DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28749#0249
Nonnccnm magno divini or^icii dedecore conspici-
citur, a duobustribusve Vicauiif horas iilas paili.n cur-
iim, & syncopando decantari, quibus decantandis nul-
lus nummus eit constitutus ? Numquid quidiligunt de-
corem domus Dei.macmo animi doiore videre cominrur
Canonicos, Capellanos, aiioique Clericosdioas Cano-
nicis, quibus distributiones quondiante sunt ailignatte,
pene non ab(oiutis,qiiaii aufugere,& ad piateas aut con-
sorriaconfabuhtionis causaseconferre,interim iiia offi-
ciiparte,qua: distributionecaret,negle(5la ?
dislraBtones impediant, quominus quis
debita cmn devorione Horas Canonicas di-
cendus sit rccitare j
^TOruntomnes pire animie,quantisevagationibus&:
distraiftionibusetiam velinviramens humana iub-
je<5ta sit; & ne ad imperfectiores forian dumraxat ’ut in-
firmiorissexus homines id spedtare credas , quid de se
dicat exercitanssimus ilie Deiorator & culror Augusti-
nus,audiamus.‘‘ Veredicam,air xnPfalm.") j.homoin
hominibus,&exhominibus:attendacquisque,& vide-
,,at quanta agantur in corde humano, quemadmodum
j,ipfepIerumqueorationesimpediancur vagis cogkari-
„ onibusara ut vix stet cor ad Deum suum & vult se te-
„ nere ut stet, & quodammodo fugit a se, nec invenit
„ cancellas,quibus se inciudat, aut obices quosdam,qui-
„ bus retineat avolationes luas, & vagos quesdam mo-
j,tus,& stet jucundari a Deo iuo ,,
Hincillud S.Thomae i. z.q. 8 %.art. ij. comniunh
terabomnibus receptum: Evagatio mentis,cju<& fit sr:z-
terpropofitum, oratioms sruchim non tolht \ juxta illud
S.BAiiii mSerm.de orando Deo i Dottcve Angeiico al-
iarum: u Si debiiitatus fixe nequis orare, quanrumcum-
,, que potest, teipsum cohibeas,& Deus ignoscit,eo quod
,, non ex negiigentia, sedexfragilitate nonpotest,ut o-
portet, aSsistere coram eo. „
Dicendum ergo cum e o d em D o cl' o r e A nge i ;co, q u b cl
inspiritu & veritate oret, qui e.: instinctu Spirirus ad o-
randum accedit, eaair.si ex aiiqua infirmitate postmo-
dum evagerur.
Involuntarite proinde mentisevagationesatque di-
stradtionesHorarum Canonicarumfruccum non impe-
t
diunt, iisquencn obsuntibus ,qui ex instiuclu Spirirus
Sanctiad easacceotinr,inipiritu & veritate Deo psal-
lunt. Acpropterea nonnunquam paryfpendendse sunt,
nequeadeasexpeilendas nimid & nnxia soiicitudine ,
quse nonnunquam non solunt ampiius dev»; tionem im-
pediret,(ed & capkis dolorem pareret,laborareoportet,
Vertim Canonici aiiique Horis Giuonicis reckar.dis
adstri6fci,qui,cum juxta monitum Sapientisdeberenw*-
te orationempr¶re ammamfuam, malunt superftu-*
is colioquiis & vanis conhbulationibus vacare, nequa-
quam sibi persuadere dsOent se exalitjua infirmitate e-
vagationem mentis pati, zut pre.ier propofiwmgic loqui-
tur S. Thomas, sed voluntSnesakem indirecte, sive in
causa.
Dicicur enima Theologis & Canonistis abtio aliqua
voluntaria in causa, si sequacur ex aliquo voluntaric po-
sito,quod,ne sequeretus, omitti debuisset.
Quis vero ambigat bujusmodi vana ac superssua col-
lequiaseuconfabulatioftes immediate ante recitandas
HorasCanomcasesse omittendasnesimilismentiseva-
gatio inter oflicii divini recitationem sequatur ?
Horurn numero annumerandi indubie & hsqui adin-
star Arheniensium; admhdalmdpene tota die vacant,
mfidut dicere, aat atidire alicjuidnovi. Quiconrra Ca-
nonum pra:scriptafine officti fai necefiitate per plateas
velandronas obambulantgtbiqtiefabuhs diverfis com-
rmsicentur. VideCanonem47.& 48. Synodi Carthag.
