DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.28749#0345
Ad Decimas. Cap. I. jip
rumRex. FLec Lupus, quiibidem subjungit t Alta-
rmm decimxs pojfidentia Adonachorum Ccenohu , aut
Clencorptm Coilegta ajjevernbant fe illtc ejfe princtpa-
les Pastores , tdeoque illts eonduiiitium 53 manualem
tmponebantliearium ; & nondata competentifussen-
tatione cogebant ad omntsgesterts Stmoniam. Sic At~
taris Adinisserfordtde efurtebat, (3 nefcioquis e)ua de-
tentor usque ad animtt & corporis ebrietatem ex tpfo
luxuriebatur.
Hajcaliaque , qua; ex unionibus & incorporatio-
nibusEcclesiarum Parochialium,attenta hominum ad
dimittenda sibi semel incorporara naturali difsiculta-
te,nata sunt evenire , quiattenderit, nullatenusmira-
bitur, quodEcclesia hujusmodi uniones&incorpora-
tionestoleraverit potius, quam probaverit.
EcqnidemSynodus Tridentinahis malis, quantum
temporum durities & iniquitas patiebatur, occurrere
volenSjimprim s Sessy. cap 6. De Reformat voluit,ut
umon&s perpetua, a quadragmta annis citra faita exa-
rntnari ab Ordmarits, tamquam a Sede Apofiohca de-
legatis,pofsint, 53 qudperfubrepttonem Velobreptionem
obtentafuermt.irmta declarentur. JIU vero qutt d dtilo
tempore citra concejfe, nondum tn toto vel mpartefor-
tita fttnt ejfeclum , Jy qu<z demceps ad cujufvis m-
flantiam fient , nifi eas ex legttimis aut rationalibta
caufis coram lociOrdinano vocatts , quorum mterefi,
venficandts , failas futjje confiiterit , per fubreptio-
nem obtenta prafumantur ; ac propterea mfi aliter
d Sede Aposioltca declaratumfuerit , viribus omnino
careant„
Deinde Sejf.i^.tcapaj-HeReformat. prcecedensDe-
cretum innovans forcius contra hasce Parochialium
Ecclesiarum incorporationes se declarat , slacuitque
m uniombut quibushbet, feu ex fupradtiiiS , fcu alus
caufisfaciendis, Ecclesia Parochiales Aionasierus qut-
bufcumque,aut Abbatus, feu digmtatibmfiveprzben -
dis Ecclefia Cathedralis, vel Collegiata,five aliis benefi-
cusjimp(tcibm,aut hojpitalibm mthtiifve non umantur,
53 qua unitA funt , revtdeantur ab Ordinarus juxta
alias Decretum tn eadem Synodo fub Paulo III, quod
etiam tn unitis ab eo tempere citra aque obfervetur \ non
obfiantibus tn tts verborum qmbujcumqueformts , qu<xs
htcpro fujsicienter exprejfis habeantur. y
HascDecretanonobscure innuunt,SynodoTriden-
tins hasce uniones & incorporationes Ecclesiarum Pa-
rochialiumob incommoda quce secum trahunt , non
parumdisplicuiTe ; easque, quantumtemporum con-
dirio patiebatur,sustuiiire.
Verumquidem est, Synodum protemporumcon-
dicione,uniones seuincorporationeslongaserie anno-
ruua roboratas tolerasse; accamen si ea quas circa Vi«a-
riorumdcputationem , tk congruae portionis assigna-
tionema Synodo Tridentinaordinatasunt , exa6Ie&
admentem Synodiobservencur; incommodis abu-
sibus, quae didlae uniones & incorporationes parere so-
lent,magnaex parce obviabicur; uticapite tertio hujus
Tradlatus ostendetur $ sedquiapra:vidic,difficulter
inducendaMonasteria,Capkula,aliaque corpora,quae
Parochiales Ecclesiasincorporaras habent, ut ad men-
tem Ecclesiae portionem congruam Ecclesiis Parochia-
libuslargirentur: ideo,quantumtemporumconditio
ferebat,similibusEcclesiarum Parochialium unionibus
& incorporationibus sese opposuic.
c A p u T II.
Dc Jure Parochorum ad oblarrones*
§. u
Quidfint obUtiones : &' incjuopoujfimum
d Decimis distmguantur.
