pro verisobtrusa fuisse ; utcirca Epistolas
Decretales aliaque apocrypha in Colle&ione
Isidoriana contenta ostendimus.
De Coiledionibus ciix
I N T A.
feculo X. & XI,
'sjy ts sue -
ri t iiegt-
no ?
CAPUT PRIMUM
De Colledtione Retssnonis Abbatis.
§. 1
Qjtjs Ordo ColleEtioms; & unde defumpta ?
'&3g?^Eginonis siepius meminit cum
' laucle Jodnnes Trithemius. Ec
quidem in chronico Hirsau-
giensi,ad annum 892, ait *‘Fa-
„rabertus Abbas Prumiensis
prodieruot.
Titulum operi hunc prsfixit t “Incipir iibei-
„lus de Ecclesiasticisdilciplinis , & Rehgione
„Christiana,cqliecftus exjussu D.Metropohtani
,, Rathbodi Trevericx urbis Episcopi a Regino-
,,ne quondam Abbate Pnimiensis Monailerii
„ ex diversis SanUorum Patrum Conciiiis &
„ Decretis Rom. Pontisicum feliciter in Dei no-
„ mine. Amen. <<:
Usus estautem Regino non vulgari artificio
„annuente Rege Francorum incudendo hoc luoopuscuio.
„ Abbatiam suam sponte resignavit. Cui Regi-
,,no Monachus ejuidem Coenobii succestit , vir
„ vita & eruditione celeberrimus , quiintercx-
,,tera ingenii (ui opuscula , tranlasti remporis
„chronicon scripsu aci Adelberonem Treve-
„rensem Archiepiscopum, incipiens ab origine
„ mundi usque ad temporasua, opusprofe&b
,, ceieberrimum,& iedione Dodorum Virorum
„ dignissimum.**
Rursusincatalogoillustrium virorum: uRe-
„gino Abbas Monasteni Prumiensis Ordinis
Divisitiliudinduosiibros; inquorum primo
tradat de rebus & personis Ecclesiasticis •, in
sfcundo de vita & conversatione Laicormn 5 ut
ipsemetdocet inpraefatione libri secundi: ‘Tn
„ superiorilibello, ait, quid Episcopovel ejus
„Ministris c.uro Ecclesiasticis viris sitagendum
„&insuaSynodo requirendum ex partenota-
„ vimus.Nunc quid cum Seculanbus & Laicis sit
„ agendum vel agere oporteat, prout Dominus
,, dederit percurramus. 46
In fronte libri primi ponitur JnefUifitio , sive
Ordo ope-
ris.
Divi Patris Benedibtiin Dicecesi Treverorum, formuia,Inqu futonis, secundum quam Episcopi
„ Vir in Divinis Scripturis eruditissimus , & in interrcgare debebant de vita & conversatione
,, secularibus litteris egregie dodus , eloquio Ciericorum.In initioautem feQ\iwdt\jnquiJitio ab
„clarus , vita&conversationedevqtus, facile Episcopofaciendacirca Laicos.
„inter dodfciores sui temporis obtinuit princi- Proquonotandum, jam pridemin more posi-
„patum*“ tum fuisse,utPresbyteriqui plebes regebant,se-
Deinde injeda rursus mentione chronici a meiinanno Episcopo ejusvc Ministrisin Syno-
Reginone cornpilati subjungit:‘‘JubenteRath- doredderedeberent rationem suse viljicationis,
„bodo ArchiepiscopoTreverorum comporta- tamdefide Catholicaquam administrationeSa-
„ vit ex Decretis & sententiis Patrum & Conci- cramentorum aliisque quae stacum interiorem 8c
„ liorum generalium optts Canonum insigne,quod
,, praenotavtt de Ecclesiastica disciplina&Re-
„ligione Christiana: ‘ illudqueest , quod me-
riro colledioneui Canonum vocari credimus.......—
Opusillud composuit sub initium sxculi X. in Presbyteris & Clero Canonum ignorantia,
Quomodo cum aenaulorum insidiis & injuriis audoritate necessefuitcomponi breviliimumCanonum seu
c°d cho- Prlncipis Abbatiali dignitate cedere eoa&us, regularum breviarium quo continebantur ea»
simplicem Monachum agebat; idque instigante de quibus Presbyteri praecipue essentadmonen-
RathbodoTreverorum Epiicopo, in cujus Dioc- di;aut snper quibusinquirendum.
cesi litum erat MonasteaumPrumieuse, Hunc in finem edita videtur admonitio stia,
N 4 quas
CHjidin-s
cjuisitiode
quaRegs .
„exteriorem Parochiae suae concernebant,
Porro ut Presbyteri juxta Sacros Canones«f-
ficii sui rite admonerentur,& de omtiibus debica
fieret Inqutfitio; mediis (a’culis,cum esset magna
CertAsor ■
mula I»-
quifitio~
nis ? Et
unde tjttt
orig»?
jiem com
pojuerit.