4. &Narbon.anno5^.Can. 3.
Quin& illi merito timeant, ne per suborientem men-
e. 1 p. s. 5. n. 3. ) quadam magni ardeliones, qtu non nt-
„ si terram,&carnem sipmnt,& quasi gigantessub pon-
dere ncgouorum geincncesprel non orantomnino,vel
„ tumultuaria celericate suos Ptaimos degIutientes,coi>
„porein templo,menteinsoroiunt,quibus iliud pro-
„ fecso convenit quod scriptuin efl: Labor labiorum ip-
^Jormn openct eos. ic
A dhrec experienria nimis compertum est iiiud Vene-
rab;iis Bedre; <c qusecumque s«pins agere, ioqui vei au -
„ dire solemus,eadem neceiieest siepius ad auunum qua-
„ si soiicam propriamque sedcm redire. „ De Templo -Sa-
lom.
Similitei quisenlVoussuisexterioribus in ipsa Hora-
rumrecitationenimiaminduJgenc vagandi licentiam s
haud dubic voluntariafrequenter mencis evagadone la-
borare convincumivr-Necenimdubium,quin sensus su-
os comprimere deberent,ne similis cvagatio mentis ori-
retur.-vulgarisenim paroemiacst: Incusioditum captat
oviiepecusjti mcntem non custoditam per apertas sen-
suum exteriorum fenestras expugnac dremon , & inuiti-
piicesintrudicalienas cogitationes & distrabliones.
5-
Kemcdia advcrfus difiractiones temfiore Ho•
rarum Canontcarum.
pRcecipuum ac pene necdlaruitn adversus evagatio-
*- nemmenris, & distrabfcionesin oratione remediuim
est indefessumstudium& condnuusconatus, vitam su-
am ita componendiiecundvdn Deum,seu tta Deo viven-
di, uc haec pia ac Christiana vitre coinposicio, oranisque
a vanis&inutilibus, leu sensualibus occupationibus a-
lienatio, sensuumqueexteriorum eontiniu morcificatio
sitassiduaquaedain ad orandumprasparado, & non in-
terrupta qusedam spiritus &anunie quantum necessa-
nx status nostrioccupationespermittunc, recoiiebtio.
Qnem in finem indubie sublerviunc non tanmm orado-
nis mentaiis destiiiatatempora,sed quae inter rnedias oc-
cnpationes fmi possunt brevissimae, sed crebrae & rap-
tim ejacuiatce oranones,quas inter anriquos Monachos
frequentissimas fuisse testatur S. Augustirms, & lolicice
pitc mulieri Probae commendat.
Aiiassihaec curaabsit, liberamqueac effrrenem qms
concedat sensibus stiisevagandiliberratem,nuilumque 1
seseiecolligcndi&inspiritti orationis vivendi studium
impendat-,in vanum illesperabit,qubd mentem suam ica
indomitam & effaenem ttno smpetu,cutn tempusDivi-
ni Ossicii instat,conttuere atque recolligere poceric, ip-
slsque oradonis objedis ita alligare, ut ad consuera ob-
jeCf-i non dissluan
Secundumremedium adversus distradicnesin divi-
no oflmio oborienrcs affignantpasliin SS. Patres, viva-
citer apprehenderenospialiere, (eurecitare Horas Ca-
norncas in prsefentia Divins Majestatis: Quoinodo ob-
tinebit quis,ut in oradone sensus ejusno.n vagetur,inter-
rogat S. Batilius Interr,lOi.znRegul. Brev. si sit cercus,
inquit, ie assistcre aare uculos XDei. Er alibi: hoc stude in
vita tua, ut orationem puram osferas Deo , neque in di-
versa i;apiatur mens tua. Memento enim te sub Dei stare
conspeddibuS;, qui occuita cordis conipicic, & abscon-
ditamentium novit.