OBlatiogeneraliter sumptaidem sonat, quoda-
licujus rei non petitae spontanea largitio. Quae
si homitii fiac, donatio dicitur *> si Deo , magis
proprieoblatio: quia cum Deo, utpote onmium Dorai-
nonihildariqueat; maluerunt Canones eamlargitia-
nem oblattonem vocare.
Oblatio ita generaliter sumpta comprehendit & ob-
lationesftri&e didas , &decimas,primitias&quid-
quida Fidelibus in usum ministrorum Ecclesus Deo
consecratur.
Verum modo loquendiCanonistisusitato, oblatio-
nesadecimisdistinguuntur , vocanturque oblattones,
qus a Fidelibus vel ad Altare , vel etiam extra Altare
ultroScvoluntarte cirra ullam in quantitateautspecie
determinationem Deo vel Ecclesia: dantur.
Itaque in hoc praecipue decima: ab oblationibus dis-
cernnntur , quod decimae partim ex jure, partim ex
consuetudine soleantesse determinati ad certamquo-
tam & speciem; necearum determinatio & solutio Fi-
deliumlaicorum voluntati & libertarisit relicsta ,econ-
tra veto,oblattonum,tam quoad quotam , quam quo-
adspeciem determinatio a nutu & beneplacito offe-
rennum dependere conlueverit.
Hoc modosumpt^o^r/c^comprehendunt om-
nia,quarsiveinter vivos , livemortiscausa,siveper te-
stamentumukro&voluntarie Deo vel Eccclesiasoffe-
runtarjatque ita sumunturin Cap.fy. * De JgS.
At usu hodie ferc ubique recepto oblationum no-
menpene restringitur adea , qureinter Missarum so-
lemniaadmanumSacerdotisadAltare dari consueve-
runc.
In hoc tamen Tratftatu de oblationibus nonnihil
generalius sumptis dilleremus ; quatenus nimirum
comprehendunt & quae in admimistratione Sacramen-
torum,purihcadone mulierum .aliisque ssmilibusfun-
(ftionibus PastoralibusFidelesoffetunt ,& qua; etiam
in truas ad colligendas oblationespopuli expossris po-
nuntur , aut Matriculariis siveMagistris Fabricas, vel
mensae S.Spiritus , juxtamorem in plerisque Belgicis
Ecdesiisreceptum , circumeuntibus per Ecclesiam,
dantur ; vel etiam alio modo in usu.m Ecclesije aut pau-
perum , v. g. in Ecclesiis turahbus , in catnis,ovorum,
butyri, aut alterius edulii specie ipsisexhibentur.* item
iliaqucea vifitancibus certaOratoria vel Sacella,in qui-
buslmagines vuigo Miraculofe , vel Sandorum Re-
liquiac quiescunt , ibidem vel in , vel extra Altare
offeruntur ♦ quac omnia nomine oblationum , ex
modo loquendiSS. Canonum & Canonistarum , vc«
niunc.
§. z,
ObDtionum ujus , prxjertint inter Missarum
Jolemma antiqutjfimus , & quoanimoofse-
renda*
QBlarionum in Altari, & extra Altare memimt Ca-
non 4. Apostolorum,earumqueritum exponit ; &
quae in Altariofferri possint, declarat; uti latius inno-
tis ad di&um Canouem notavi.
Memimt quoque pristinimoris offerendiinipso Sa-
crisicio S Cyprianus lib. De Opere 53 Eleemofynai
,,Locuples & dives es, ait, & Dominicum celebrare te
„credis , qux in Dominicum fine Sacrtsicw venis,
quac partem de Sacnficw , quod pauper obtulirs
,,sumis ,,
Hic Sacrificium pro Pane & Vino in Sacrificio of-
ferendis & conservandis, ex more illius acvi accipit S.
Cyptianus.
Moris enim tunc erat, qui aliquot seculis in Ecclesia
constanter per(everavit,ut populusad Sacrificiumac-
cedens, panem & vinum inter Missarum solemnia of-
ferret ; uti probat Ordo Romanuscircaseculum 9.
compositus ; qui disertis verbishancpanis & vini ob-
lationem exprimit: Populus ait , dat oblatwnes, tdess,
panem vinum , 53ojseruntcum sammbus eandtdtss
pnmb mascuhfietnde famin<t.