Idem remedium contra rnentis evagationem filiis su-
is suggessit S. Benediclus, alitque Monachorum Pacres,
ut videre est m Concordia Regularum Benedicfti Anani
cap. 15. Quorum vestigiis inhaer‘ens S. Catoius, solicite
monuitut Clericusciimincsioroest, <£tiim sib; sfcatuac
se m confpctlu Deiommpotentis,& in corona irtnumera-
„bilium Angelorum, & Sandfcorumesse. ,>
Idipsum nobis insinnac Ecclesia in Hymno ferice 5 ,ad
Laudes > Dei prarientiam his verbisnobisinmentem*
T 4 retia»
i:.l
citur, a duobustribusve Vicauiif horas iilas paili.n cur-
iim, & syncopando decantari, quibus decantandis nul-
lus nummus eit constitutus ? Numquid quidiligunt de-
corem domus Dei.macmo animi doiore videre cominrur
Canonicos, Capellanos, aiioique Clericosdioas Cano-
nicis, quibus distributiones quondiante sunt ailignatte,
pene non ab(oiutis,qiiaii aufugere,& ad piateas aut con-
sorriaconfabuhtionis causaseconferre,interim iiia offi-
ciiparte,qua: distributionecaret,negle(5la ?
dislraBtones impediant, quominus quis
debita cmn devorione Horas Canonicas di-
cendus sit rccitare j
^TOruntomnes pire animie,quantisevagationibus&:
distraiftionibusetiam velinviramens humana iub-
je<5ta sit; & ne ad imperfectiores forian dumraxat ’ut in-
firmiorissexus homines id spedtare credas , quid de se
dicat exercitanssimus ilie Deiorator & culror Augusti-
nus,audiamus.‘‘ Veredicam,air xnPfalm.") j.homoin
hominibus,&exhominibus:attendacquisque,& vide-
,,at quanta agantur in corde humano, quemadmodum
j,ipfepIerumqueorationesimpediancur vagis cogkari-
„ onibusara ut vix stet cor ad Deum suum & vult se te-
„ nere ut stet, & quodammodo fugit a se, nec invenit
„ cancellas,quibus se inciudat, aut obices quosdam,qui-
„ bus retineat avolationes luas, & vagos quesdam mo-
j,tus,& stet jucundari a Deo iuo ,,
Hincillud S.Thomae i. z.q. 8 %.art. ij. comniunh
terabomnibus receptum: Evagatio mentis,cju<& fit sr:z-
terpropofitum, oratioms sruchim non tolht \ juxta illud
S.BAiiii mSerm.de orando Deo i Dottcve Angeiico al-
iarum: u Si debiiitatus fixe nequis orare, quanrumcum-
,, que potest, teipsum cohibeas,& Deus ignoscit,eo quod
,, non ex negiigentia, sedexfragilitate nonpotest,ut o-
portet, aSsistere coram eo. „
Dicendum ergo cum e o d em D o cl' o r e A nge i ;co, q u b cl
inspiritu & veritate oret, qui e.: instinctu Spirirus ad o-
randum accedit, eaair.si ex aiiqua infirmitate postmo-
dum evagerur.
Involuntarite proinde mentisevagationesatque di-
stradtionesHorarum Canonicarumfruccum non impe-
t
diunt, iisquencn obsuntibus ,qui ex instiuclu Spirirus
Sanctiad easacceotinr,inipiritu & veritate Deo psal-
lunt. Acpropterea nonnunquam paryfpendendse sunt,
nequeadeasexpeilendas nimid & nnxia soiicitudine ,
quse nonnunquam non solunt ampiius dev»; tionem im-
pediret,(ed & capkis dolorem pareret,laborareoportet,
Vertim Canonici aiiique Horis Giuonicis reckar.dis
adstri6fci,qui,cum juxta monitum Sapientisdeberenw*-
te orationempr¶re ammamfuam, malunt superftu-*
is colioquiis & vanis conhbulationibus vacare, nequa-
quam sibi persuadere dsOent se exalitjua infirmitate e-
vagationem mentis pati, zut pre.ier propofiwmgic loqui-
tur S. Thomas, sed voluntSnesakem indirecte, sive in
causa.
Dicicur enima Theologis & Canonistis abtio aliqua
voluntaria in causa, si sequacur ex aliquo voluntaric po-
sito,quod,ne sequeretus, omitti debuisset.
Quis vero ambigat bujusmodi vana ac superssua col-
lequiaseuconfabulatioftes immediate ante recitandas
HorasCanomcasesse omittendasnesimilismentiseva-
gatio inter oflicii divini recitationem sequatur ?
Horurn numero annumerandi indubie & hsqui adin-
star Arheniensium; admhdalmdpene tota die vacant,
mfidut dicere, aat atidire alicjuidnovi. Quiconrra Ca-
nonum pra:scriptafine officti fai necefiitate per plateas
velandronas obambulantgtbiqtiefabuhs diverfis com-
rmsicentur. VideCanonem47.& 48. Synodi Carthag.
4. &Narbon.anno5^.Can. 3.
Quin& illi merito timeant, ne per suborientem men-
e. 1 p. s. 5. n. 3. ) quadam magni ardeliones, qtu non nt-
„ si terram,&carnem sipmnt,& quasi gigantessub pon-
dere ncgouorum geincncesprel non orantomnino,vel
„ tumultuaria celericate suos Ptaimos degIutientes,coi>
„porein templo,menteinsoroiunt,quibus iliud pro-
„ fecso convenit quod scriptuin efl: Labor labiorum ip-
^Jormn openct eos. ic
A dhrec experienria nimis compertum est iiiud Vene-
rab;iis Bedre; <c qusecumque s«pins agere, ioqui vei au -
„ dire solemus,eadem neceiieest siepius ad auunum qua-
„ si soiicam propriamque sedcm redire. „ De Templo -Sa-
lom.
Similitei quisenlVoussuisexterioribus in ipsa Hora-
rumrecitationenimiaminduJgenc vagandi licentiam s
haud dubic voluntariafrequenter mencis evagadone la-
borare convincumivr-Necenimdubium,quin sensus su-
os comprimere deberent,ne similis cvagatio mentis ori-
retur.-vulgarisenim paroemiacst: Incusioditum captat
oviiepecusjti mcntem non custoditam per apertas sen-
suum exteriorum fenestras expugnac dremon , & inuiti-
piicesintrudicalienas cogitationes & distrabliones.
5-
Kemcdia advcrfus difiractiones temfiore Ho•
rarum Canontcarum.
pRcecipuum ac pene necdlaruitn adversus evagatio-
*- nemmenris, & distrabfcionesin oratione remediuim
est indefessumstudium& condnuusconatus, vitam su-
am ita componendiiecundvdn Deum,seu tta Deo viven-
di, uc haec pia ac Christiana vitre coinposicio, oranisque
a vanis&inutilibus, leu sensualibus occupationibus a-
lienatio, sensuumqueexteriorum eontiniu morcificatio
sitassiduaquaedain ad orandumprasparado, & non in-
terrupta qusedam spiritus &anunie quantum necessa-
nx status nostrioccupationespermittunc, recoiiebtio.
Qnem in finem indubie sublerviunc non tanmm orado-
nis mentaiis destiiiatatempora,sed quae inter rnedias oc-
cnpationes fmi possunt brevissimae, sed crebrae & rap-
tim ejacuiatce oranones,quas inter anriquos Monachos
frequentissimas fuisse testatur S. Augustirms, & lolicice
pitc mulieri Probae commendat.
Aiiassihaec curaabsit, liberamqueac effrrenem qms
concedat sensibus stiisevagandiliberratem,nuilumque 1
seseiecolligcndi&inspiritti orationis vivendi studium
impendat-,in vanum illesperabit,qubd mentem suam ica
indomitam & effaenem ttno smpetu,cutn tempusDivi-
ni Ossicii instat,conttuere atque recolligere poceric, ip-
slsque oradonis objedis ita alligare, ut ad consuera ob-
jeCf-i non dissluan
Secundumremedium adversus distradicnesin divi-
no oflmio oborienrcs affignantpasliin SS. Patres, viva-
citer apprehenderenospialiere, (eurecitare Horas Ca-
norncas in prsefentia Divins Majestatis: Quoinodo ob-
tinebit quis,ut in oradone sensus ejusno.n vagetur,inter-
rogat S. Batilius Interr,lOi.znRegul. Brev. si sit cercus,
inquit, ie assistcre aare uculos XDei. Er alibi: hoc stude in
vita tua, ut orationem puram osferas Deo , neque in di-
versa i;apiatur mens tua. Memento enim te sub Dei stare
conspeddibuS;, qui occuita cordis conipicic, & abscon-
ditamentium novit.
Idem remedium contra rnentis evagationem filiis su-
is suggessit S. Benediclus, alitque Monachorum Pacres,
ut videre est m Concordia Regularum Benedicfti Anani
cap. 15. Quorum vestigiis inhaer‘ens S. Catoius, solicite
monuitut Clericusciimincsioroest, <£tiim sib; sfcatuac
se m confpctlu Deiommpotentis,& in corona irtnumera-
„bilium Angelorum, & Sandfcorumesse. ,>
Idipsum nobis insinnac Ecclesia in Hymno ferice 5 ,ad
Laudes > Dei prarientiam his verbisnobisinmentem*
T 4 retia»
i:.l