D d 4 fcsaire
rumRex. FLec Lupus, quiibidem subjungit t Alta-
rmm decimxs pojfidentia Adonachorum Ccenohu , aut
Clencorptm Coilegta ajjevernbant fe illtc ejfe princtpa-
les Pastores , tdeoque illts eonduiiitium 53 manualem
tmponebantliearium ; & nondata competentifussen-
tatione cogebant ad omntsgesterts Stmoniam. Sic At~
taris Adinisserfordtde efurtebat, (3 nefcioquis e)ua de-
tentor usque ad animtt & corporis ebrietatem ex tpfo
luxuriebatur.
Hajcaliaque , qua; ex unionibus & incorporatio-
nibusEcclesiarum Parochialium,attenta hominum ad
dimittenda sibi semel incorporara naturali difsiculta-
te,nata sunt evenire , quiattenderit, nullatenusmira-
bitur, quodEcclesia hujusmodi uniones&incorpora-
tionestoleraverit potius, quam probaverit.
EcqnidemSynodus Tridentinahis malis, quantum
temporum durities & iniquitas patiebatur, occurrere
volenSjimprim s Sessy. cap 6. De Reformat voluit,ut
umon&s perpetua, a quadragmta annis citra faita exa-
rntnari ab Ordmarits, tamquam a Sede Apofiohca de-
legatis,pofsint, 53 qudperfubrepttonem Velobreptionem
obtentafuermt.irmta declarentur. JIU vero qutt d dtilo
tempore citra concejfe, nondum tn toto vel mpartefor-
tita fttnt ejfeclum , Jy qu<z demceps ad cujufvis m-
flantiam fient , nifi eas ex legttimis aut rationalibta
caufis coram lociOrdinano vocatts , quorum mterefi,
venficandts , failas futjje confiiterit , per fubreptio-
nem obtenta prafumantur ; ac propterea mfi aliter
d Sede Aposioltca declaratumfuerit , viribus omnino
careant„
Deinde Sejf.i^.tcapaj-HeReformat. prcecedensDe-
cretum innovans forcius contra hasce Parochialium
Ecclesiarum incorporationes se declarat , slacuitque
m uniombut quibushbet, feu ex fupradtiiiS , fcu alus
caufisfaciendis, Ecclesia Parochiales Aionasierus qut-
bufcumque,aut Abbatus, feu digmtatibmfiveprzben -
dis Ecclefia Cathedralis, vel Collegiata,five aliis benefi-
cusjimp(tcibm,aut hojpitalibm mthtiifve non umantur,
53 qua unitA funt , revtdeantur ab Ordinarus juxta
alias Decretum tn eadem Synodo fub Paulo III, quod
etiam tn unitis ab eo tempere citra aque obfervetur \ non
obfiantibus tn tts verborum qmbujcumqueformts , qu<xs
htcpro fujsicienter exprejfis habeantur. y
HascDecretanonobscure innuunt,SynodoTriden-
tins hasce uniones & incorporationes Ecclesiarum Pa-
rochialiumob incommoda quce secum trahunt , non
parumdisplicuiTe ; easque, quantumtemporum con-
dirio patiebatur,sustuiiire.
Verumquidem est, Synodum protemporumcon-
dicione,uniones seuincorporationeslongaserie anno-
ruua roboratas tolerasse; accamen si ea quas circa Vi«a-
riorumdcputationem , tk congruae portionis assigna-
tionema Synodo Tridentinaordinatasunt , exa6Ie&
admentem Synodiobservencur; incommodis abu-
sibus, quae didlae uniones & incorporationes parere so-
lent,magnaex parce obviabicur; uticapite tertio hujus
Tradlatus ostendetur $ sedquiapra:vidic,difficulter
inducendaMonasteria,Capkula,aliaque corpora,quae
Parochiales Ecclesiasincorporaras habent, ut ad men-
tem Ecclesiae portionem congruam Ecclesiis Parochia-
libuslargirentur: ideo,quantumtemporumconditio
ferebat,similibusEcclesiarum Parochialium unionibus
& incorporationibus sese opposuic.
c A p u T II.
Dc Jure Parochorum ad oblarrones*
§. u
Quidfint obUtiones : &' incjuopoujfimum
d Decimis distmguantur.
OBlatiogeneraliter sumptaidem sonat, quoda-
licujus rei non petitae spontanea largitio. Quae
si homitii fiac, donatio dicitur *> si Deo , magis
proprieoblatio: quia cum Deo, utpote onmium Dorai-
nonihildariqueat; maluerunt Canones eamlargitia-
nem oblattonem vocare.
Oblatio ita generaliter sumpta comprehendit & ob-
lationesftri&e didas , &decimas,primitias&quid-
quida Fidelibus in usum ministrorum Ecclesus Deo
consecratur.
Verum modo loquendiCanonistisusitato, oblatio-
nesadecimisdistinguuntur , vocanturque oblattones,
qus a Fidelibus vel ad Altare , vel etiam extra Altare
ultroScvoluntarte cirra ullam in quantitateautspecie
determinationem Deo vel Ecclesia: dantur.
Itaque in hoc praecipue decima: ab oblationibus dis-
cernnntur , quod decimae partim ex jure, partim ex
consuetudine soleantesse determinati ad certamquo-
tam & speciem; necearum determinatio & solutio Fi-
deliumlaicorum voluntati & libertarisit relicsta ,econ-
tra veto,oblattonum,tam quoad quotam , quam quo-
adspeciem determinatio a nutu & beneplacito offe-
rennum dependere conlueverit.
Hoc modosumpt^o^r/c^comprehendunt om-
nia,quarsiveinter vivos , livemortiscausa,siveper te-
stamentumukro&voluntarie Deo vel Eccclesiasoffe-
runtarjatque ita sumunturin Cap.fy. * De JgS.
At usu hodie ferc ubique recepto oblationum no-
menpene restringitur adea , qureinter Missarum so-
lemniaadmanumSacerdotisadAltare dari consueve-
runc.
In hoc tamen Tratftatu de oblationibus nonnihil
generalius sumptis dilleremus ; quatenus nimirum
comprehendunt & quae in admimistratione Sacramen-
torum,purihcadone mulierum .aliisque ssmilibusfun-
(ftionibus PastoralibusFidelesoffetunt ,& qua; etiam
in truas ad colligendas oblationespopuli expossris po-
nuntur , aut Matriculariis siveMagistris Fabricas, vel
mensae S.Spiritus , juxtamorem in plerisque Belgicis
Ecdesiisreceptum , circumeuntibus per Ecclesiam,
dantur ; vel etiam alio modo in usu.m Ecclesije aut pau-
perum , v. g. in Ecclesiis turahbus , in catnis,ovorum,
butyri, aut alterius edulii specie ipsisexhibentur.* item
iliaqucea vifitancibus certaOratoria vel Sacella,in qui-
buslmagines vuigo Miraculofe , vel Sandorum Re-
liquiac quiescunt , ibidem vel in , vel extra Altare
offeruntur ♦ quac omnia nomine oblationum , ex
modo loquendiSS. Canonum & Canonistarum , vc«
niunc.
§. z,
ObDtionum ujus , prxjertint inter Missarum
Jolemma antiqutjfimus , & quoanimoofse-
renda*
QBlarionum in Altari, & extra Altare memimt Ca-
non 4. Apostolorum,earumqueritum exponit ; &
quae in Altariofferri possint, declarat; uti latius inno-
tis ad di&um Canouem notavi.
Memimt quoque pristinimoris offerendiinipso Sa-
crisicio S Cyprianus lib. De Opere 53 Eleemofynai
,,Locuples & dives es, ait, & Dominicum celebrare te
„credis , qux in Dominicum fine Sacrtsicw venis,
quac partem de Sacnficw , quod pauper obtulirs
,,sumis ,,
Hic Sacrificium pro Pane & Vino in Sacrificio of-
ferendis & conservandis, ex more illius acvi accipit S.
Cyptianus.
Moris enim tunc erat, qui aliquot seculis in Ecclesia
constanter per(everavit,ut populusad Sacrificiumac-
cedens, panem & vinum inter Missarum solemnia of-
ferret ; uti probat Ordo Romanuscircaseculum 9.
compositus ; qui disertis verbishancpanis & vini ob-
lationem exprimit: Populus ait , dat oblatwnes, tdess,
panem vinum , 53ojseruntcum sammbus eandtdtss
pnmb mascuhfietnde famin<t.
D d 4 fcsaire